For The Love of Spock (2016)

Είδος: Ντοκιμαντέρ

"Δεκάδες οι ενδιαφέροντες χαρακτήρες που έζησαν στο Star Trek όλες αυτές τις δεκαετίες, κανείς όμως δεν άφησε το στίγμα του όπως ο Σποκ στο είδος της επιστημονικής φαντασίας."

Σκηνοθεσία:Adam Nimoy

Παίζουν:Leonard Nimoy,Adam Nimoy,
William Shatner

Γράφει ο Νίκος Ρέντζος

 Μπορεί το 1966 να προτάθηκε στον Γουίλιαμ Σάτνερ ο πρωταγωνιστικός ρόλος σε μια νέα σειρά επιστημονικής φαντασίας, με τον τίτλο Star Trek, μπορεί ο Σάτνερ να κάθισε στην καρέκλα του κυβερνήτη του αστρόπλοιου Εντερπράιζ για κάτι παραπάνω από δύο δεκαετίες, ωστόσο η μορφή που συνδέθηκε όσο καμιά άλλη με το Star Trek και που πέρασε στην ιστορία της ποπ κουλτούρας δεν είναι άλλη από αυτή του κυρίου Σποκ, όπως τον ενσάρκωσε ο Λέοναρντ Νίμοϋ. Πενήντα χρόνια μετά, ο γιος του Λέοναρντ, Άνταμ Νίμοϋ, ετοιμάζει ένα ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στον πατέρα του και καταφέρνει να μας δώσει ενδιαφέρον υλικό, κυρίως γύρω από το Star Trek, αλλά και γενικότερα για την πορεία του Λέοναρντ, προσωπική και καλλιτεχνική, μέσα στις δεκαετίες που ακολούθησαν την επιτυχία της σειράς.

  Δύσκολο να ξεφύγεις από την τόσο χαρακτηριστική περσόνα του Σποκ. Ακόμα και αυτοί που δεν έχουν ασχοληθεί με το Star Trek γνωρίζουν ποιος είναι ο τύπος με το περίεργο κούρεμα, τα μυτερά αυτιά και φρύδια. Ωστόσο, ο Νίμοϋ δε φαίνεται να κουράστηκε ποτέ ιδιαίτερα, ούτε να προσπάθησε έντονα να απαγκιστρωθεί από τον ήρωα που επισκίασε οποιαδήποτε άλλη δουλειά έκανε ο ίδιος μετά το 1966. Κι εδώ θα ακούσεις τις κλασικές ιστορίες γκρίνιας και απογοήτευσης από ηθοποιούς που έχουν συνδεθεί απόλυτα με ένα ρόλο και δε μπορούν να ξεφύγουν από αυτή την εικόνα αλλά ο Λέοναρντ δε φτάνει σε τραγικά σημεία ή τουλάχιστον δεν περνάει σε εμάς αυτό μέσα από το ντοκιμαντέρ. Ίσως και ο ίδιος κατανόησε στην πορεία πόσο δυνατή ήταν η μορφή του ήρωα που υποδύθηκε. Δεκάδες οι ενδιαφέροντες χαρακτήρες που έζησαν στο Star Trek όλες αυτές τις δεκαετίες, κανείς όμως δεν άφησε το στίγμα του όπως ο Σποκ στο είδος της επιστημονικής φαντασίας.

  Στο For The Love of Spock βλέπουμε τα παιδιά του Λέοναρντ Νίμοϋ να μιλούν για τον πατέρα τους, τις καλές και τις κακές οικογενειακές στιγμές, τις καλές και τις κακές στιγμές στην επαγγελματική του σταδιοδρομία και το πως αυτές επηρέαζαν τον ίδιο και κατ' επέκταση την οικογένεια. Ακούμε τις ιστορίες για την εποχή που ξεκίνησε το Star Trek και μαθαίνουμε για την αφοσίωση του ηθοποιού στο ρόλο και τη συμβολή του σε κομβικά σημεία, όπως ο περίφημος Βουλκάνιος χαιρετισμός.

  Πέρα από τα μέλη της οικογένειας, βλέπουμε το υπόλοιπο πλήρωμα του κλασικού, αρχικού Εντερπράιζ, να μιλά με αγάπη για τον Λέοναρντ, όπως το ίδιο συμβαίνει και από μεταγενέστερους ηθοποιούς, είτε σε άμεση σχέση με το Star Trek (όπως ο Κρις Πάιν και ο Ζάκαρι Κουίντο, ο Σποκ της γενιάς μας) είτε ως απλοί, φανατικοί φίλοι της θρυλικής σειράς.

  Το βιογραφικό αυτό ντοκιμαντέρ που σκηνοθέτησε ο Άνταμ Νίμοϋ αποτελεί σίγουρη πρόταση για τους φίλους του Star Trek. Αυτοί θα το απολαύσουν περισσότερο από τον καθένα. Όλες οι πτυχές της προσωπικότητας του πιο γήινου εξωγήινου παρουσιάζονται με ενδιαφέρον. Οι ρόλοι, η ενασχόληση με τη μουσική και η σύνθεση τραγουδιών, η σκηνοθεσία! Και πάνω από όλα αυτά, η επιβλητική μορφή του Σποκ, η επίδραση στην επιστημονική φαντασία και στη φαντασία ανθρώπων που στην πορεία ασχολήθηκαν με την επιστήμη και το διάστημα. Αξιόλογο και ευχάριστο, ζεστό, μελαγχολικό αποτέλεσμα.

Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων

IMDb

Star Trek: Nemesis (2002)

Είδος: Επιστημονικής Φαντασίας, Δράσης

Σκηνοθεσία:Stuart Baird

Σενάριο:John Logan
(story by John Logan,Rick Berman,
Brent Spiner)

Παίζουν:Patrick Stewart,Jonathan Frakes,
Brent Spiner

Γράφει ο Νίκος Ρέντζος

ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο μήνας του μέλιτος της Ντιάνα Τρόι και του Γουίλιαμ Ράικερ διακόπτεται και το Εντερπράιζ ταξιδεύει στον πλανήτη Κόλαρους 3, στη Ρομυλιανή Ουδέτερη Ζώνη, μετά από ενδείξεις ποζιτρονικής ενέργειας. Οι Πικάρντ, Γουόρφ και Ντέιτα βρίσκουν στον πλανήτη ένα διαλυμένο ανδροειδές, ολόιδιο με τον Ντέιτα και το παιρνουν μαζί τους θεωρώντας ότι είναι μια δοκιμαστική αρχική έκδοση του Ντέιτα. Αμέσως μετά, το Εντερπράιζ δέχεται εντολές μετάβασης στον πλανήτη των Ρομυλιανών για να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις με το νέο Πραίτορα, το νεαρό Σίνζον, ο οποίος κατέλαβε την εξουσία μετά από στρατιωτικό πραξικόπημα. Ο Σίνζον, όμως, αυτό που ήθελε από την αρχή ήταν να έρθει σε επαφή με το Εντερπράιζ και συγκεκριμένα με τον Πικάρντ.

ΑΠΟΨΗ: Ζαν Λουκ Πικάρντ εναντίον νεαρού Ζαν Λουκ Πικάρντ! Πάτρικ Στιούαρτ εναντίον του νεαρού τότε Τομ Χάρντι στο αποχαιρετιστήριο φιλμ του πληρώματος του The Next Generation, που προσπαθεί να γίνει Η Οργή Του Καν αυτής της γενιάς αλλά το μόνο που τελικά κατάφερε είναι να θάψει τη σειρά για επτά χρόνια.

  Το σύνηθες διάστημα προετοιμασίας της επόμενης ταινίας Σταρ Τρεκ, από το 1982 και μετά, ήταν τα δύο χρόνια. Το Star Trek: Nemesis, όμως, έρχεται τέσσερα χρόνια μετά το Insurrection και ο λόγος καθυστέρησης, σύμφωνα με τους παραγωγούς, βρίσκεται στην ανάγκη ανανέωσης που ένιωσαν να χρειάζεται η σειρά. Δίνουν έτσι το χρόνο σε δύο ανθρώπους που έρχονται έξω από το Τρεκικό σύμπαν, να προετοιμάσουν το νέο φιλμ. Ο εξαιρετικός μοντέρ , Στιούαρτ Μπερντ (The Omen, Superman, Lethal Weapon, Die Hard 2, Casino Royale, Skyfall), αναλαμβάνει τη σκηνοθεσία και το σενάριο υπογράφει ο Τζον Λόγκαν, φανατικός του Τρεκ και τρεις φορές υποψήφιος για όσκαρ, μία πριν το Nemesis, με το Gladiator, και δύο μετά, με τα Aviator και Hugo.

  Αυτό που είναι εμφανές στο Nemesis είναι η διαφορετική προσέγγιση. Πιο σκοτεινή η χρωματική παλέτα του Μπερντ, στα όρια του μουντού, αλλά και μια διάθεση του να μετατραπούν οι χαρακτήρες σε action heroes. Μια πρωτοφανής για τη σειρά σκηνή κυνηγητού με ένα μπάγκι, που θυμίζει Mad Max 2, αλλά και η χρησιμοποίηση πολλών σκηνών που απαιτούν σωματική επαφή των πρωταγωνιστών, μετατρέπει το φιλμ περισσότερο σε περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, αφήνοντας λίγο στην άκρη το χαρακτήρα που είχαν τα φιλμ του Σταρ Τρεκ μέχρι εκείνη την εποχή. Παραμερίζονται λίγο οι φιλοσοφικές, ανθρωποκεντρικές αναζητήσεις και μπαίνει πιο μπροστά η δράση και οι διαστημικές μάχες ενώ το σενάριο του Λόγκαν προσπαθεί να στηρίξει μια ιστορία που πλησιάζει επικίνδυνα την Οργή του Καν. Ένας κακός με προσωπική έχθρα απέναντι στον διοικητή του Εντερπράιζ, απειλεί να καταστρέψει ολόκληρο πλανήτη με το όπλο που έχει στην κατοχή του, βασικά μέλη του πληρώματος δέχονται βίαιη επίθεση και τελικά ένας αγαπητός χαρακτήρας θυσιάζεται, αφού φροντίσουν για τον τρόπο επαναφοράς του, άσχετα αν δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.

  Οι Στιούαρτ και Σπάινερ παραμένουν οι πιο αξιόπιστοι ερμηνευτικά ενώ και ο νεαρός Τομ Χάρντι φανερώνει την υποκριτική του ικανότητα, προσπαθώντας να δώσει βάθος σε ένα δύσκολο χαρακτήρα, γραμμένο λίγο άτσαλα από τον Λόγκαν.

  Η επιθυμία ανανέωσης της σειράς από τους παραγωγούς είχε μια βάση εκείνη την εποχή καθώς μετά το Star Trek: Insurrection ο κόσμος φάνηκε να κουράζεται. Το λάθος, όμως, είναι ότι προσπάθησαν να ανανεώσουν τη σειρά σε αυτό το φιλμ που είχε σηματοδοτηθεί ως το τελευταίο μιας γενιάς. Χαρακτήρες που το κοινό τους γνώριζε ήδη δέκα πέντε χρόνια, αρχίζουν να φέρονται με διαφορετικό τρόπο από το συνηθισμένο τους, το σύμπαν του Τρεκ γίνεται πιο σκοτεινό και βίαιο και κάπως έτσι χάνεται το παιχνίδι, με αποτέλεσμα όχι μόνο το Τρεκ να μην ανανεωθεί αλλά να κάνει μια παύση εφτά ετών, μέχρι το φιλμ του Τζ. Τζ. Άμπραμς, που έκανε με σωστό τρόπο αυτό που ήθελε να κάνει το Nemesis. Νέα πρόσωπα, νέα καλλιτεχνική διεύθυνση αλλά διατήρηση της καρδιάς του franchise, επαναφέροντας αγαπητούς χαρακτήρες, με νέους ηθοποιούς.

  Το αντίο του δεύτερου καλύτερου πληρώματος του Εντερπράιζ δεν ήταν μια ιδιαίτερα καλή ταινία. Είχε ωστόσο τις καλές στιγμές της, έκλεισε το μάτι αρκετές φορές στους φίλους του Τρεκ και έβαλε μια-δυο νοσταλγικές πινελιές στον καμβά. Απομακρύνθηκε, όμως, ελάχιστα από την καρδιά των γνωστών χαρακτήρων αλλά και ολόκληρη την ιδεολογία του Τρεκ και αυτό του στοίχισε.

Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων
Cine.gr
PopCorn

Star Trek: Insurrection (1998)

Είδος: Επιστημονικής Φαντασίας

ΣΤΑΡ ΤΡΕΚ: Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ

Σκηνοθεσία:Jonathan Frakes

Σενάριο:Michael Piller,
Rick Berman(story)

Παίζουν:Patrick Stewart,
Jonathan Frakes,Brent Spiner

Γράφει ο Νίκος Ρέντζος

ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο πλωτάρχης Ντέιτα βγαίνει εκτός ελέγχου κατά τη διάρκεια μιας αποστολής παρατήρησης της ειρηνικής φυλής των Μπα'κού. Το πλήρωμα του Εντερπράιζ καταφθάνει στον πλανήτη για να βοηθήσει τον Ντέιτα και ανακαλύπτουν μια συνωμοσία μεταξύ της Ομοσπονδίας και της φυλής των Σόν'α, μιας φυλής οι οποία θέλει να εκμεταλλευτεί την αναζωογονητική ραδιενέργεια του πλανήτη των Μπα'κού, προς όφελός της, στοχεύοντας στον διωγμό της ειρηνικής φυλής από τον πλανήτη της.

ΑΠΟΨΗ: Το ένατο Σταρ Τρεκ είναι μια ταινία που ακόμα και σήμερα δυσκολεύομαι να καταλήξω στο αν τελικά τη θεωρώ καλή ή μια μέτρια περίπτωση, πιστή, όμως, στο πνεύμα του Σταρ Τρεκ. Η τελευταία προβολή με κάνει να κλίνω προς το δεύτερο αλλά πάντα το πρόβλημα με αυτό το φιλμ ήταν ότι σε κάθε προβολή είχα διαφορετική άποψη!

  Αν παρακολουθήσεις τις ταινίες του Τρεκ με τη χρονολογική σειρά που δημιουργήθηκαν, το Star Trek: Insurrection μπαίνει σε μειονεκτική θέση γιατί έρχεται αμέσως μετά από μια από τις καλύτερες ταινίες της σειράς, το πιο επιτυχημένο εισπρακτικά Τρεκ μέχρι το 2009, Star Trek: First Contact. Οι βασικοί συντελεστές δεν αλλάζουν, εκτός από τους σεναριογράφους, με το Μάικλ Πίλερ να παίρνει τη θέση των Μπράνον Μπράγκα, Ντόναλντ Ντ. Μουρ. Ο Ρικ Μπέρμαν παραμένει συνδετικός κρίκος συμμετέχοντας στη δημιουργία της ιστορίας, ενώ κι ο Πίλερ δεν είναι άσχετος με το Σταρ Τρεκ, καθώς έχει δουλέψει σαν σεναριογράφος στις τηλεοπτικές σειρές The Next Generation, Deep Space Nine και Voyager. Η αλήθεια είναι ότι το πνεύμα του Σταρ Τρεκ διατηρείται κι εδώ άθικτο, βάζοντας τον άνθρωπο στο κέντρο της αναζήτησης και θέτοντας ηθικά, πολιτικά και πολιτιστικά διλήμματα στους πρωταγωνιστές και το κοινό.

  Το στοίχημα που δεν κατάφερε να κερδίσει ο Τζόναθαν Φρέικς, σκηνοθέτης και αυτού του φιλμ, είναι να διατηρήσει τη ροή του φιλμ σε ικανοποιητικό ρυθμό και να προσδώσει ένα πιο κινηματογραφικό χαρακτήρα στην ταινία του. Η "υφή" της ταινίας είναι τηλεοπτική, θυμίζοντας τις κλασικές περιπτώσεις δύο ενωμένων επεισοδίων σε ένα μεγαλύτερης διάρκειας. Σίγουρα αυτό το επεισόδιο δεν είναι κακό, σίγουρα μένει πιστό στις ιδέες της σειράς, όμως, δεν είναι αυτό που περιμένεις από μια κινηματογραφική παραγωγή.

  Το ίδιο ισχύει και στις ερμηνείες των ηθοποιών. Καλό επίπεδο αλλά στα όρια των τηλεοπτικών προδιαγραφών. Ο Στιούαρτ και ο Σπάινερ είναι αυτοί που ξεχωρίζουν από το πλήρωμα, ενώ ο Φ. Μάρεϊ Άμπρααμ αναλαμβάνει το ρόλο του κακού, υποδυόμενος τον εθισμένο στο λίφτινγκ, Ρουα'φό. Ο τιμημένος με όσκαρ για την ερμηνεία του ως Σαλιέρι, στο Αμαντέους, του Μίλος Φόρμαν, δίνει μια ικανοποιητική ερμηνεία αλλά όχι από αυτές που θυμάσαι σαν τις καλές της σειράς, χαρίζοντάς μας, μια από τις πιο παράξενες κραυγές/ στριγκλιές της επιστημονικής φαντασίας.

  Οι φίλοι του Τρεκ θα αναγνωρίσουν τα κλασικά στοιχεία της σειράς στο ένατο Σταρ Τρεκ και ίσως να το εκτιμήσουν. Είμαι σίγουρος ότι θα το εκτιμούσαν πολύ περισσότερο ως τηλεοπτικό επεισόδιο, εκεί που οι απαιτήσεις ήταν μικρότερες σε θέματα παραγωγής, σκηνικών και ροής. Λείπει, λοιπόν, η κινηματογραφική χρυσόσκονη από το δεύτερο φιλμ που σκηνοθέτησε ο Φρέικς. κάτι που το τοποθετεί στις πιο αδύναμες στιγμές του θρυλικού franchise.

Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων
Cine.gr
PopCorn

Star Trek: First Contact (1996)

Είδος: Επιστημονικής Φαντασίας

ΣΤΑΡ ΤΡΕΚ: ΠΡΩΤΗ ΕΠΑΦΗ

Σκηνοθεσία:Jonathan Frakes

Σενάριο:Brannon Braga,
Ronald D. Moore,Rick Berman(story)

Παίζουν:Patrick Stewart,
Jonathan Frakes,Brent Spiner

Γράφει ο Νίκος Ρέντζος

ΥΠΟΘΕΣΗ: Το Εντερπράιζ, παραβαίνοντας εντολές της Ομοσπονδίας, βρίσκεται στο κυνήγι ενός σκάφους των Μποργκ, φυλής που παλιότερα απήγαγε και προσπάθησε να κάνει τον Πικάρντ έναν από αυτούς. Οι Μποργκ ταξιδεύουν πίσω στο χρόνο, στην ημερομηνία που οι Γήινοι θα πραγματοποιήσουν την πρώτη τους επαφή με εξωγήινο πολιτισμό, και προσπαθήσουν να κατακτήσουν τον πλανήτη και να αποτρέψουν την επαφή, αλλάζοντας έτσι το μέλλον ολόκληρου του σύμπαντος. Το πλήρωμα του Εντερπράιζ βρίσκεται εκεί για να τα βάλει με τους Μποργκ και να βοηθήσει τους γήινους να πραγματοποιήσουν την πρώτη επαφή!

ΑΠΟΨΗ: Η καλύτερη κινηματογραφική στιγμή του κάπτεν Πικάρντ και του πληρώματός του έρχεται το 1996, με μια εμφανώς βελτιωμένη ταινία σε σχέση με το Star Trek: Generations. Επιστημονική φαντασία, δράση και πλήρης εκμετάλλευση του Τρεκικού σύμπαντος και των ιδεών του σε μια από τις πιο προσεγμένες ταινίες της σειράς.

  Ο Τζόναθαν Φρέικς, ο δεύτερος τη τάξη αξιωματικός του Εντερπράιζ, Γουίλιαμ Ράικερ, αναλαμβάνει τη σκηνοθεσία του νέου φιλμ και καταφέρνει να του δώσει ενέργεια, συστατικό που έλειπε από το Generations. Μέσα σε δέκα λεπτά μας βάζει σε μια θεαματική διαστημική μάχη με τορπίλες πλάσματος, φέιζερς κι ένα διαστημικό κύβο των Μποργκ, των κακών αυτής της ταινίας. Αμέσως μετά η δράση μεταφέρεται σε δύο πεδία. Το ένα βρίσκεται πάνω στη Γη και στην προσπάθεια των μελών του πληρώματος του Εντερπράιζ να βοηθήσουν το όχι και τόσο τυπικό δείγμα επιστήμονα/ερευνητή, Ζέφρεμ Κόχρεϊν, να τελειώσει την κατασκευή του αυτοσχέδιου σκάφους του, ούτως ώστε μια μέρα μετά να πετάξει και να πραγματοποιήσει την πρώτη επαφή με εξωγήινο πολιτισμό, ενώ το δεύτερο πεδίο δράσης βρίσκεται στο Εντερπράιζ, το οποίο έχει καταληφθεί από τους Μποργκ και ο Πικάρντ με τα εναπομείναντα μέλη πρέπει να τους αντιμετωπίσουν.

  Ο τρόπος που χειρίζεται ο Φρέικς το υλικό του είναι εξαιρετικός. Καταφέρνει να είναι όλα ξεκάθαρα για το θεατή και δεν αφήνει τη καλή ροή της ταινίας να χαλάσει ούτε στιγμή, κάτι που θα μπορούσε εύκολα να συμβεί, έχοντας δύο πλοκές να εκτυλίσσονται παράλληλα. Το ενδιαφέρον, όμως, διατηρείται αμείωτο και για τις δύο.

  Ο Πάτρικ Στιούαρτ είναι αυτός που δίνει την καλύτερη ερμηνεία του φιλμ, με άξιο συμπαραστάτη τον Μπρετ Σπάινερ. Ο Στιούαρτ μας δίνει έναν πιο φορτισμένο συναισθηματικά Πικάρντ καθώς οι Μποργκ, η περίεργη αυτή εξωγήινη φυλή, μισή οργανική, μισή τεχνολογική, με την ομαδική νοημοσύνη, τον είχαν απαγάγει στο παρελθόν, προσπαθώντας να τον μετατρέψουν σε υβρίδιο. Οι Μποργκ είναι για τον Πικάρντ ότι οι Κλίνγκον για τον Κερκ, ότι ο Μόμπι Ντικ για τον καπετάνιο Αχαάβ. Η αναφορά στο κλασικό μυθιστόρημα του Χέρμαν Μέλβιλ γίνεται και μέσα στο φιλμ, εκτός από τους συνειρμούς που κάνει ήδη ο υποψιασμένος θεατής, δίνοντας έτσι μια άλλη διάσταση στη σχέση του Πικάρντ με τους Μποργκ. Ο Στιούαρτ πιάνεται από αυτό και φέρνει στην επιφάνεια την κλασική του εκπαίδευση και τα χρόνια που ασχολήθηκε με το θέατρο και τον Σαίξπηρ, συνδυάζοντάς τα εδώ με έναν Πικάρντ στα όρια του action hero, κλέβοντας την παράσταση εύκολα από τους υπόλοιπους.

  Αυτό δε σημαίνει ότι έξω από το Εντερπράιζ, πάνω στη Γη, τα πράγματα είναι αδιάφορα. Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει τελειώσει λίγο καιρό πριν και οι άνθρωποι ζουν σε μικρές κοινωνίες χωρίς πολλές ανέσεις. Ο Τζέιμς Κρόμγουελ υποδύεται τον Ζέφρεμ Κόχρεϊν, τον πιλότο που γίνεται η αιτία της πρώτης επαφής του ανθρώπινου γένους με εξωγήινο πολιτισμό και που στο μέλλον γράφεται το όνομά του με χρυσά γράμματα στα βιβλία της ιστορίας. Ο Κόχρεϊν είναι ένας τύπος που πίνει, ακούει ροκ εν ρολ και ενδιάμεσα ή παράλληλα με όλα αυτά κατασκευάζει ένα πύραυλο που φιλοδοξεί να πιάσει την ταχύτητα του φωτός.  Αφορμή λοιπόν για σχόλια περί ηρώων και καθημερινών ανθρώπων, καθώς ο Κόχρεϊν δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας καθημερινός άνθρωπος με απόλυτη άγνοια του σημαντικού έργου του. Μήπως κάπως έτσι δεν ήταν η πλειοψηφία των ανθρώπων που σήμερα μνημονεύει η ιστορία; Άλλη μια εξαιρετική στιγμή του ανθρωποκεντρικού Τρεκ! Τα πρώτα βήματα σε ένα νέο κόσμο και η άγνοια του ανθρώπου για τη σημαντικότητα της στιγμής.

 Ο ρόλος του κακού σε αυτό το φιλμ πέφτει στους Μποργκ και τη Βασίλισσα τους, οι οποίοι είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση κακών. Δεν επιτίθενται, δεν τρέχουν, δε φωνάζουν, δε μιλάνε καν, εκτός από τη Βασίλισσα, είναι, όμως, επιβλητικοί και τρομακτικοί. Μια φυλή που σε μετατρέπει σε μηχανή με ομαδική συνείδηση και νοημοσύνη, δε μπορεί παρά να σε τρομάζει. Ίσως οι Μποργκ είναι οι απόλυτοι εχθροί του σύμπαντος του Σταρ Τρεκ καθώς εκπροσωπούν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που πρεσβεύει η φιλοσοφία του Τρεκ. Όλοι είμαστε διαφορετικοί, όλοι είμαστε μοναδικοί και όλοι μπορούμε να ζήσουμε ενωμένοι σε έναν κόσμο που έχει μάθει να δέχεται τη διαφορετικότητα και να αξιοποιεί τον πλουραλισμό ιδεών. Οι Μποργκ, όμως, είναι στο άλλο άκρο. Όλοι έχουν μια σκέψη, μια άποψη, μία παρόμοια εμφάνιση, καμία ιδιαιτερότητα δεν επικρατεί και ο κόσμος τους είναι ζοφερός, σκοτεινός, μηχανικός.

  Το Σταρ Τρεκ: Πρώτη Επαφή ήταν μέχρι και το 2009 το πιο επιτυχημένο εμπορικά φιλμ της σειράς. Πολλοί είναι οι φίλοι του Τρεκ που το θεωρούν το καλύτερο φιλμ της σειράς και η αλήθεια είναι ότι καταλαβαίνω απόλυτα που βασίζουν την άποψή τους. Πέρα από το πάρα πολύ καλό σενάριο, πιστό στην αρχική ιδέα του Ρόντενμπερι για το τι αντιπροσωπεύει το Σταρ Τρεκ, πέρα από την πολύ καλή σκηνοθεσία, το Πρώτη Επαφή είχε και μερικά από τα πιο καλοσχεδιασμένα ψηφιακά εφέ της εποχής ενώ η καλλιτεχνική διεύθυνση και τα σκηνικά είναι άψογα. Ο Τζόναθαν Φρέικς θα επιστρέψει στην καρέκλα του σκηνοθέτη και για το επόμενο φιλμ του Σταρ Τρεκ, όμως, είχε ανεβάσει πολύ ψηλά τον πήχη και στο επόμενο άλμα του δεν κατάφερ καν να τον φτάσει. Πέρασε από κάτω. Εδώ, όμως, είναι άξιος συγχαρητηρίων.

Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων
Cine.gr
PopCorn

Star Trek: Gnerations (1994)

Είδος: Επιστημονικής Φαντασίας

ΣΤΑΡ ΤΡΕΚ: ΓΕΝΕΕΣ

Σκηνοθεσία:David Carson

Σενάριο: Rick Berman(story),
Ronald D. Moore,Brannon Braga

Παίζουν: Patrick Stewart,
William Shatner,Malcolm McDowell

Γράφει ο Νίκος Ρέντζος

ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο πλοίαρχος Κερκ και οι Σκότι και Τσέκοβ  βρίσκονται στο κατάστρωμα του νέου Εντερπράιζ ως επίσημοι καλεσμένοι στο παρθενικό του ταξίδι.  Το σκάφος, όμως, βρίσκεται ξανά σε κίνδυνο και ο Κερκ θα βοηθήσει για τη σωτηρία του, θυσιάζοντας τη ζωή του. 78 χρόνια μετά, το πλήρωμα του τέταρτου Εντερπράιζ έρχεται αντιμέτωπο με έναν Ελ Ουριανό επιστήμονα, τον Τόλιαν Σόραν, που προσπαθεί να εισέλθει σε μια ενεργειακή κορδέλα χρησιμοποιώντας διαστημόπλοια, τα οποία καταλαμβάνει με τη βοήθεια των Κλίνγκον. Ο πλοίαρχος Πικάρντ, του Εντερπράιζ, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει τον Σόραν, θα βρεθεί μέσα σε ένα χρονικό πλέγμα, εκεί που ανακαλύπτει ότι ο Κερκ ζει κι ότι είναι κι αυτός φυλακισμένος εκεί. Οι δυο τους θα συνεργαστούν για να νικήσουν τον Σόραν, ο οποίος απειλεί να καταστρέψει έναν ολόκληρο πλανήτη. 

ΑΠΟΨΗ: Μετά τον Σάτνερ, ο Στιούαρτ! Μετά τον Κερκ, ο Πικάρντ! Η σκυτάλη πρέπει να περάσει στην επόμενη γενιά και οι δύο κορυφαίοι κυβερνήτες του Εντερπράιζ θα συναντηθούν στην οθόνη, χάρη στην επιστημονική φαντασία κι ένα χρονικό πλέγμα, προσπαθώντας να δώσουν μια δυνατή στιγμή στους φίλους του Σταρ Τρεκ. Ο νέος σκηνοθέτης, όμως, ο τηλεοπτικός Ντέιβιντ Κάρσον, δεν είναι Νίκολας Μέγιερ (Σταρ Τρεκ 2: Η Οργή Του Καν, Σταρ Τρεκ: Ο Άγνωστος Κόσμος) και το όλο εγχείρημα στερείται δυναμικής, θυμίζοντας μέτριο επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς.

  Η τηλεοπτική σειρά Star Trek: The Next Generation, που ασχολείται με τις περιπέτειες του τέταρτου αστρόπλοιου Εντερπράιζ, τελειώνει το 1994, μετά από επτά επιτυχημένες χρονιές. Την ίδια χρονιά, το Νοέμβριο του 1994, κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους η πρώτη κινηματογραφική περιπέτεια του νέου πληρώματος. Η παραγωγή θέλει το αρχικό πλήρωμα να επιστρέψει για μια σύντομη εμφάνιση στην αρχή αλλά οι μόνοι που δέχονται να επανέλθουν είναι οι Σάτνερ, Ντούχαν και Κένινγκ. Αυτός που παίζει ουσιαστικό ρόλο στο φιλμ είναι ωστόσο μόνο ο Σάτνερ, καθώς οι δύο συμπρωταγωνιστές του χάνονται μετά τα πρώτα δέκα πέντε λεπτά.

  Είχε, όμως, νόημα αυτό που ήθελαν να κάνουν οι υπεύθυνοι του Σταρ Τρεκ; 

  Φυσικά και είχε! Η συνάντηση Κερκ - Πικάρντ στην οθόνη θα ήταν κάτι που θα τρέλαινε τους φίλους του Τρεκ, αρκεί να τους έβαζες να κάνουν κάτι ουσιαστικό και όχι να κόβουν ξύλα και να φτιάχνουν ομελέτα! Πέρα από την πλάκα, η συνάντηση Κερκ - Πικάρντ είναι η καλύτερη στιγμή του Σταρ Τρεκ: Γενεές και αυτό λέει πολλά για την ποιότητα της ταινίας. Θα μπορούσαν να είχαν γίνει πολλά περισσότερα σε αυτή την επική συνάντηση, όμως, όλα είναι χλιαρά, όπως ολόκληρο το φιλμ που σκηνοθέτησε ο Ντέιβιντ Κάρσον.

Καλοί ηθοποιοί, οι οποίοι γνωρίζουν τους ρόλους τους, μοιάζει να βαριούνται αφόρητα και το ίδιο κι εμείς μαζί τους. Ούτε ο Πάτρικ Στιούαρτ, ούτε ο Τζόναθαν Φρέικς, ούτε και το υπόλοιπο πλήρωμα φαίνεται να έχει διάθεση στο παρθενικό κινηματογραφικό ταξίδι της γενιάς τους. Ο μόνος που δίνει μια πιο ευδιάθετη ερμηνεία είναι ο Μάλκολμ ΜακΝτάουελ, ο οποίος παίζει, φυσικά, τον κακό της υπόθεσης.

  Δυστυχώς, το μόνο που μας μένει από το Σταρ Τρεκ Γενεές είναι η θεαματική σκηνή αναγκαστικής προσγείωσης του Εντερπράιζ και η αμήχανη συνάντηση των δύο θρυλικών διοικητών του περίφημου αστρόπλοιου. Ο Κάρσον φτιάχνει μια ταινία χωρίς καλή ροή, χωρίς δράση και με τα στοιχεία που διακρίνουν το Σταρ Τρεκ να εμφανίζονται εδώ δυσδιάκριτα. Είχε μια λογική το ότι ολόκληρο το φιλμ παραδόθηκε στα χέρια του σκηνοθέτη και των σεναριογράφων αρκετών επεισοδίων της τηλεοπτικής σειράς αλλά χωρίς την ανάμιξη ενός ανθρώπου με πείρα στον κινηματογράφο, οι Γενεές μοιάζουν με τεράστιο τηλεοπτικό επεισόδιο. Ακόμα και το πέμπτο Σταρ Τρεκ (Star Trek V: The Final Frontier), το χειρότερο με πρωταγωνιστές το αρχικό πλήρωμα, είναι μια ταινία που παρότι κουράζει, έχει τις στιγμές της. Οι Γενεές είναι δυστυχώς ένα φιλμ πιο βαρετό και από το μόνο Τρεκ που σκηνοθέτησε ο Σάτνερ και δεν το σώζει ούτε η συνάντηση Κερκ - Πικάρντ, ούτε η πρόσκρουση του Εντερπράιζ, ούτε και (ΜΕΓΑ SPOILER ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΠΟΥ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΔΕ ΘΑ ΔΩΣΕΤΕ ΔΕΚΑΡΑ ΑΛΛΑ ΟΦΕΙΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΩ ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΩΡΑ ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΜΕΤΑ ΟΤΙ ΣΑΣ ΧΑΛΑΣΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΥΤΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ) ο (ΠΑΛΙ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ) επί της οθόνης (ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ... ΜΗ ΜΟΥ ΛΕΤΕ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕΤΑ) θάνατος του θρυλικού κάπτεν Κερκ! Σπαταλήθηκαν όλα σε μια από τις χειρότερες στιγμές του Σταρ Τρεκ. 

Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων
Cine.gr
PopCorn

Star Trek VI: The Undiscovered Country (1991)

Είδος: Επιστημονικής Φαντασίας

ΣΤΑΡ ΤΡΕΚ Νο 6:
Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Σκηνοθεσία:Nicholas Meyer

Σενάριο:Nicholas Meyer,Denny Martin Flinn,
Leonard Nimoy & Lawrence Konner 
&Mark Rosenthal(story)

Παίζουν:William Shatner,
Leonard Nimoy,DeForest Kelley

Γράφει ο Νίκος Ρέντζος

ΥΠΟΘΕΣΗ: Μια έκρηξη στο φεγγάρι των Κλίνγκον θα οδηγήσει σε αφανισμό της ζωής στον πλανήτη τους μετά από πενήντα χρόνια. Μόνος τρόπος για να επιζήσουν οι Κλίνγκον είναι να ενωθούν με την Ομοσπονδία και να αφήσουν στην άκρη την πολυετή διαμάχη τους. Το πλήρωμα του Εντερπράιζ είναι αυτό που θα αναλάβει τις διαπραγματεύσεις με τους Κλίνγκον αλλά μετά το πρώτο βράδυ διαπραγματεύσεων ο Κερκ και ο ΜακΚόι βρίσκονται κατηγορούμενοι για το φόνο μερικών αξιωματούχων των Κλίνγκον. Το υπόλοιπο πλήρωμα προσπαθεί αν ξεδιαλύνει την υπόθεση ενώ οι Κερκ και ΜακΚόι πρέπει να παλέψουν για τη ζωή τους σε μια από τις πιο σκληρές διαπλανητικές φυλακές.

ΑΠΟΨΗ: Το 1991 έρχεται η στιγμή που το αρχικό πλήρωμα του αστρόπλοιου Εντερπράιζ θα μας αποχαιρετήσει. Ο Κάπτεν Τζέιμς Τ. Κερκ, ο Σποκ, ο ΜακΚόι, ο Σκότι, ο Σούλου, η Οχούρα και ο Τσέκοβ συνταξιοδοτούνται μετά από είκοσι πέντε ολόκληρα χρόνια κι ευτυχώς γι αυτούς και για εμάς, αυτό συμβαίνει με ένα από τα καλύτερα φιλμ της σειράς.

  Ο άνθρωπος που έδωσε στο Σταρ Τρεκ την καλύτερη κινηματογραφική στιγμή του,το Σταρ Τρεκ Νο2: Η Οργή Του Καν, αναλαμβάνει ξανά ρόλο σκηνοθέτη αλλά και σεναριογράφου και δίνει στο αρχικό πλήρωμα το τελευταίο φιλμ που του αξίζει. Ο Νίκολας Μέγιερ φτιάχνει ένα πολύ δεμένο φιλμ και το εμπλουτίζει με στοιχεία θρίλερ και μυστηρίου, με συνεχείς αναφορές στον Σαίξπηρ (ο Τσανγκ, ο Κλίνγκον που υποδύεται ο Κρίστοφερ Πλάμερ, δε σταματά να απαγγέλλει λόγια από τα έργα του περίφημου Άγγλου δημιουργού). Σκοτεινοί τόνοι και ένα συνεχές "ποιός το έκανε" ερώτημα πλανάται πάνω από τα κεφάλια του πληρώματος του Εντερπράιζ, καθώς οι Κερκ και ΜακΚόι κατηγορούνται για φόνους που δεν διέπραξαν, ενώ οι δολοφόνοι είναι ακόμα ελεύθεροι μέσα στο σκάφος.

  Αυτό το τελευταίο φιλμ του αρχικού πληρώματος δεν φανερώνει σε καμία περίπτωση τα είκοσι πέντε χρόνια που έχει ο καθένας από αυτούς στην πλάτη του. Έντονα δραστήριο, με διαλόγους ολοζώντανους αλλά και με ασταμάτητη ροή το Σταρ Τρεκ Νο 6 δίνει τη δυνατότητα στο πλήρωμα να κάνει την καλύτερη συνολικά ερμηνευτική παρουσία του! Ο Μέγιερ δίνει τη δυνατότητα σε όλους να έχουν τη στιγμή τους έστω κι αν φαίνεται να διακρίνεται λίγο περισσότερο ο ρόλος του Σποκ, με το Νιμόι να ξεσκονίζει τα ερμηνευτικά απομνημονεύματά του και να θυμάται το σύντομο πέρασμά του από το ρόλο του Σέρλοκ Χολμς στο θεατρικό σανίδι!

  Ένας έξοχος ηθοποιός, μάλιστα με σπουδή πάνω στον Σαίξπηρ, επιστρατεύεται για το ρόλο του κακού. Ο Κρίστοφερ Πλάμερ ερμηνεύει τον Τσανγκ, ένα μονόφθαλμο αξιωματούχο των Κλίνγκον, με πάθος για τον Σαίξπηρ. Ο Τσανγκ θεωρείται μέχρι σήμερα ένας από τους πιο αξιομνημόνευτους κακούς του Τρεκ!

  Από την αρχή μέχρι το τέλος του φιλμ είναι φανερή η έντονα φορτισμένη ατμόσφαιρα, η οποία κορυφώνεται με αυτό το χαρακτηριστικό τελευταίο αποχαιρετιστήριο κάδρο, όπου όλα τα μέλη του πληρώματος του Εντερπράιζ βρίσκονται για τελευταία φορά μαζί στη γέφυρα του σκάφους, με μόνο απόντα το Σούλου, ο οποίος αποχαιρέτησε λίγα λεπτά πριν, μέσα από το δικό του σκάφος. Στη συνέχεια, αντί για τους κλασικούς τίτλους τέλους, έχουμε ένα γράφημα που μας εμφανίζει τις υπογραφές των ηθοποιών που ερμήνευσαν τους αγαπημένους χαρακτήρες, δημιουργώντας έτσι άλλη μια ιδιαίτερη στιγμή.

  Η επιστημονική φαντασία μετά την εμφάνιση του Σταρ Τρεκ άλλαξε. Ο άνθρωπος, η θνητότητα, η ματαιοδοξία, τα όρια απασχόλησαν την κλασική αυτή σειρά και τα προσέγγισε μ' έναν τρόπο μοναδικό για την εποχή της. Ο Ρόντενμπερι φρόντισε να μεταδώσει το όραμά του στους κατάλληλους ανθρώπους και αυτοί με τη σειρά τους κατάφεραν να βρουν ένα μοναδικά ταιριαστό επιτελείο ηθοποιών, με ανεπανάληπτη χημεία. Ακόμα και οι κακές στιγμές (αν και ουσιαστικά κακή μπορώ να θεωρήσω μόνο την πέμπτη περιπέτεια, The Final Frontier) των κινηματογραφικών ταινιών του αρχικού πληρώματος, παρουσιάζουν αρκετό ενδιαφέρον και φανερώνουν τη βάση της ιδέας του Σταρ Τρεκ, ενώ ακόμα και σε στιγμές που αυτό λείπει, χαίρεσαι να βλέπεις στην οθόνη ένα επιτελείο ηθοποιών τόσο άψογα δεμένο.

  Το Σταρ Τρεκ φυσικά και δεν τελείωσε το 1991! Οι πρωταγωνιστές της σειράς Star Trek: The Next Generation ήταν αυτοί που θα αναλάμβαναν την κινηματογραφική συνέχεια των περιπετειών του Εντερπράιζ, όμως, οι σημαντικότερες και πιο λαμπρές κινηματογραφικές στιγμές του Τρεκ ανήκουν στον Κάπτεν Κερκ και το πλήρωμά του.

Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων
Cine.gr
PopCorn

Star Trek IV: The Voyage Home (1986)

Είδος: Επιστημονικής Φαντασίας, Κωμωδία

ΣΤΑΡ ΤΡΕΚ Νο 4:
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ

Σκηνοθεσία:Leonard Nimoy

Σενάριο:Steve Meerson,Peter Krikes,
Harve Bennett,Nicholas Meyer

Παίζουν:William Shatner,
Leonard Nimoy,DeForest Kelley

Γράφει ο Νίκος Ρέντζος

ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο Τζέιμς Τ. Κερκ και οι σύντροφοί του επιστρέφουν από τον πλανήτη Βούλκαν, όπου αυτοεξορίστηκαν για τρεις μήνες, και είναι έτοιμοι να δεχτούν τις συνέπειες για την κλοπή και καταστροφή του Εντερπράιζ, στην προσπάθειά τους να σώσουν το Σποκ. Η Γη, όμως, απειλείται από ένα εξωγήινο κατασκεύασμα που την πλησιάζει και απειλεί να την καταστρέψει αν δεν πάρει απάντηση στη γλώσσα που εκπέμπει. Ο Σποκ αναλύει το σήμα και ανακαλύπτει ότι το μόνο είδος που μπορεί να απαντήσει είναι η μεγάπτερη φάλαινα, η οποία έχει εξαφανιστεί εδώ και αιώνες. Μόνη λύση είναι το ταξίδι στο παρελθόν, πίσω στο 1986, ώστε να βρουν τα θηλαστικά και να τα μεταφέρουν στο μέλλον.

ΑΠΟΨΗ: Με το τέταρτο Σταρ Τρεκ ολοκληρώνεται μια άτυπη τριλογία, που ξεκίνησε με το δεύτερο φιλμ της σειράς, Η Οργή του Καν. Η ατάκα, "οι ανάγκες των πολλών υπερτερούν τις ανάγκες του ενός", είτε σε αυτή τη μορφή είτε σε αναστροφή, είναι η κινητήριος δύναμη στα τρία αυτά φιλμ και δίνει στο Σταρ Τρεκ δύο από τις καλύτερες στιγμές του.

  Όντας το πιο επιτυχημένο εισπρακτικά φιλμ του Σταρ Τρεκ, το Επιστροφή Στο Παρόν έχει καταφέρει με τα χρόνια να διεκδικήσει την πρώτη θέση για την καλύτερη ταινία της σειράς, απειλώντας την Οργή Του Καν! Ο Λέοναρντ Νιμόι σκηνοθετεί για δεύτερη φορά μετά την επιτυχία του προηγούμενου φιλμ, Αναζητώντας Τον Σποκ, και αποφασίζει να δώσει στο έργο του έναν πολύ πιο χαλαρό και χιουμοριστικό τόνο, χωρίς να απομακρυνθεί, όμως, από την καρδιά του Σταρ Τρεκ. Πάντα ο άνθρωπος, η μοίρα του, η ματαιοδοξία και η αλαζονεία του είναι το επίκεντρο κι εδώ ο άνθρωπος, η ανθρωπότητα συνολικά, αναλαμβάνει το ρόλο του καλού και του κακού. Δεν περνά αρκετός χρόνος και ο Σποκ παρατηρεί τον ΜακΚόι όταν αυτός αναρωτιέται αν αυτός είναι ο τρόπος του εξωγήινου σκάφους να πει "γεια" στους ανθρώπους, μιλώντας δηλαδή στη γλώσσα των φαλαινών. "Υπάρχουν κι άλλα είδη στη Γη. Μόνο η ανθρώπινη αλαζονεία θα μπορούσε να κάνει τους ανθρώπους να πιστέψουν ότι το σήμα απευθύνεται σ' αυτούς", λέει ο Σποκ, εμφανώς ενοχλημένος από το σχόλιο του γιατρού. Οικολογικές ανησυχίες εμφανίζονται στην οθόνη και τα υπό εξαφάνιση είδη απασχολούν τους σεναριογράφους του τέταρτου φιλμ. "Δεν είναι λογικό να κυνηγάς ένα είδος έως ότου εξαφανιστεί", λέει ο Σποκ, για να αποκριθεί η βιολόγος θηλαστικών, Τζίλιαν Τέιλορ, "ποιος είπε ότι ο άνθρωπος είναι λογικό ον". Όλα αυτά τη στιγμή που σε μια οθόνη βλέπουμε τη σφαγή δεκάδων φαλαινών από κυνηγούς.

  Αυτό το οικολογικά ανήσυχο Σταρ Τρεκ δεν έχει τις δραματικές κορυφώσεις που είχαν τα προηγούμενα φιλμ. Το θέμα του ταξιδιού στο χρόνο δίνει τη δυνατότητα για μερικά πολύ έξυπνα κωμικά ευρήματα και οι συντελεστές το εκμεταλλεύονται στο έπακρο, δίνοντας καλές στιγμές σε όλο το πλήρωμα του Εντερπράιζ. Προσωπική αγαπημένη είναι αυτή με τον Σκότι και τον ΜακΚόι στο εργοστάσιο πλαστικών (ή κάτι τέτοιο...), με το Σκότι να προσπαθεί να χρησιμοποιήσει έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή του 1986 μιλώντας του ενώ και η σύλληψη του Τσέκοφ στο Αμερικανικό αεροπλανοφόρο ήταν ένα αιχμηρό σχόλιο πάνω στις σχέσεις Αμερικής - Ρωσίας τη δεκαετία του 1980.

  Ο Νιμόι καταφέρνει να φτιάξει ένα φιλμ που κρατά τις ισορροπίες και δεν παρωδεί ούτε γελοιοποιεί το θέμα του, κάτι που θα ήταν εύκολο να συμβεί αν είχε χειριστεί λίγο πιο επιπόλαια το υλικό του. Όμως, το αποτέλεσμα τον δικαιώνει πλήρως κι έχουμε ένα φιλμ απόλυτα πιστό στις ιδέες που εμφύσησε ο Τζιν Ρόντενμπερι (δημιουργός του Σταρ Τρεκ) στη σειρά. Χιούμορ, δράση, οικολογικές και φιλοσοφικές ανησυχίες, όλα περνάνε στο θεατή με προσεκτικό τρόπο. Επιστημονική φαντασία με τα πόδια καρφωμένα στη Γη, με έντονο το στοιχείο της νοσταλγίας πλέον, το Σταρ Τρεκ Νο 4: Επιστροφή Στο Παρόν αποτελεί σίγουρα μια από τις καλύτερες ταινίες της σειράς και μια από τις καλύτερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας του 1980.

Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων
Cine.gr
PopCorn

Star Trek III: The Search For Spock (1984)

Είδος: Επιστημονικής Φαντασίας

ΣΤΑΡ ΤΡΕΚ Νο 3:
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΠΟΚ

Σκηνοθεσία:Leonard Nimoy

Σενάριο:Harve Bennett

Παίζουν:William Shatner,
DeForest Kelley,James Doohan

Γράφει ο Νίκος Ρέντζος

ΥΠΟΘΕΣΗ: Το πλήρωμα του αστρόπλοιου Εντερπράιζ επιστρέφει στη Γη, έχοντας αφήσει στον πλανήτη Γένεση  το σώμα του Σποκ. Μια ερευνητική ομάδα που έχει παραμείνει στον πλανήτη ανακαλύπτει ίχνη ζωής στο σημείο που έπεσε η κάψουλα που μετέφερε τον Σποκ και όταν ο Κερκ το μαθαίνει και συνδυάζει το γεγονός με την περίεργη συμπεριφορά του δρ ΜακΚόι, τον τελευταίο άνθρωπο που μίλησε ο Σποκ, συγκεντρώνει ξανά την ομάδα και χωρίς επίσημη άδεια από τον Στόλο, παίρνουν το Εντερπράιζ και επιστρέφουν στον Γένεση, για να δουν τι συμβαίνει. Εκεί έρχονται αντιμέτωποι με ένα αρπακτικό των Κλίνγκον και τον διοικητή του, Κρουγκ, ο οποίος έχει καταστρέψει το πλοίο της αποστολής και κρατά ομήρους δύο μέλη, τον γιο του Κερκ, Ντέιβιντ Μάρκους, και την υπολοχαγό Σάβικ, μαζί με ένα παιδί, που όλα δείχνουν πως είναι ο Σποκ.  

ΑΠΟΨΗ: Κάθε φορά που επιστρέφω σε κάποιο από τα φιλμ του Σταρ Τρεκ, με πρωταγωνιστές το αρχικό πλήρωμα, νιώθω σαν να κάνω μια βόλτα με παλιούς γνωστούς στα μέρη που έχω αγαπήσει. Θυμάμαι, ανακαλύπτω νέα πράγματα, επανεκτιμώ και γενικά νιώθω πάντα ευχαριστημένος στο τέλος, σίγουρος ότι δεν είναι η τελευταία φορά που κάνω βόλτα στο   κατάστρωμα του Εντερπράιζ. Όσα κι αν γνωρίζω για την εξέλιξη κάθε ταινίας, δε νιώθω να μου στερεί ιδιαίτερα πράγματα αυτό, ούτε και σε ταινίες της σειράς που αρχικά δεν με κέρδισαν, όπως το Search For Spock. Κι όμως, με τα χρόνια, το τρίτο φιλμ της σειράς κατάφερε να με κάνει να αναθεωρήσω και να το δω με άλλο μάτι.

  Η πρώτη ταινία της σειράς (Star Trek: The Motion Picture) δεν είχε και την πιο θερμή υποδοχή στην εποχή της, γιατί φάνηκε να μην έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που έκαναν την τηλεοπτική σειρά τόσο δημοφιλή με το πέρασμα των χρόνων αλλά το 1982, με την Οργή Του Καν, η μηχανή του Εντερπράιζ  παίρνει για τα καλά μπροστά. Δύο χρόνια μετά έρχεται το Αναζητώντας το Σποκ και η αποστολή είναι δύσκολη καθώς πρέπει να κρατήσει το επίπεδο υψηλά στα μάτια των θαυμαστών της σειράς, που με το Wrath of Khan είχαν φτάσει σε επίπεδα έκστασης ανεπανάληπτα. Ο Λέοναρντ Νιμόι λοιπόν αναλαμβάνει να σκηνοθετήσει το φιλμ και αφήνοντας τον Σποκ στην άκρη για τα 3/4 της ταινίας, καταφέρνει να δουλέψει ως σκηνοθέτης και να δώσει ένα ικανοποιητικότατο αποτέλεσμα. Δεν έχουμε ένα τόσο δυνατό φιλμ όσο το προηγούμενο αλλά έχουμε μια καθαρή ιστορία επιστημονικής φαντασίας με ανθρωποκεντρικά στοιχεία, αντάξια της φήμης του δημιουργήματος του Τζιν Ρόντενμπερι. Αυτή ήταν πάντα η κινητήρια δύναμη του Σταρ Τρεκ, ο άνθρωπος, όσο κι αν αυτό ξενίζει σε μια σειρά επιστημονικής φαντασίας. Ο Νιμόι το γνωρίζει αυτό καλά και στήνει την ιστορία του γύρω από τη σχέση των μελών του Εντερπράιζ, βάζοντας ωστόσο σε πρώτο πλάνο τον Κερκ και μετατρέποντας το φιλμ κάποιες στιγμές σε προσωπική υπόθεση του Σάτνερ.

 Δεν έχει υπάρξει καλύτερη στιγμή για το overacting του Σάτνερ, από το τρίτο Σταρ Τρεκ. Ο κάπτεν δίνει ρεσιτάλ εδώ όταν σωριάζεται στα πόδια της καρέκλας του κυβερνήτη και φωνάζει, καθοδηγούμενος από μια εσωτερική οργή, " κάθαρμα, Κλίνγκον, σκότωσες το γιο μου!", εις διπλούν. Ό,τι και να πεις μετά από αυτό, για τον ερμηνευτικό τρόπο του Σάτνερ είναι λίγο. Ο άνθρωπος που έκανε το overacting συνώνυμο του εαυτού του και που κανείς δεν έχει καταφέρει ποτέ να το κάνει όπως αυτός! Δεν θυμάμαι να ποτέ να νιώθω τέτοια ικανοποίηση από μια τόσο υπερβολική ερμηνεία! Τα σέβη μου, παντοτινέ κάπτεν Κερκ!

  Κι αν ο Σάτνερ είναι καθαρά πιο μπροστά από τους υπόλοιπους εδώ, αυτό που ξεχωρίζει σε κάθε φιλμ της σειράς είναι η εξαιρετική χημεία που έχουν όλοι οι βασικοί πρωταγωνιστές. Ο άνθρωπος που επέλεξε αρχικά τους ηθοποιούς έπεσε διάνα. Χωρίς ιδιαίτερες ερμηνευτικές ικανότητες οι περισσότεροι, απολύτως ταιριαστοί, όμως, τόσο μεταξύ τους όσο και ως χαρακτήρες ξεχωριστά.

  Στο ρόλο του κακού βρίσκουμε έναν Κλίνγκον, τον Κρουγκ, με τη μορφή του Κρίστοφερ Λόιντ, ένα χρόνο πριν τη μεγάλη επιτυχία του Back to The Future και το ρόλο της ζωής του. Ο Λόιντ μέχρι τότε ήταν γνωστός για το ρόλο του στην κωμική σειρά Taxi αλλά εδώ καταφέρνει να πείσει σε ένα διαφορετικό ρόλο και να δώσει έναν από τους αξιόλογους κακούς της σειράς.

  Τα ειδικά εφέ είναι άλλο ένα δυνατό σημείο του φιλμ του Νιμόι. Ακόμα και σήμερα φαίνεται η πολύ καλή δουλειά που έγινε στον τομέα αυτό και σε μια εποχή που το CGI χρησιμοποιείται ασύστολα, το Search For Spock με έκανε να νιώσω μια απίστευτη νοσταλγία για εκείνη την εποχή, ακόμα και για τα "ξεπερασμένα" ειδικά εφέ, τις μινιατούρες και τα τεράστια στούντιο, που λειτουργούσαν ως το έδαφος των άγνωστων πλανητών. Πιστέψτε με, δε μου έλειψε καθόλου το ψηφιακό εφέ!

  Ξέρω ότι οι εποχές αλλάζουν, ότι τα πράγματα προχωράνε μπροστά και η εξέλιξη δε σταματά και τα λοιπά και τα λοιπά. Υπάρχει, όμως, κάτι στην ψυχή ολόκληρου αυτού του αρχικού franchise που δε μπορείς να το βρεις πια σήμερα. Η τύχη, οι συγκυρίες, η ψυχή και το μεράκι των ανθρώπων που μπλέχτηκαν στο σύμπαν του Σταρ Τρεκ είναι μοναδικά. Σε ένα φιλμ που μπορεί να μην είναι από τα κορυφαία της σειράς, όπως αυτό, το τρίτο, είναι όλα αυτά διακριτά. Είναι ένα φιλμ που έχει προβλήματα αλλά για έναν φίλο του franchise είναι αδιάφορα, καθώς όλα όσα ζητά και όσα έχει μάθει να περιμένει από το Σταρ Τρεκ βρίσκονται εκεί. Δεν είναι ένα φιλμ που στέκεται μόνο του και αυτό είναι το κυριότερο πρόβλημα για όσους δεν είναι οικείοι με το σύμπαν που έφτιαξε ο Ρόντενμπερι αλλά και πάλι, δεν είναι όλα για όλους.

Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων
Cine.gr
PopCorn

Galaxy Quest (1999)

Είδος : Κωμωδία, Επιστημονικής Φαντασίας

Σκηνοθεσία:Dean Parisot
Σενάριο:David Howard,Robert Gordon
Παίζουν:Tim Allen,Sigourney Weaver,
Alan Rickman

Γράφει ο Νίκος Ρέντζος

ΥΠΟΘΕΣΗ: Οι πρωταγωνιστές της τηλεοπτικής σειράς επιστημονικής φαντασίας Galaxy Quest, χρόνια μετά την ακύρωση του προγράμματος, ζουν πλέον γυρίζοντας σε συνέδρια των φανατικών θαυμαστών της σειράς και παίζοντας ξανά τους ρόλους τους, μιλώντας για τη σειρά και υπογράφοντας αυτόγραφα. Οι περισσότεροι όμως έχουν κουραστεί καθώς οι ρόλοι αυτοί τους έχουν στιγματίσει, ο κόσμος τους έχει συνδέσει με τους χαρακτήρες που έχουν υποδυθεί και έκτοτε δεν έχουν καταφέρει να κάνουν τίποτα ιδιαίτερο σε σχέση με την τέχνη τους. Το παράδοξο έρχεται όταν αυτούς ρόλους θα πρέπει να τους υποδυθούν σε ένα πραγματικό διαστημόπλοιο, με πραγματικούς εξωγήινους και πραγματικούς εχθρούς καθώς η ειρηνική φυλή Θέρμιανς, λαμβάνοντας στο γαλαξία της σήματα από την τηλεοπτική σειρά, έρχεται να ζητήσει τη βοήθεια του πληρώματος του Προτέκτορ, θεωρώντας τους αληθινούς ήρωες του πλανήτη μας! 

ΑΠΟΨΗ: Δε χρειάζεσαι παρά μόνο λίγα λεπτά για να πειστείς ότι το Galaxy Quest αποτελεί ένα φόρο τιμής στο Σταρ Τρεκ. Από τις πρώτες σκηνές γίνεται φανερή η αγάπη των δημιουργών του φιλμ για το Σταρ Τρεκ και τον κόσμο του και είναι ολοφάνερη η ταύτιση των χαρακτήρων του Galaxy Quest με αυτόν της πραγματικής τηλεοπτικής και κινηματογραφικής σειράς που έχει γράψει πλέον τη δική της ιστορία.

  Το Galaxy Quest είναι μια κωμωδία επιστημονικής φαντασίας που σίγουρα θα εκτιμήσεις περισσότερο εάν γνωρίζεις τον κόσμο του Σταρ Τρεκ. Όσο πιο εξοικειωμένος είσαι με την κλασική σειρά, τους ηθοποιούς και τα γεγονότα τόσο στον κόσμο του Τρεκ όσο και αυτά του πραγματικού κόσμου που αφορούν το Τρεκ, τόσο περισσότερο θα διασκεδάσεις με το Galaxy Quest. Ο εγωκεντρικός πρωταγωνιστής με τη μορφή του Τιμ Άλεν εδώ, δεν αποτελεί παρά μια αναφορά στον ίδιο τον Γουίλιαμ Σάτνερ, τον Κάπτεν Κερκ του Εντερπράιζ. Τις ίδιες αντιστοιχίες μπορείς να κάνεις και με τους υπόλοιπους ηθοποιούς, παρατηρώντας ότι το σενάριο έχει γραφτεί με βάση γεγονότα που κατά καιρούς έβγαιναν στο φως της δημοσιότητας. Η γκρίνια για το τεράστιο "εγώ" του πρωταγωνιστή από το υπόλοιπο καστ, η προσπάθεια των ηθοποιών, ιδιαίτερα του Νιμόυ (Μίστερ Σποκ), να αποβάλλουν από πάνω τους τους χαρακτήρες που υποδύθηκαν στη σειρά και να παίξουν κάτι άλλο, η τεράστια αγάπη των θαυμαστών τους και η μελέτη και αφοσίωση στον κόσμο του Σταρ Τρεκ, βρίσκονται όλα εδώ αλλάζοντας απλώς τα ονόματα.

  Κάποιος θα μπορούσε να θεωρήσει το Galaxy Quest μια παρωδία του Σταρ Τρεκ και ομολογώ ότι κι εγώ κάθισα να το παρακολουθήσω περιμένοντας κάτι τέτοιο. Η παρωδία ή η σάτιρα δεν είναι όμως οι κατάλληλες λέξεις για να χαρακτηρίσεις το φιλμ. Δεν διακωμωδεί με κακή διάθεση το Σταρ Τρεκ ούτε επιθυμεί να το κοροϊδέψει. Αυτό που βγαίνει είναι είδος αστείου "πειράγματος" προς τη σειρά, προς τους συντελεστές και τους φανατικούς φίλους της, από μια ομάδα ανθρώπων που μοιάζει να ανήκουν στους τελευταίους που ανέφερα. 

  Το φιλμ δεν είναι φυσικά μια ταινία μόνο για τους φίλους του Σταρ Τρεκ. Είναι μια κωμωδία επιστημονικής φαντασίας που έχει βρει μεγαλύτερο κοινό και με τα χρόνια βρίσκει ακόμα περισσότερους φίλους. Έχει χιούμορ, έχει δράση, έχει αρκετά καλά εφέ, καλές ερμηνείες και αποτελεί εγγυημένη ψυχαγωγία για τους φίλους της επιστημονικής φαντασίας. 

  Ο Τιμ Άλεν είναι πολύ καλός εδώ και ισορροπεί ανάμεσα στο κωμικό παίξιμο και το πιο ... "σοβαρό", ενώ ακολουθεί με μια πιο φλεγματική ερμηνεία ο Άλαν Ρίκμαν. Η Σιγκούρνι Γουίβερ φέρνει και κάτι από Άλιεν στην οθόνη, ενώ εξαιρετικός είναι και ο Τόνι Σαλούμπ ως ο πάντα χαλαρός, ψύχραιμος, σε σημείο απάθειας, Φρεντ Κουάν. Άλλη μια γνώριμη φυσιογνωμία είναι ο Σαμ Ρόκγουελ, ο οποίος έχει τον πιο κωμικό ρόλο στο φιλμ, καθώς βρίσκεται μαζί με το πλήρωμα της σειράς κατά λάθος. Απλός φαν της σειράς και κεντρικός ομιλητής στα συνέδρια, ζει ξαφνικά το όνειρο του αλλά και έναν εφιάλτη παράλληλα, φωνάζοντας συνεχώς ότι είναι ο πρώτος που θα πεθάνει, αφού έχει το ρόλο του άγνωστου κομπάρσου, αυτού που θυσιάζεται στην αρχή του επεισοδίου, "για να φανεί πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση"!

  Το Galaxy Quest είναι ένα πολύ καλό δείγμα κωμωδίας επιστημονικής φαντασίας, με καλούς ηθοποιούς, καλογραμμένο σενάριο αλλά και αρκετές στιγμές δράσης. Μπορούν οι πάντες να το παρακολουθήσουν ποντάροντας σε ένα ευχάριστο δίωρο αλλά σίγουρα θα το λατρέψουν οι φίλοι του Σταρ Τρεκ. Είναι σαν μια ταινία φτιαγμένοι από τους ίδιους, αφιερωμένοι στους απανταχού φαν της σειράς. Ένας χαιρετισμός σε όλους αυτούς που ταξίδεψαν και ταξιδεύουν στο απέραντο διάστημα μέσα από τις οθόνες της τηλεόρασης και το κινηματογραφικό πανί. Είμαι σίγουρος ότι όπως για τους φίλους της "φανταστικής" σειράς Galaxy Quest, έτσι και γι αυτούς, το Σταρ Τρεκ "δεν είναι απλώς μια τηλεοπτική σειρά".

Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων
Cine.gr
PopCorn