Είδος: Επιστημονικής Φαντασίας, Θρίλερ
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
"Στους φίλους της επιστημονικής φαντασίας απευθύνεται κυρίως το φιλμ. Αυτοί θα μπορέσουν να το χαζέψουν ανώδυνα ως μια πιο χαλαρή προσέγγιση στην ιδέα της τεχνητής νοημοσύνης και της σχέσης μηχανής ανθρώπου. Ωστόσο, εύκολα το βλέπεις, εύκολα το ξεχνάς."
 |
Σκηνοθεσία:Federico D'Alessandro
Σενάριο:Noga Landau
Παίζουν:Maika Monroe,
Ed Skrein,Gary Oldman |
B-movie λογικής με λίγο πιο προσεγμένη αισθητική θρίλερ επιστημονικής φαντασίας, που έρχεται στις οθόνες μας μέσω του Netflix. Αν το δεις έχοντας χαμηλές προσδοκίες, τα πράγματα θα είναι καλύτερα και για την ταινία και για εσένα.
Η Μάικα Μονρό, που γνωρίσαμε κυρίως μέσα από το It Follows, παίζει τη Τζούλια, ένα κλεφτρόνι που πουλώντας τα κλοπιμαία προσπαθεί να βγάλει τα προς το ζην και να κάνει οικονομίες για να καταφέρει να σπουδάσει. Μια νύχτα που η Τζούλια επιστρέφει σπίτι της κάποιος της επιτίθεται και την αναισθητοποιεί. Την επόμενη στιγμή που η Τζούλια έχει τις αισθήσεις της βρίσκεται φυλακισμένη σε ένα μέρος, κι εκεί χρησιμοποιείται ως πειραματόζωο από έναν νεαρό, εκκεντρικό και αντικοινωνικό εφευρέτη. Το πείραμα περιλαμβάνει τη Τζούλια και το σπίτι που την κρατά φυλακισμένη καθώς ο έλεγχος των πάντων μέσα στο σπίτι γίνεται από ένα δημιούργημα τεχνητής νοημοσύνης, που ο εφευρέτης αποκαλεί Τάου και προσπαθεί να το τελειοποιήσει μέσα από τα πειράματα. Οι εντολές του Τάου έχουν να κάνουν με την επιτήρηση της φυλακισμένης και την άσκηση βίας αν χρειαστεί αλλά σύντομα η κοπέλα και ο Τάου φαίνεται να αναπτύσσουν μια ιδιαίτερη σχέση.
Η ιδέα δεν είναι πρωτότυπη, ούτε και η εκτέλεση έχει κάτι το ιδιαίτερο να πει. Πλάσμα τεχνητής νοημοσύνης που αρχίζει να δείχνει σημάδια συναισθηματικής νοημοσύνης και που θέλει να νιώσει στην ουσία πως είναι να είσαι άνθρωπος. Το ένα σκέλος του φιλμ είναι αυτό, ενώ υπάρχει κι ένα δεύτερο που έχει να κάνει με το κομμάτι του κλειστοφοβικού θρίλερ δωματίου. Το πρώτο σκέλος αναπτύσσεται λίγο καλύτερα, το δεύτερο όχι τόσο. Δίνεται πιο πολύ βάρος στη σχέση της κοπέλας με τον Τάου, κατά πρώτο λόγο, και κατά δεύτερο στην αλληλεπίδραση της με τον νεαρό επιστήμονα, ο οποίος είναι στην ουσία ο λιγότερο άνθρωπος από τους τρεις τους και σε αυτή την αντιστροφή φαίνεται να επενδύει περισσότερο ο σκηνοθέτης, χωρίς όμως να ικανοποιεί κι εκεί απόλυτα.
Μάικα Μονρό και Εντ Σκρέιν μοιράζονται τον πιο πολύ χρόνο στην οθόνη και κατά πόδας ακολουθεί η φωνητική ερμηνεία του Γκάρι Όλντμαν, ως Τάου. Καλοί γενικά στους ρόλους τους οι δύο πρώτοι, με τον Σκρέιν να είναι όσο ψυχρός και απόμακρος χρειάζεται, ενώ υπάρχει μια μικρή ένσταση για την ερμηνεία του Όλντμαν, η οποία θεωρώ ότι ναι μεν θα έπρεπε κάποια στιγμή να παρουσιάζει χρωματισμούς και να μην είναι "ηλεκτρονική" κι άψυχη αλλά αυτό γίνεται νωρίς και έντονα.
Στους φίλους της επιστημονικής φαντασίας απευθύνεται κυρίως το φιλμ. Αυτοί θα μπορέσουν να το χαζέψουν ανώδυνα ως μια πιο χαλαρή προσέγγιση στην ιδέα της τεχνητής νοημοσύνης και της σχέσης μηχανής ανθρώπου. Ωστόσο, εύκολα το βλέπεις, εύκολα το ξεχνάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου