 |
| Θρίλερ, Δραματική Σκηνοθεσία:Charlie McDowell Σενάριο:Justin Lader,Andrew Kevin Walker Πρωταγωνιστούν:Lilly Collins,Jesse Plemons,Jason Segel,Omar Leyva Διάρκεια: 100' |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Έχει πολλά σκαμπανεβάσματα το Νέτφλιξ στην ποιότητα των ταινιών που μας δίνει. Το κυριότερο πρόβλημα που βρίσκω στις περισσότερες είναι ότι δεν έχουν κινηματογραφική υφή. Τα σκηνικά, η φωτογραφία τους, είναι πολλές φορές μέτριας τηλεοπτικής ποιότητας. Ωστόσο ανά διαστήματα εμφανίζονται ταινίες που φέρνουν μια πιο κινηματογραφική αίσθηση. Όταν αυτές έχουν και την καλλιτεχνική γοητεία του Windfall, τότε νομίζω ότι δύσκολα θα βρεις κινηματογραφόφιλο που θα παραπονεθεί.
Το Windfall δεν είναι καμια ταινία που στοχεύει πολύ ψηλά και προσπαθήστε να το εκλάβετε ως θετικό σχόλιο. Ο σκηνοθέτης του, Τσάρλι ΜακΝτάουελ, φτιάχνει ένα πολύ ωραία δομημένο έργο, με επιρροές από τον Χίτσκοκ και τα φιλμ νουάρ. Τρεις χαρακτήρες, ένα εξοχικό, παιχνίδια με το χώρο, με σταθερή πάντα κάμερα και μπόλικη ανάλυση χαρακτήρων, προσφέρουν ένα αρκετά γόνιμο ενεννηντάλεπτο, έστω κι αν λίγο μας τα χαλάει λιγάκι η τελική πράξη.
Ο Τζέισον Σίγκελ είναι ο διαρρήκτης, ο οποίος εισβάλει στο εξοχικό ενός ζάμπλουτου τύπου. Περιφέρεται για λίγο στο μέρος αλλά πριν προλάβει να κλέψει οτιδήποτε, αιφνιδιάζεται από την απρόσμενη είσοδο του εκατομμυριούχου και της γυναίκας του. Όταν αυτοί συνειδητοποιούν τον εισβολέα, τα πράγματα περιπλέκονται και πλέον η αποχώρησή του είναι πολύ πιο δύσκολη. Οι τρεις τους θα πρέπει να περάσουν μια ολόκληρη μέρα μαζί μέχρι να φτάσουν τα χρήματα που επιθυμεί ο διαρρήκτης για να τους αφήσει και να φύγει.
Τρεις καλοί ηθοποιοί κι ένα καλογραμμένο σενάριο που ξεδιπλώνει τους χαρακτήρες και μπλέκει αρκετά το ποιος είναι τελικά ο καλός και ο κακός της υπόθεσης, ποιος το θύμα. Από τις πρώτες στιγμές στην ταινία καταλαβαίνεις ότι ο Σίγκελ δεν είναι επαγγελματίας διαρρήκτης και δεν φαίνεται τύπος που θέλει να κάνει κακό αλλά οι διάλογοι βγάζουν σιγά σιγά πραγματάκια στην επιφάνεια που μας οδηγούν σε διάφορα συμπεράσματα και αυτό είναι σίγουρα το δυνατό χαρτί της ταινίας, μαζί με τις πολύ καλές ερμηνείες των τριών πρωταγωνιστών. Ειδικά οι δύο πρώτες πράξεις κυλάνε πολύ ευχάριστα και έχουμε αρκετά ενδιαφέροντες διαλόγους που μεταβάλλουν αρκετά την άποψή μας για τους τρεις χαρακτήρες και την ηθική τους. Δυστυχώς η τελευταία πράξη έκανε λίγο πιο μπερδεμένα τα πράγματα ως προς την κρίση μου για το έργο αλλά σίγουρα είναι μια αρκετά ενδιαφέρουσα πρόταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου