Είδος: Επιστημονικής Φαντασίας
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Η τηλεοπτική σειρά Star Trek: The Next Generation, που ασχολείται με τις περιπέτειες του τέταρτου αστρόπλοιου Εντερπράιζ, τελειώνει το 1994, μετά από επτά επιτυχημένες χρονιές. Την ίδια χρονιά, το Νοέμβριο του 1994, κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους η πρώτη κινηματογραφική περιπέτεια του νέου πληρώματος. Η παραγωγή θέλει το αρχικό πλήρωμα να επιστρέψει για μια σύντομη εμφάνιση στην αρχή αλλά οι μόνοι που δέχονται να επανέλθουν είναι οι Σάτνερ, Ντούχαν και Κένινγκ. Αυτός που παίζει ουσιαστικό ρόλο στο φιλμ είναι ωστόσο μόνο ο Σάτνερ, καθώς οι δύο συμπρωταγωνιστές του χάνονται μετά τα πρώτα δέκα πέντε λεπτά.
Καλοί ηθοποιοί, οι οποίοι γνωρίζουν τους ρόλους τους, μοιάζει να βαριούνται αφόρητα και το ίδιο κι εμείς μαζί τους. Ούτε ο Πάτρικ Στιούαρτ, ούτε ο Τζόναθαν Φρέικς, ούτε και το υπόλοιπο πλήρωμα φαίνεται να έχει διάθεση στο παρθενικό κινηματογραφικό ταξίδι της γενιάς τους. Ο μόνος που δίνει μια πιο ευδιάθετη ερμηνεία είναι ο Μάλκολμ ΜακΝτάουελ, ο οποίος παίζει, φυσικά, τον κακό της υπόθεσης.
 |
ΣΤΑΡ ΤΡΕΚ: ΓΕΝΕΕΣ
Σκηνοθεσία:David Carson
Σενάριο: Rick Berman(story),
Ronald D. Moore,Brannon Braga
Παίζουν: Patrick Stewart,
William Shatner,Malcolm McDowell |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο πλοίαρχος Κερκ και οι Σκότι και Τσέκοβ βρίσκονται στο κατάστρωμα του νέου Εντερπράιζ ως επίσημοι καλεσμένοι στο παρθενικό του ταξίδι. Το σκάφος, όμως, βρίσκεται ξανά σε κίνδυνο και ο Κερκ θα βοηθήσει για τη σωτηρία του, θυσιάζοντας τη ζωή του. 78 χρόνια μετά, το πλήρωμα του τέταρτου Εντερπράιζ έρχεται αντιμέτωπο με έναν Ελ Ουριανό επιστήμονα, τον Τόλιαν Σόραν, που προσπαθεί να εισέλθει σε μια ενεργειακή κορδέλα χρησιμοποιώντας διαστημόπλοια, τα οποία καταλαμβάνει με τη βοήθεια των Κλίνγκον. Ο πλοίαρχος Πικάρντ, του Εντερπράιζ, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει τον Σόραν, θα βρεθεί μέσα σε ένα χρονικό πλέγμα, εκεί που ανακαλύπτει ότι ο Κερκ ζει κι ότι είναι κι αυτός φυλακισμένος εκεί. Οι δυο τους θα συνεργαστούν για να νικήσουν τον Σόραν, ο οποίος απειλεί να καταστρέψει έναν ολόκληρο πλανήτη.
ΑΠΟΨΗ: Μετά τον Σάτνερ, ο Στιούαρτ! Μετά τον Κερκ, ο Πικάρντ! Η σκυτάλη πρέπει να περάσει στην επόμενη γενιά και οι δύο κορυφαίοι κυβερνήτες του Εντερπράιζ θα συναντηθούν στην οθόνη, χάρη στην επιστημονική φαντασία κι ένα χρονικό πλέγμα, προσπαθώντας να δώσουν μια δυνατή στιγμή στους φίλους του Σταρ Τρεκ. Ο νέος σκηνοθέτης, όμως, ο τηλεοπτικός Ντέιβιντ Κάρσον, δεν είναι Νίκολας Μέγιερ (Σταρ Τρεκ 2: Η Οργή Του Καν, Σταρ Τρεκ: Ο Άγνωστος Κόσμος) και το όλο εγχείρημα στερείται δυναμικής, θυμίζοντας μέτριο επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς.
Η τηλεοπτική σειρά Star Trek: The Next Generation, που ασχολείται με τις περιπέτειες του τέταρτου αστρόπλοιου Εντερπράιζ, τελειώνει το 1994, μετά από επτά επιτυχημένες χρονιές. Την ίδια χρονιά, το Νοέμβριο του 1994, κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους η πρώτη κινηματογραφική περιπέτεια του νέου πληρώματος. Η παραγωγή θέλει το αρχικό πλήρωμα να επιστρέψει για μια σύντομη εμφάνιση στην αρχή αλλά οι μόνοι που δέχονται να επανέλθουν είναι οι Σάτνερ, Ντούχαν και Κένινγκ. Αυτός που παίζει ουσιαστικό ρόλο στο φιλμ είναι ωστόσο μόνο ο Σάτνερ, καθώς οι δύο συμπρωταγωνιστές του χάνονται μετά τα πρώτα δέκα πέντε λεπτά.
Είχε, όμως, νόημα αυτό που ήθελαν να κάνουν οι υπεύθυνοι του Σταρ Τρεκ;
Φυσικά και είχε! Η συνάντηση Κερκ - Πικάρντ στην οθόνη θα ήταν κάτι που θα τρέλαινε τους φίλους του Τρεκ, αρκεί να τους έβαζες να κάνουν κάτι ουσιαστικό και όχι να κόβουν ξύλα και να φτιάχνουν ομελέτα! Πέρα από την πλάκα, η συνάντηση Κερκ - Πικάρντ είναι η καλύτερη στιγμή του Σταρ Τρεκ: Γενεές και αυτό λέει πολλά για την ποιότητα της ταινίας. Θα μπορούσαν να είχαν γίνει πολλά περισσότερα σε αυτή την επική συνάντηση, όμως, όλα είναι χλιαρά, όπως ολόκληρο το φιλμ που σκηνοθέτησε ο Ντέιβιντ Κάρσον.
Δυστυχώς, το μόνο που μας μένει από το Σταρ Τρεκ Γενεές είναι η θεαματική σκηνή αναγκαστικής προσγείωσης του Εντερπράιζ και η αμήχανη συνάντηση των δύο θρυλικών διοικητών του περίφημου αστρόπλοιου. Ο Κάρσον φτιάχνει μια ταινία χωρίς καλή ροή, χωρίς δράση και με τα στοιχεία που διακρίνουν το Σταρ Τρεκ να εμφανίζονται εδώ δυσδιάκριτα. Είχε μια λογική το ότι ολόκληρο το φιλμ παραδόθηκε στα χέρια του σκηνοθέτη και των σεναριογράφων αρκετών επεισοδίων της τηλεοπτικής σειράς αλλά χωρίς την ανάμιξη ενός ανθρώπου με πείρα στον κινηματογράφο, οι Γενεές μοιάζουν με τεράστιο τηλεοπτικό επεισόδιο. Ακόμα και το πέμπτο Σταρ Τρεκ (Star Trek V: The Final Frontier), το χειρότερο με πρωταγωνιστές το αρχικό πλήρωμα, είναι μια ταινία που παρότι κουράζει, έχει τις στιγμές της. Οι Γενεές είναι δυστυχώς ένα φιλμ πιο βαρετό και από το μόνο Τρεκ που σκηνοθέτησε ο Σάτνερ και δεν το σώζει ούτε η συνάντηση Κερκ - Πικάρντ, ούτε η πρόσκρουση του Εντερπράιζ, ούτε και (ΜΕΓΑ SPOILER ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΠΟΥ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΔΕ ΘΑ ΔΩΣΕΤΕ ΔΕΚΑΡΑ ΑΛΛΑ ΟΦΕΙΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΩ ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΩΡΑ ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΜΕΤΑ ΟΤΙ ΣΑΣ ΧΑΛΑΣΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΥΤΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ) ο (ΠΑΛΙ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ) επί της οθόνης (ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ... ΜΗ ΜΟΥ ΛΕΤΕ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕΤΑ) θάνατος του θρυλικού κάπτεν Κερκ! Σπαταλήθηκαν όλα σε μια από τις χειρότερες στιγμές του Σταρ Τρεκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου