Είδος: Τρόμου, Φαντασίας, Κωμωδία
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Ομολογώ ότι ήμουν έτοιμος να παρατήσω το φιλμ στα πρώτα δέκα πέντε λεπτά καθώς οι ερμηνείες είναι κατώτερες από αυτό που θα μπορούσα να υποφέρω αλλά συνέχισα πάραυτα ελπίζοντας ότι τουλάχιστον θα μπορούσα να πάρω σύντομα έναν τονωτικό μεσημεριανό υπνάκο. Μετά από γερές δόσεις γυναικείων στηθών, οπισθίων και κακών ερμηνειών, ο Τένι αποφασίζει να φτιάξει μια αρκετά συμπαθητική ατμόσφαιρα, να παίξει με το φωτισμό του και να χρησιμοποιήσει μερικά οπτικά τεχνάσματα ενδιαφέροντα, θυμίζοντας πολλές φορές την τεχνική του The Evil Dead. Κάμερα που κινείται, παιχνίδια με την προοπτική και καλά πρακτικά εφέ, με τον παλιό καλό τρόπο, μετατρέπουν το φιλμ σε μια διασκεδαστική εν τέλει εμπειρία.
 |
ΝΥΧΤΕΣ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ
Σκηνοθεσία:Kevin Tenney
Σενάριο:Joe Augustyn
Παίζουν:Cathy Podewell,
Alvin Alexis,Hal Havins |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Μια παρέα εφήβων συγκεντρώνεται σε μια παλιά ακατοίκητη βίλα για να κάνουν πάρτι τη νύχτα του Χάλοουιν. Η βίλα μοιάζει ιδανικό σκηνικό για την περίσταση κι ενώ το πάρτι ξεκινά, δε θα αργήσει να στραβώσει καθώς φαίνεται η φήμη που ήθελε το μέρος να βρίσκεται υπό την κατοχή δαιμόνων να βγαίνει αληθινή.
ΑΠΟΨΗ: Η γιορτή του Χάλοουιν είναι από τις αγαπημένες των Αμερικανών και τα πιτσιρίκια μασκαρεύονται τριγυρίζοντας στις στολισμένες με σκαλισμένες φωτεινές κολοκύθες γειτονιές, χτυπώντας πόρτες και ζητώντας ζαχαρωτά από τους νοικοκυραίους, θέτοντας την ερώτηση "φάρσα ή κέρασμα" (trick od treat). Αν ο νοικοκύρης κεράσει ζαχαρωτά τα παιδιά φεύγουν, αν όχι αυτά πρέπει να τον τρομάξουν. Εδώ και χρόνια είθισται να κυκλοφορούν ταινίες τρόμου εκείνη την περίοδο (31 Οκτωβρίου) και το κοινό να επιδίδεται στη θέαση τους με μανία. Μια από τις ταινίες που έχει αποκτήσει καλτ φήμη και αποτελεί στανταράκι για το Χάλοουιν είναι το Night of The Demons, ένα b movie δημιούργημα των Κέβιν Τένι και Τζο Ογκάστιν.
Το φιλμ των Τένι και Ογκάστιν κυκλοφόρησε το 1988 κι ενώ το κοινό το αγάπησε και το τοποθέτησε στα δέκα πιο επιτυχημένα εισπρακτικά φιλμ τρόμου της δεκαετίας του 1980, οι κριτικοί το έθαψαν. Έπρεπε να περάσουν αρκετά χρόνια για να γραφτούν θετικές κριτικές για το Night of The Demons, καθώς πλέον βλέπουμε με άλλο μάτι τα φιλμ τρόμου εκείνης της εποχής. Η διάθεση νοσταλγίας για εκείνα τα χρόνια και η αφέλεια που διακρίνει τα φιλμ εκείνου του καιρού είναι κάτι που σήμερα αρκετοί εκτιμούν, ανάμεσά του και ο γράφων.
Ομολογώ ότι ήμουν έτοιμος να παρατήσω το φιλμ στα πρώτα δέκα πέντε λεπτά καθώς οι ερμηνείες είναι κατώτερες από αυτό που θα μπορούσα να υποφέρω αλλά συνέχισα πάραυτα ελπίζοντας ότι τουλάχιστον θα μπορούσα να πάρω σύντομα έναν τονωτικό μεσημεριανό υπνάκο. Μετά από γερές δόσεις γυναικείων στηθών, οπισθίων και κακών ερμηνειών, ο Τένι αποφασίζει να φτιάξει μια αρκετά συμπαθητική ατμόσφαιρα, να παίξει με το φωτισμό του και να χρησιμοποιήσει μερικά οπτικά τεχνάσματα ενδιαφέροντα, θυμίζοντας πολλές φορές την τεχνική του The Evil Dead. Κάμερα που κινείται, παιχνίδια με την προοπτική και καλά πρακτικά εφέ, με τον παλιό καλό τρόπο, μετατρέπουν το φιλμ σε μια διασκεδαστική εν τέλει εμπειρία.
Οι χαρακτήρες δεν εξελίσσονται ποτέ, ούτε το σενάριο βοηθά αλλά ούτε οι ηθοποιοί το "έχουν" ιδιαίτερα απ' ότι φαίνεται, αλλά λίγο σε απασχολεί από ένα σημείο και μετά καθώς απ' ότι φαίνεται οι περισσότεροι από αυτούς δε θα υπάρχουν σε μια από τις επόμενες σκηνές! Οι βασικές πρωταγωνίστριες καλύπτουν τα ερμηνευτικά τους κενά δείχνοντας τα κάλλη τους σε ανύποπτο χρόνο και χώρο ενώ οι αρσενικοί πρωταγωνιστές... δε μπορούν να κάνουν κάτι παραπάνω.
Πήρατε μια γενική εικόνα νομίζω του τι πρέπει να περιμένετε. Δε μιλάμε για τον Εξορκιστή, ούτε για τη Νύχτα με Τις Μάσκες αλλά για μια ξεκάθαρα b movie της δεκαετίας του '80, που μπορεί να διασκεδάσει τους υποψιασμένους θεατές. Χάλοουιν ή όχι, αν είστε φίλοι εκείνης της εποχής, ρίξτε μια ματιά στο φιλμ του Τένι, το οποίο ακολούθησαν δύο συνέχειες κι ένα ριμέικ, το 2009.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου