ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ
 |
| Κωμωδία, Δράσης Διάρκεια: 116' |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Η Κάμερον Ντίαζ επιστρέφει στην οθόνη μετά από απουσία σχεδόν δέκα χρόνων και συμπρωταγωνιστής της είναι ξανά ο Τζέιμι Φοξ, όπως στην Annie του 2014. Το ντουέτο έχει ενδιαφέρουσα χημεία αλλά η ταινία είναι μια κλασικής συνταγής περιπέτεια δράσης, που έχουμε ξανά δει.
Ζευγάρι κατασκόπων βρίσκεται σε αποστολή όταν ανακοινώνεται η εγκυμοσύνη της κυρίας κατασκόπου. Μέσα στον κακό χαμό και μετά από μια θεαματική συντριβή αεροσκάφους, το ζευγάρι αποφασίζει να αφήσει τους κινδύνους του επαγγέλματος στην άκρη και να ξεκινήσει μια νέα ζωή. Δέκα πέντε χρόνια μετά και έχοντας αποκτήσει δύο παιδιά τους επισκέπτονται παλιοί γνώριμοι για να τους ενημερώσουν ότι υπάρχει εκκρεμότητα από εκείνη την τελευταία αποστολή και βρίσκονται στο στόχαστρο κακοποιών που από στιγμή σε στιγμή θα ανακαλύψουν που βρίσκονται. Προφανώς το ζεύγος αναγκάζεται να επιστρέψει στη δράση ώστε να προστατεύσει την οικογένεια του.
Σκηνοθετεί ο Σεθ Γκόρντον, ο οποίος μας είχε δώσει ένα αρκετά καλό ντοκιμαντέρ πίσω στο 2007 (The King Of Kong) και το αρκετά συμπαθητικό Horrible Bosses το 2011 αλλά τίποτα ιδιαίτερα αξιόλογο από εκεί κι έπειτα (βλέπε Identity Thief και Baywatch). Εδώ ακολουθεί την πεπατημένη σκηνοθετώντας διεκπεραιωτικά τις φορτωμένες με CGI σκηνές δράσης και δίνοντας κυρίως χώρο στους δύο πρωταγωνιστές του στις κωμικές σκηνές, εκεί που βρίσκεις και τα θετικότερα σημεία της ταινίας.
Το ντουέτο Ντιαζ - Φοξ είπαμε και πριν ότι έχει χημεία και έχει επίσης και καλό κωμικό timing. Τα πάνε καλά και όσο χρειάζονται στις σκηνές δράσεις αλλά το δυνατό χαρτί τους είναι η κωμική ατάκα. Άλλα γνωστά πρόσωπα που θα δεις εδώ είναι αυτό του Κάιλ Τσάντλερ, ο οποίος μια χαρά είναι πάντα, και αυτό της Γκλεν Κλόουζ σε πιο κωμικό ρόλο ως η Βρετανίδα μητέρα της Κάμερον Ντίαζ, στην οποία όμως δεν έχει δοθεί καλό κείμενο. Το αστειάκι που επέλεξαν να της δώσουν είναι το ότι είναι Βρετανίδα και δεν κάνει αγκαλιές αν και όλοι καταλαβαίνουμε σύντομα που θα καταλήξει αυτό.
Δεν είναι ότι χειρότερο έχει κάνει το Νέτφλιξ τελευταία. Το σώζει αρκετά το δίδυμο των πρωταγωνιστών και η διατήρηση μιας γρήγορης ροής καθιστώντας εύκολη τη θέαση στο σπίτι. Απ' την άλλη, είπαμε ότι είναι κάτι που το έχουμε δει αρκετές φορές σαν "λογική" υπόθεσης, οπότε καταλαβαίνω κι αυτόν που δεν θα μπει καν στη διαδικασία να το παρακολουθήσει, μόνο και μόνο διαβάζοντας την περίληψη της πλοκής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου