Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Η Paramount θέλει να επανεκινήσει το κινηματογραφικό franchise των G.I.Joe, αφήνοντας πίσω την πρώτη ταινία του 2009, που σκηνοθέτησε ο Στίβεν Σόμερς, και αυτή του 2013, σκηνοθεσίας Τζον Μ. Τσου. Φαίνεται ότι εκείνες οι ταινίες δεν ικανοποίησαν τελικά τους φανατικούς φίλους της σειράς αν και προσωπική γνώμη είναι ότι και οι δύο ήταν αρκούντως διασκεδαστικές και διατηρώντας αρκετά τον κόμικ χαρακτήρα που ταιριάζει στο εγχείρημα. Δεν ήταν οι G.I.Joe ποτέ ένα σκοτεινό, σοβαρό δημιούργημα αλλά σχετικά φιλομιλιταριστικό καρτούν με πολύχρωμους χαρακτήρες και πολλές φορές σουρεαλιστικές ιστορίες. Δεν χρειάζεται, με λίγα λόγια, να περιμένουμε μια ταινία βασισμένη στους ήρωες της Hasbro που θα παίρνει πολύ σοβαρά τον εαυτό της. Δεν προσφέρεται το θέμα για σοβαρές αναλύσεις και πρωταγωνιστές με βάθος, όχι γιατί δεν μπορεί να γίνει αυτό αλλά γιατί -κυρίως- δεν χρειάζεται.
Η νέα ταινία, Snake Eyes, που επιχειρεί να κάνει την επανεκκίνηση σε αυτή τη σειρά ταινιών, φιλοδοξώντας να φτιάξει ένα κοινό σύμπαν που θα φιλοξενεί και άλλους χαρακτήρες/ προϊόντα της Hasbro, νομίζω ότι σκάβει μόνη της το λάκκο της και θα εξηγήσουμε παρακάτω το γιατί. Πάμε να πούμε τώρα δυο λόγια για την πλοκή.
Ο πιτσιρικάς, που στην πορεία θα υιοθετήσει το όνομα Snake Eyes, βλέπει να σκοτώνουν τον πατέρα του. Ο ίδιος καταφέρνει να ξεφύγει από τους εκτελεστές και χρόνια μετά, το μόνο που επιθυμεί είναι να βρει τον δολοφόνο και να εκδικηθεί. Η ευκαιρία θα του δοθεί όταν ο Κέντα, μέλος της Γιακούζα, του ζητά να εισχωρήσει στη φατρία Αρασικάγκι και να κλέψει από εκεί ένα πολύτιμο πετράδι, που ο θρύλος λέει πως έχει μαγικές ιδιότητες. Όταν πετράδι παραδοθεί στον Κέντα, αυτός θα του παραδώσει τον δολοφόνο του πατέρα του. Ο Snake Eyes καταφέρνει να μπει στη φατρία κερδίζοντας την εμπιστοσύνη του Τόμμι, εγγονού της αρχηγού της φατρίας, και δεν αργεί να γοητευτεί από τον κόσμο που συναντά εκεί. Η Αρασικάγκι είναι μια αρχαία φατρία που σκοπός της είναι να προστατεύει τον κόσμο από το κακό. Λίγοι εκλεκτοί μπαίνουν εκεί και εκπαιδεύονται ως νίντζα, για να συνεχίσουν το έργο. Σύντομα ο πρωταγωνιστής μας θα γίνει ο σημαντικότερος νεοσύλλεκτος της φατρίας και θα πρέπει να πολεμήσει κυρίως με τον εαυτό του και τα ιδανικά του. Αξίζει να προδώσεις μυστικά αρχαίων χρόνων ικανά να καταστρέψουν τον κόσμο, για να εκδικηθείς ένα φόνο;
Δεν είναι ότι βρήκα απαραιτήτως κακό το φιλμ που σκηνοθέτησε ο Ρόμπερτ Σβέντκε. Υπάρχει μια ιστορία σχετικά ενδιαφέρουσα, με τα απολύτως απαραίτητα που αναμένεις σε μια ταινία εκδίκησης, υπάρχουν συμπαθητικές ερμηνείες και υπάρχει σίγουρα αρκετά καλή φωτογραφία. Τα κυριότερα προβλήματα της ταινίας είναι δύο: ο ρυθμός της αφήγησης που δεν έχει σχεδόν καμία διακύμανση και η αναποφασιστικότητα ως προς το ύφος της ταινίας. Σε ότι αφορά το πρώτο σκέλος, ενώ δυστυχώς έχουμε κάποιες σκηνές δράσης, δεν νιώθουμε την αδρεναλίνη να ανεβαίνει ιδιαίτερα σε κάποιο σημείο. Και έχουμε μία δύο σκηνές που είναι αρκετά καλές αλλά κάτι τρέχει με την κάμερα του Σβέντκε και βγαίνουν όλα πολύ flat. Στο δεύτερο σκέλος τώρα, το πιο ανάλαφρο, "χαζό" ύφος που παραπέμπει στην αυθεντική σειρά των G.I.Joe μπλέκεται εδώ με την πιο σκοτεινή ιστορία που θέλει να πει ο σκηνοθέτης και το αποτέλεσμα είναι να βγαίνει ο θεατής από το κλίμα, ειδικά μετά το πρώτο μισό της ταινίας που κάνουν την εμφάνισή τους γνώριμοι χαρακτήρες της σειράς.
Δεν βάζει γερές βάσεις η νέα ταινία των Joe για να στηριχτεί ένα ολόκληρο κινηματογραφικό σύμπαν σε αυτές. Είπαμε ότι δεν μπορείς να την πεις κακή ταινία αλλά είναι μια ταινία που δεν απευθύνεται εύκολα σε ένα συγκεκριμένο κοινό. Προσπαθεί να πιάσει με την αφήγησή της τον κόσμο που δεν γνωρίζει πολλά για το franchise αλλά περισσότερο τους μπερδεύει με το ύφος παρά τους κερδίζει τελικά. Νομίζω ότι κάτι παρόμοιο θα συμβεί και με τους φανς της σειράς, που μάλλον μόνο στην τελευταία σκηνή θα νιώσουν ότι πήραν αυτό που περίμεναν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου