Είδος: Επιστημονικής Φαντασίας
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Ο τρόπος που χειρίζεται ο Φρέικς το υλικό του είναι εξαιρετικός. Καταφέρνει να είναι όλα ξεκάθαρα για το θεατή και δεν αφήνει τη καλή ροή της ταινίας να χαλάσει ούτε στιγμή, κάτι που θα μπορούσε εύκολα να συμβεί, έχοντας δύο πλοκές να εκτυλίσσονται παράλληλα. Το ενδιαφέρον, όμως, διατηρείται αμείωτο και για τις δύο.
Ο ρόλος του κακού σε αυτό το φιλμ πέφτει στους Μποργκ και τη Βασίλισσα τους, οι οποίοι είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση κακών. Δεν επιτίθενται, δεν τρέχουν, δε φωνάζουν, δε μιλάνε καν, εκτός από τη Βασίλισσα, είναι, όμως, επιβλητικοί και τρομακτικοί. Μια φυλή που σε μετατρέπει σε μηχανή με ομαδική συνείδηση και νοημοσύνη, δε μπορεί παρά να σε τρομάζει. Ίσως οι Μποργκ είναι οι απόλυτοι εχθροί του σύμπαντος του Σταρ Τρεκ καθώς εκπροσωπούν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που πρεσβεύει η φιλοσοφία του Τρεκ. Όλοι είμαστε διαφορετικοί, όλοι είμαστε μοναδικοί και όλοι μπορούμε να ζήσουμε ενωμένοι σε έναν κόσμο που έχει μάθει να δέχεται τη διαφορετικότητα και να αξιοποιεί τον πλουραλισμό ιδεών. Οι Μποργκ, όμως, είναι στο άλλο άκρο. Όλοι έχουν μια σκέψη, μια άποψη, μία παρόμοια εμφάνιση, καμία ιδιαιτερότητα δεν επικρατεί και ο κόσμος τους είναι ζοφερός, σκοτεινός, μηχανικός.
 |
ΣΤΑΡ ΤΡΕΚ: ΠΡΩΤΗ ΕΠΑΦΗ
Σκηνοθεσία:Jonathan Frakes
Σενάριο:Brannon Braga,
Ronald D. Moore,Rick Berman(story)
Παίζουν:Patrick Stewart,
Jonathan Frakes,Brent Spiner |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Το Εντερπράιζ, παραβαίνοντας εντολές της Ομοσπονδίας, βρίσκεται στο κυνήγι ενός σκάφους των Μποργκ, φυλής που παλιότερα απήγαγε και προσπάθησε να κάνει τον Πικάρντ έναν από αυτούς. Οι Μποργκ ταξιδεύουν πίσω στο χρόνο, στην ημερομηνία που οι Γήινοι θα πραγματοποιήσουν την πρώτη τους επαφή με εξωγήινο πολιτισμό, και προσπαθήσουν να κατακτήσουν τον πλανήτη και να αποτρέψουν την επαφή, αλλάζοντας έτσι το μέλλον ολόκληρου του σύμπαντος. Το πλήρωμα του Εντερπράιζ βρίσκεται εκεί για να τα βάλει με τους Μποργκ και να βοηθήσει τους γήινους να πραγματοποιήσουν την πρώτη επαφή!
ΑΠΟΨΗ: Η καλύτερη κινηματογραφική στιγμή του κάπτεν Πικάρντ και του πληρώματός του έρχεται το 1996, με μια εμφανώς βελτιωμένη ταινία σε σχέση με το Star Trek: Generations. Επιστημονική φαντασία, δράση και πλήρης εκμετάλλευση του Τρεκικού σύμπαντος και των ιδεών του σε μια από τις πιο προσεγμένες ταινίες της σειράς.
Ο Τζόναθαν Φρέικς, ο δεύτερος τη τάξη αξιωματικός του Εντερπράιζ, Γουίλιαμ Ράικερ, αναλαμβάνει τη σκηνοθεσία του νέου φιλμ και καταφέρνει να του δώσει ενέργεια, συστατικό που έλειπε από το Generations. Μέσα σε δέκα λεπτά μας βάζει σε μια θεαματική διαστημική μάχη με τορπίλες πλάσματος, φέιζερς κι ένα διαστημικό κύβο των Μποργκ, των κακών αυτής της ταινίας. Αμέσως μετά η δράση μεταφέρεται σε δύο πεδία. Το ένα βρίσκεται πάνω στη Γη και στην προσπάθεια των μελών του πληρώματος του Εντερπράιζ να βοηθήσουν το όχι και τόσο τυπικό δείγμα επιστήμονα/ερευνητή, Ζέφρεμ Κόχρεϊν, να τελειώσει την κατασκευή του αυτοσχέδιου σκάφους του, ούτως ώστε μια μέρα μετά να πετάξει και να πραγματοποιήσει την πρώτη επαφή με εξωγήινο πολιτισμό, ενώ το δεύτερο πεδίο δράσης βρίσκεται στο Εντερπράιζ, το οποίο έχει καταληφθεί από τους Μποργκ και ο Πικάρντ με τα εναπομείναντα μέλη πρέπει να τους αντιμετωπίσουν.
Ο τρόπος που χειρίζεται ο Φρέικς το υλικό του είναι εξαιρετικός. Καταφέρνει να είναι όλα ξεκάθαρα για το θεατή και δεν αφήνει τη καλή ροή της ταινίας να χαλάσει ούτε στιγμή, κάτι που θα μπορούσε εύκολα να συμβεί, έχοντας δύο πλοκές να εκτυλίσσονται παράλληλα. Το ενδιαφέρον, όμως, διατηρείται αμείωτο και για τις δύο.
Ο Πάτρικ Στιούαρτ είναι αυτός που δίνει την καλύτερη ερμηνεία του φιλμ, με άξιο συμπαραστάτη τον Μπρετ Σπάινερ. Ο Στιούαρτ μας δίνει έναν πιο φορτισμένο συναισθηματικά Πικάρντ καθώς οι Μποργκ, η περίεργη αυτή εξωγήινη φυλή, μισή οργανική, μισή τεχνολογική, με την ομαδική νοημοσύνη, τον είχαν απαγάγει στο παρελθόν, προσπαθώντας να τον μετατρέψουν σε υβρίδιο. Οι Μποργκ είναι για τον Πικάρντ ότι οι Κλίνγκον για τον Κερκ, ότι ο Μόμπι Ντικ για τον καπετάνιο Αχαάβ. Η αναφορά στο κλασικό μυθιστόρημα του Χέρμαν Μέλβιλ γίνεται και μέσα στο φιλμ, εκτός από τους συνειρμούς που κάνει ήδη ο υποψιασμένος θεατής, δίνοντας έτσι μια άλλη διάσταση στη σχέση του Πικάρντ με τους Μποργκ. Ο Στιούαρτ πιάνεται από αυτό και φέρνει στην επιφάνεια την κλασική του εκπαίδευση και τα χρόνια που ασχολήθηκε με το θέατρο και τον Σαίξπηρ, συνδυάζοντάς τα εδώ με έναν Πικάρντ στα όρια του action hero, κλέβοντας την παράσταση εύκολα από τους υπόλοιπους.
Αυτό δε σημαίνει ότι έξω από το Εντερπράιζ, πάνω στη Γη, τα πράγματα είναι αδιάφορα. Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει τελειώσει λίγο καιρό πριν και οι άνθρωποι ζουν σε μικρές κοινωνίες χωρίς πολλές ανέσεις. Ο Τζέιμς Κρόμγουελ υποδύεται τον Ζέφρεμ Κόχρεϊν, τον πιλότο που γίνεται η αιτία της πρώτης επαφής του ανθρώπινου γένους με εξωγήινο πολιτισμό και που στο μέλλον γράφεται το όνομά του με χρυσά γράμματα στα βιβλία της ιστορίας. Ο Κόχρεϊν είναι ένας τύπος που πίνει, ακούει ροκ εν ρολ και ενδιάμεσα ή παράλληλα με όλα αυτά κατασκευάζει ένα πύραυλο που φιλοδοξεί να πιάσει την ταχύτητα του φωτός. Αφορμή λοιπόν για σχόλια περί ηρώων και καθημερινών ανθρώπων, καθώς ο Κόχρεϊν δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας καθημερινός άνθρωπος με απόλυτη άγνοια του σημαντικού έργου του. Μήπως κάπως έτσι δεν ήταν η πλειοψηφία των ανθρώπων που σήμερα μνημονεύει η ιστορία; Άλλη μια εξαιρετική στιγμή του ανθρωποκεντρικού Τρεκ! Τα πρώτα βήματα σε ένα νέο κόσμο και η άγνοια του ανθρώπου για τη σημαντικότητα της στιγμής.
Το Σταρ Τρεκ: Πρώτη Επαφή ήταν μέχρι και το 2009 το πιο επιτυχημένο εμπορικά φιλμ της σειράς. Πολλοί είναι οι φίλοι του Τρεκ που το θεωρούν το καλύτερο φιλμ της σειράς και η αλήθεια είναι ότι καταλαβαίνω απόλυτα που βασίζουν την άποψή τους. Πέρα από το πάρα πολύ καλό σενάριο, πιστό στην αρχική ιδέα του Ρόντενμπερι για το τι αντιπροσωπεύει το Σταρ Τρεκ, πέρα από την πολύ καλή σκηνοθεσία, το Πρώτη Επαφή είχε και μερικά από τα πιο καλοσχεδιασμένα ψηφιακά εφέ της εποχής ενώ η καλλιτεχνική διεύθυνση και τα σκηνικά είναι άψογα. Ο Τζόναθαν Φρέικς θα επιστρέψει στην καρέκλα του σκηνοθέτη και για το επόμενο φιλμ του Σταρ Τρεκ, όμως, είχε ανεβάσει πολύ ψηλά τον πήχη και στο επόμενο άλμα του δεν κατάφερ καν να τον φτάσει. Πέρασε από κάτω. Εδώ, όμως, είναι άξιος συγχαρητηρίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου