29.12.21

Mickey's Christmas Carol (1983) Review


ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΜΙΚΙ

Κωμωδία, Δράμα, Φαντασίας,Κινουμένων σχεδίων

Σκηνοθεσία:Burny Mattinson
Σενάριο:
Burny Mattinson, Tony Marino
Πρωταγωνιστούν:Alan Young,Wayne Allwine,Hal Smith, Clarence Nash

Διάρκεια: 25'

 

 

Γράφει ο Νίκος Ρέντζος

Τα Χριστούγεννα είναι η αγαπημένη μου περίοδος του χρόνου. Από πολύ μικρός, μέχρι σήμερα που πλησιάζω αισίως τα σαράντα μου χρόνια, είναι μια περίοδος που πραγματικά τη χαίρομαι και προσπαθώ να τη ζω όσο το δυνατόν περισσότερο. Το στόλισμα του Χριστουγεννιάτικου δέντρου, ο τρόπος που τα πολύχρωμα φωτάκια ζέσταιναν το δωμάτιο, οι μυρωδιές και οι γεύσεις όλων των γιορτινών εδεσμάτων μου προκαλούσαν πάντα γαλήνη, ενώ και το θρησκευτικό κομμάτι ήταν πάντα ένα από τα αγαπημένα μου, με το Θείο βρέφος να είναι ένας φάρος ελπίδας και λόγος προσπάθειας των ανθρώπων να προσπαθούν για έναν καλύτερο κόσμο. Μεγαλώνοντας δεν άλλαξε τίποτα από αυτά. Το αντίθετο μάλιστα. Όταν πλησίαζε η γιορτινή περίοδος αισθανόμουν ακόμα πιο ωραία. Μου άρεσε να στολίζουμε από νωρίς και μου άρεσε να βλέπω από το παράθυρό μου και τα απέναντι σπίτια να έχουν στολίσει και να αχνοφαίνονται τα χριστουγεννιάτικα δέντρα και τα φωτάκια τους.

 Η τηλεόραση άρχισε να γίνεται σιγά σιγά ένα αναπόσπαστο μέρος όλης αυτής της κατάνυξης που ένιωθα, μέσα από τα κλασικά πλέον ειδικά Χριστουγεννιάτικα επεισόδια των σειρών κινουμένων σχεδίων αλλά και των ταινιών, που άρχισαν να παίζονται όλο και περισσότερες από τα Ελληνικά κανάλια προς τα τέλη της δεκαετίας του 1980! Είμαι σίγουρος ότι κάποιοι μπορούν να κατανοήσουν ενώ σε πολλούς μπορεί να φαίνεται αδιανόητο πως μπορεί η τηλεόραση να έχει συμμετοχή σε όλο αυτό το κατανυκτικό κλίμα, όμως υπήρχε μια περίοδος που όντως η τηλεόραση μπορούσε να φέρει κοντά οικογένειες και να συμβάλλει στο γιορτινό κλίμα.

 Μια από τις πιο έντονες αναμνήσεις μου είναι σίγουρα τα Χριστουγεννιάτικα επεισόδια των αγαπημένων μου Στρουμφς. Τα Μάππετς έχουν μια ειδική θέση επίσης εκεί μέσα, τόσο με τα σπέσιαλ επεισόδιά τους όσο και χρόνια μετά με την διασκευή της Χριστουγεννιάτικης Ιστορίας του Ντίκενς, η οποία τείνει να είναι η αγαπημένη μου Χριστουγεννιάτικη συνήθεια (μαζί με τα Χριστούγεννα του Τρελού Θηριοτροφείου...). Η Ντίσνεϊ έβαλε το χεράκι της στην παραγωγή της ταινίας μαζί με την εταιρεία του Τζιμ Χένσον, βγάζοντας ένα πάρα πολύ όμορφο αποτέλεσμα, με έναν εκπληκτικό Μάικλ Κέιν στο ρόλο του Σκρουτζ.

 Εννιά χρόνια πριν την Χριστουγεννιάτικη Ιστορία με τα Μάππετς, η Ντίσνεϊ είχε δώσει μια ξεκάθαρα δική της εκδοχή του κλασικού έργου του Ντίκενς, δίνοντας πρωταγωνιστικούς ρόλους στα δικά της αστέρια. Ο Μίκι, ο Γκούφυ, ο Ντόναλντ και φυσικά ο Σκρουτζ Μακ Ντακ αναλαμβάνουν ρόλους ενώ δεκάδες ακόμα χαρακτήρες ταινιών της Ντίσνεϊ εμφανίζονται σε αυτή τη διασκευή, η οποία φυσικά και αποτελεί μια από αυτές τις ειδικές αναμνήσεις που ανέφερα παραπάνω.

 Η ιστορία γνωστή για τους περισσότερους φαντάζομαι με τον σκληρό, φιλάργυρο και τσιγκούνη Εμπενίζερ Σκρουτζ να μισεί τα Χριστούγεννα και να φέρεται με απανθρωπιά στον μοναδικό υπάλληλο του γραφείου του, Μπομπ Κράτσετ, ο οποίος προσπαθεί να φέρει τα προς το ζην στην οικογένειά του και μοιάζει να είναι και ο μόνος που κατά βάθος συμπαθεί τον Εμπενίζερ και δεν του κρατά κακία. Παραμονή Χριστουγέννων λοιπόν και ο Σκρουτζ μιζεριάζει όσο κανείς άλλος. Δέχεται όμως την επίσκεψη του πνεύματος του "χαμένου" συνεργάτη του και των τριών πνευμάτων των Χριστουγέννων, τα οποία φροντίζουν να του δείξουν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον που έρχεται για τον ίδιο αλλά και τους γύρω του αν συνεχίσει έτσι και ο σκληρός, άκαρδος Εμπενίζερ σύντομα θα μεταμορφωθεί σε έναν άλλο άνθρωπο.

 Μικρής διάρκειας ταινία (25 λεπτά), η οποία κυκλοφόρησε κινηματογραφικά μαζί με την επανέκδοση της μεγάλου μήκους ταινίας Μπερνάρ και Μπιάνκα: Κομάντος της Σωτηρίας, το 1983. Το μεγάλο γεγονός ήταν η επιστροφή του Μίκι Μάους στον κινηματογράφο μετά από τριάντα χρόνια. Και τι επιστροφή! Ο Μίκι βρίσκεται στο ρόλο του Μπομπ Κράτσετ και ομολογουμένως τόσο ο διάσημος ποντικός όσο και όλοι οι υπόλοιποι ταιριάζουν εξαιρετικά στην ιστορία του Ντίκενς. Το κλασικό σκίτσο δίνει μια ζεστασιά στο έργο και παρά την μικρή διάρκεια το αποτέλεσμα είναι αρκετά ικανοποιητικό. Προφανώς ένα δεκαλεπτάκι ακόμα θα ήταν ιδανικό για να κατανοήσουμε απόλυτα τη μετάβαση του Σκρουτζ από σκληρό και μίζερο ανθρωπάκι (πάπια στη συγκεκριμένη περίπτωση) σε έναν έξω καρδιά, χαμογελαστό άνθρωπο (ΠΑΠΙΑ, είπαμε) που αγαπά τους συνανθρώπους του και θέλει να μοιράσει χαρά, ειδικά στην πληγωμένη οικογένεια του Κράτσετ. Αυτός ο Κράτσετ, του Μίκι Μάους, έχει ίσως μια από τις πιο δύσκολες, λυπητερές σκηνές που έχω δει σε ένα κινούμενο σχέδιο, σκηνή που δύσκολα θα βλέπαμε σε σημερινό καρτούν. Φαντάσου τον Μίκι να κλαίει πάνω από το μνήμα του χαμένου μικρού γιου του... Περίεργο και δύσκολο παράλληλα, δουλεύει πάντως για την ταινία.

 Μια ακόμα λοιπόν Χριστουγεννιάτικη/ γιορτινή πρόταση για όλη την οικογένεια. Μια καλή πρώτη γνωριμία για τα πιτσιρίκια με ένα κλασικό έργο, με μικρή διάρκεια , με εξαιρετικό σχέδιο και ικανότατη αφήγηση, με τους χαρακτήρες του Ντίσνεϊ να δένουν γάντι με τους ρόλους τους. Δε νομίζω εξάλλου να αμφιβάλλει κανείς ότι θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη επιλογή για το ρόλο του Σκρουτζ πέρα από τον .... Σκρουτζ!

Υ.Γ.: Συνήθως παρακάτω βάζουμε το τρέιλερ της ταινίας, εδώ όμως έχουμε βάλει το πρώτο μέρος της, όπως μπορείτε να το βρείτε μεταγλωττισμένο στο YouTube, σε περίπτωση που κάποιος θέλει να το παρακολουθήσει με τα πιτσιρίκια του!

 

 

Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων
PopCorn

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου