Είδος: Ντοκιμαντέρ
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
 |
Σκηνοθεσία:Noah Baumbach,Jake Paltrow
Παίζουν:Brian De Palma
|
ΥΠΟΘΕΣΗ: Η ζωή και το έργο ενός από τους μεγαλύτερους Αμερικανούς σκηνοθετές, όπως ο ίδιος τα αφηγείται μπροστά στην κάμερα των Νόα Μπάουμπαχ και Τζέικ Πάλτροου.
ΑΠΟΨΗ: Μέγας θαυμαστής του Χίτσκοκ, λάτρης του Αντονιόνι και του Άιζενστάιν, ο Μπράιαν Ντε Πάλμα άφησε στον παγκόσμιο κινηματογράφο το στίγμα του, όπως και οι δημιουργοί που ο ίδιος θαύμαζε τόσο. Πένηντα χρόνια μετά τα πρώτα πειραματικά φιλμ του και την είσοδό του στο Χόλιγουντ, δύο νεότεροι συνάδελφοί του στήνουν ένα μικρόφωνο και μια κάμερα μπροστά του και τον αφήνουν να διηγηθεί τα πάντα. Τα παιδικά χρόνια και η σχέση με τους γονείς, η κλίση του στη φυσική, η επίδραση του Χίτσκοκ μέσα του, τα πρώτα μικρού μήκους φιλμ του, η γνωριμία με το Ντε Νίρο και ακόμα πιο πολλά βλέπουμε μέσα από αυτή την περίπου δίωρη συνέντευξη του Ντε Πάλμα. Μια δίωρη κουβέντα ικανή να φανερώσει την πάστα του Ντε Πάλμα, τόσο σαν δημιουργός όσο και σαν άνθρωπος.
Οι φρέσκες ιδέες που έφερε στο Χόλιγουντ, ο δικός του τρόπος κινηματογράφησης, ο τρόπος χειρισμού του υλικού του και των ηθοποιών, αναλύονται απλά από τον σκηνοθέτη άλλες φορές με φανερή ειλικρίνεια άλλες με πιο επιτηδευμένο τρόπο.
Έχοντας φτάσει στο εβδομηκοστό έκτο έτος της ηλικίας του, ο Ντε Πάλμα, δεν κρύβεται. Δείχνει ξεκάθαρα ποιούς συμπάθησε και ποιούς όχι στην πορεία του. Η εκτίμηση για τους συναδέλφους και φίλους του (Σπίλμπεργκ, Σκορτσέζε, Λούκας, Κόπολα), μια γενιά σκηνοθετών που έθεσε νέα στάνταρ στα κινηματογραφικά δεδομένα, εκδηλώνεται με κάθε τρόπο, ενώ οι "μπηχτές" για μεγάλους ηθοποιούς δε λείπουν.
Μια χαρά λειτουργεί αυτό που έφτιαξαν οι Μπάουμπαχ και Πάλτροου. Δεν έχουμε κάτι διαφορετικό, ένα εναλλακτικό ντοκιμαντέρ, αλλά μια άκρως ενδιαφέρουσα αφήγηση από τον σκηνοθέτη. Οι κινηματογραφόφιλοι θα το χαρούν καθώς θα μάθουν λεπτομέρειες για τις τεχνικές του Ντε Πάλμα, τις επιρροές του και τον τρόπο που ενσωμάτωνε στις ιστορίες του όλους τους μεγάλους δημιουργούς που τον ενέπνευσαν, ενώ οι σκηνές ανθολογίας των ταινιών του γεμίζουν την οθόνη όσο ο σκηνοθέτης αφηγείται και δεν βρίσκεται αυτός σε πρώτο πλάνο. Σαν μια ευχάριστη, διδακτική κουβέντα με έναν άνθρωπο που βρίσκεται στον κινηματογράφο από τα είκοσι χρόνια του. Τίποτα δεν πάει χαμένο από όσα λέει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου