Είδος: Περιπέτεια, Δράσης
 |
ΟΙ ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΙ 3
Σκηνοθεσία:Patrick Hughes Σενάριο:Sylvester Stallone, Creighton Rothenberger,Katrin Benedik Παίζουν:Sylvester Stallone, Jason Statham,Mel Gibson |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ: Η ομάδα των Αναλώσιμων έρχεται αντιμέτωπη με τον συνιδρυτή της ομάδας, Κόνραντ Στόουνμπανκς, τον οποίο είχε αναγκαστεί να σκοτώσει ο Μπάρνεϊ Ρος, όταν αυτός τους πρόδωσε. Όμως ο Κόνραντ είναι ακόμα ζωντανός και όταν πέφτει τυχαία στο στόχαστρο της ομάδας, θα βάλει ως σκοπό να την καταστρέψει. Ο Μπάρνεϊ απολύει όλη την παλιά ομάδα μην θέλοντας να χάσει κι άλλους φίλους στο πεδίο της μάχης και ψάχνει να ανδρώσει τους Αναλώσιμους με νέο αίμα.
ΑΠΟΨΗ: Φτάνει! Μου αρέσει ο Σταλόνε, βλέπω με αρκετή συμπάθεια τους action heroes των '80ς, γι αυτό και διασκέδασα ιδιαίτερα το δεύτερο μέρος των Αναλώσιμων, αλλά φτάνει.
Το τρίτο μέρος των Αναλώσιμων δεν έχει κάνενα λόγο ύπαρξης έτσι όπως είναι η τελική μορφή του. Τα νοσταλγικά δύο πρώτα μέρη για μια εποχή που οι ταινίες δράσης μονοπωλούσαν το ενδιαφέρον και καθιέρωσαν ονόματα όπως αυτά του Σταλόνε, του Σβαρτσενέγκερ, του Γουίλις, του Τσακ Νόρις, του Στίβεν Σιγκάλ, του Τζάκι Τσαν, του Τζετ Λι, του Ντολφ Λούντγκρεν και ακόμα και του Μελ Γκίμπσον λόγω Φονικού Όπλου και Μαντ Μαξ, είχαν ένα ενδιαφέρον. Κι αν κάτι έλειπε στο πρώτο μέρος, αυτό προστέθηκε πετυχημένα στο δεύτερο, με το φιλμ να έχει διάθεση για χαβαλέ αλλά και μπόλικο αυτοσαρκασμό από τους πρωταγωνιστές του. Το τρίτο μέρος όμως είναι πραγματικά αχρείαστο! Δεν προσθέτει κάτι, πέρα από μερικά ακόμα πρωτοκλασάτα ονόματα των '80ς και των '90ς, όπως του Μελ Γκίμπσον, του Χάρισον Φορντ, του Γούεσλι Σνάιπς και του Αντόνιο Μπαντέρας. Μα τι κάνει ο Μπαντέρας εδώ, θα μου εξηγήσει κάποιος; Θεωρήθηκε ποτέ ο Μπαντέρας action hero και δεν το κατάλαβα; Κι αν ναι, για πιο λόγο εδώ παίζει έναν εκνευριστικό, πολυλογά τύπο; Στην ουσία ο Μπαντέρας είναι η κωμική νότα του φιλμ αλλά και πάλι δεν καταλαβαίνω για πιο λόγο επιλέχτηκε. Τέλος πάντων, προχωράμε.
Άκυρη η ιδέα της ανανέωσης της ομάδας και μάλιστα με νέες φάτσες που στην ουσία μας είναι άγνωστες και δεν έχουν κάνει τίποτα ιδιαίτερο στο είδος της περιπέτειας ούτως ώστε να δικαιολογεί την ύπαρξή τους στο φιλμ. Άσε που είναι και αδιάφοροι φυσιογνωμικά. Το concept των Αναλώσιμων ήθελε παλιούς σταρ των ταινιών δράσης, να επανέρχονται στην οθόνη και να συναντιούνται για πρώτη φορά όλοι μαζί. Τα πιτσιρίκια λοιπόν που επιλέχθηκαν, νιώθω ότι δεν προσέφεραν κάτι στο, ούτως ή άλλως, άνευρο και κουραστικό φιλμ, παρά μόνο έξτρα λόγους απογοήτευσης στους θεατές.
Το ίδιο κουραστική είναι και η ροή του φιλμ, με μόλις δύο-τρεις θεαματικές σκηνές αλλά πολλά κενά ενδιάμεσα. Λίγο οι δύο ώρες διάρκεια, λίγο ο νεαρός σκηνοθέτης, Πάτρικ Χιούζ, που μοιάζει έξω από τα νερά του και προσπαθεί να το καλύψει δημιουργώντας θόρυβο δίχως νόημα, το κακό έγινε για τους Αναλώσιμους.
Επειδή πάντα, όμως, μου αρέσει να βρίσκω και έστω ένα θετικό στοιχείο στο κάθε φιλμ, το ίδιο έκανα κι εδώ και, πιστέψτε με, δε δυσκολεύτηκα. Ο Μελ Γκίμπσον ανεβάζει το επίπεδο του φιλμ αρκετά με την ερμηνεία του ως Στόουνμπανκς και τουλάχιστον όταν είναι στην οθόνη, ζωντανεύουμε λιγάκι. Αν είχε δεχθεί να σκηνοθετήσει κιόλας και είχαν γίνει μερικές ενδιαφέρουσες προσθήκες, όπως αυτή του Τζάκι Τσαν και ακόμα και του Στίβεν Σιγκάλ, τότε θα είχε ενδιαφέρον ένα τρίτο μέρος των Αναλώσιμων. Τίποτα από αυτά δεν έγινε όμως και το αποτέλεσμα είναι αυτό που είδαμε λίγες μέρες πριν στις κινηματογραφικές αίθουσες. Απογοητευτικό για εμένα, το κοινό του θα το βρει ωστόσο και πάλι και αυτό είναι που με ανησυχεί. Ήλπιζα ο Σταλόνε να τηρήσει το λόγο του, που ήθελε τους Αναλώσιμους 3 να είναι το κύκνειο άσμα του στις ταινίες δράσης αλλά πολύ φοβάμαι ότι παρά τα 68 του χρόνια, δε θα σταματήσει εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου