Είδος : Περιπέτεια, Δράσης
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Ο Δρόμος της Οργής, όμως, δεν είναι απλώς μια περιπέτεια, μια εξαιρετική ταινία δράσης με τεχνικές λεπτομέρειες προσεγμένες στο έπακρο. Ακόμα και μόνο αυτό να ήταν, είναι αρκετό αλλά υπάρχουν βαθύτερα μηνύματα στο δυστοπικό κόσμο του Μαξ. "Μην εθιστείτε στο νερό... Θα σας λείψει όταν δε θα το έχετε", κηρύττει στο "ποίμνιό" ο Αθάνατος Τζο. Είναι αυτή ατάκα που ακούς σε μια ταινία δράσης; Η χρησιμοποίηση της γυναίκας από τον ημίθεο Αθάνατο Τζο για αναπαραγωγή και μόνο, είναι κάτι που συναντάς σε μια απλή ταινία δράσης; Η εκστρατεία με τη συνοδεία κρουστών και μιας ηλεκτρικής κιθάρας, σε ήχους μέταλ, ενώ από την κεφαλή του οργάνου βγαίνουν φλόγες σε κάθε νότα, είναι στοιχεία που απασχολούν μια απλή ταινία δράσης; Η γέννηση ενός νεκρού βρέφους πάνω σε ένα όχημα που κινείται ασταμάτητα στην έρημο; Αυτά και αρκετοί ακόμα συμβολισμοί που υπάρχουν στο Fury Road, δεν είναι στοιχεία που απασχολούν τις ταινίες δράσης. Το νέο φιλμ του Μαντ Μαξ είναι λοιπόν κάτι παραπάνω από μια εξαιρετική ταινία δράσης.
 |
MAD MAX :
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ
Σκηνοθεσία:George Miller
Σενάριο:George Miller,
Brendan McCarthy,Nick Lathouris
Παίζουν:Tom Hardy,
Charlize Theron,Nicholas Hoult |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο Μαντ Μαξ συνεχίζει τις περιπλανήσεις του στο μετα-αποκαλυπτικό μέλλον και αυτή τη φορά αιχμαλωτίζεται από μια ομάδα που έχει αρχηγό της τον αυτοαποκαλούμενο Αθάνατο Τζο, έναν τύραννο που διατηρεί ολόκληρο στρατό και κρατά υποδουλωμένους ανθρώπους, παρέχοντας του ένα από τα αγαθά που βρίσκονται σε έλλειψη: το νερό. Η Φουριόσα, μια από τις αξιωματικούς του, επαναστατεί και μαζί με μια μικρή ομάδα κοριτσιών, που ο Αθάνατος Τζο χρησιμοποιούσε για "αναπαραγωγή", προσπαθεί να επιστρέψει στην πατρίδα της. Σύμμαχος της σε αυτή την περιπέτεια θα είναι ο Μαξ αλλά κι ένας από τους στρατιώτες του Αθάνατου Τζο.
ΑΠΟΨΗ: Θρησκευτικοί, κοινωνικοί, ταξικοί προβληματισμοί αλλά και ασταμάτητη δράση με εντυπωσιακές σκηνές, χωρούν όλα μέσα στο νέο δημιούργημα του εβδομηντάχρονου έφηβου σκηνοθέτη, που ακούει στο όνομα Τζορτζ Μίλερ!
Τριάντα χρόνια μετά το Βασίλειο του Κεραυνού, ο Μαντ Μαξ και ο δημιουργός του επιστρέφουν στη μεγάλη οθόνη και μας δίνουν μια από τις καλύτερες περιπέτειες όλων των εποχών. Πόσο υπέροχο franchise είναι το Mad Max! Κάθε μια ταινία που δημιούργησε ο Μίλερ έχει να πει αρκετά. Από το συμβολικό ξεκίνημα της σειράς, πάμε στο εκρηκτικό δεύτερο μέρος, οδηγούμαστε στο παραμύθι για μεγάλους του τρίτου φιλμ και εν έτει 2015 ο Μαξ επανακάμπτει με αξιοθαύμαστο τρόπο. Ο Μίλερ βάζει τα γυαλιά στους νεαρούς σκηνοθέτες δράσης και φτιάχνει τις σκηνές του χρησιμοποιώντας τον παλιό αλλά και το νέο τρόπο. Το CGI χρησιμοποιείται διακριτικά και η μίξη του με τη ζωντανή δράση είναι τόσο καλή που υπάρχουν σκηνές που αναρωτιέσαι: "το έκαναν στα αλήθεια ή είναι ψηφιακό;" Εκπληκτικά σταντς και απίστευτη ενέργεια στα πλάνα του Μίλερ, με το φιλμ να μεταμορφώνεται ανά διαστήματα σε μια μεγαλειώδη παράσταση τσίρκου, από αυτές που βλέπαμε στα παιδικά μας χρόνια και παρακολουθούσαμε τους ακροβάτες με κομμένη την ανάσα.
Ο Δρόμος της Οργής, όμως, δεν είναι απλώς μια περιπέτεια, μια εξαιρετική ταινία δράσης με τεχνικές λεπτομέρειες προσεγμένες στο έπακρο. Ακόμα και μόνο αυτό να ήταν, είναι αρκετό αλλά υπάρχουν βαθύτερα μηνύματα στο δυστοπικό κόσμο του Μαξ. "Μην εθιστείτε στο νερό... Θα σας λείψει όταν δε θα το έχετε", κηρύττει στο "ποίμνιό" ο Αθάνατος Τζο. Είναι αυτή ατάκα που ακούς σε μια ταινία δράσης; Η χρησιμοποίηση της γυναίκας από τον ημίθεο Αθάνατο Τζο για αναπαραγωγή και μόνο, είναι κάτι που συναντάς σε μια απλή ταινία δράσης; Η εκστρατεία με τη συνοδεία κρουστών και μιας ηλεκτρικής κιθάρας, σε ήχους μέταλ, ενώ από την κεφαλή του οργάνου βγαίνουν φλόγες σε κάθε νότα, είναι στοιχεία που απασχολούν μια απλή ταινία δράσης; Η γέννηση ενός νεκρού βρέφους πάνω σε ένα όχημα που κινείται ασταμάτητα στην έρημο; Αυτά και αρκετοί ακόμα συμβολισμοί που υπάρχουν στο Fury Road, δεν είναι στοιχεία που απασχολούν τις ταινίες δράσης. Το νέο φιλμ του Μαντ Μαξ είναι λοιπόν κάτι παραπάνω από μια εξαιρετική ταινία δράσης.
Ο Τομ Χάρντι παίρνει τη σκυτάλη από το Μελ Γκίμπσον και δεν έχει κανένα πρόβλημα. Δεν δίνει κάτι διαφορετικό στον χαρακτήρα αλλά διατηρεί το ύφος του προκατόχου του και μέσα σε ελάχιστα λεπτά τον έχουμε δεχτεί με ευκολία ως τον τρελό Μαξ Ροκατάνσκι, που ακόμα δεν ησυχάζει απ' το τραγικό παρελθόν του. Την παράσταση, όμως, από τον Μαξ κλέβει η δυναμική Φουριόσα της Σάρλιζ Θέρον. Η Φουριόσα είναι ο πιο "σκληρός" τύπος της ταινίας και η Θέρον το υποστηρίζει απόλυτα, δίνοντας μια αρκετά αξιόλογη ερμηνεία. Εδώ που τα λέμε, το Fury Road έχει ένα σωρό ενδιαφέροντες χαρακτήρες, είτε αυτοί έχουν μεγάλο ρόλο είτε μικρό μέσα στο φιλμ. Τόσο ο Ναξ, του πολύ καλού Νίκολας Χουλτ, όσο και ο Ρίκτους, ο Αρχηγός της Φάμπρικας των Σφαιρών, ο Ανθρωποφάγος και φυσικά ο Αθάνατος Τζο, ερμηνευμένος από τον άνθρωπο που έπαιξε τον "κακό" στο πρώτο φιλμ του Μαντ Μαξ, είναι όλοι χαρακτήρες που έχουν λόγο ύπαρξης και που ταιριάζουν απόλυτα στο σύμπαν που έφτιαξε ο Τζορτζ Μίλερ. Ένα σύμπαν που δε διστάζει αυτή τη φορά να γίνει όσο πιο φεμινιστικό θα μπορούσε να γίνει ένα τόσο σκοτεινό και θλιβερό σύμπαν. Η Φουριόσα
και οι υπόλοιπες γυναικείες παρουσίες είναι αυτές που οδηγούν την εξέλιξη μιας ταινίας που ανήκει σε ένα είδος ανδροκρατούμενο μέχρι σήμερα. Ίσως, μετά τη Ρίπλεϊ της Σιγκούρνεϊ Γουίβερ, η Φουριόσα να είναι η πιο ... bad ass θηλυκή παρουσία της μεγάλης οθόνης.
Θαυμαστό το επίτευγμα του Μίλερ! Τόση ενέργεια στην οθόνη από έναν άνθρωπο εβδομήντα ετών! Τόσο εκπληκτικά δουλεμένες σκηνές και τρομερή δουλειά με την κάμερα και τους κασκαντέρ, θυμίζοντάς μας το λόγο που η δεκαετία του '80 αλλά και του '90 μας έδωσε μερικές κινηματογραφικές περιπέτειες που αγγίζουν το κοινό μέχρι σήμερα: η άμεση εμπλοκή στη δράση από τους ανθρώπους που βλέπουμε στην οθόνη. Όταν πείθεσαι ότι ηθοποιοί και κασκαντέρ είναι αυτοί που γυρίζουν τις δύσκολες σκηνές, ενθουσιάζεσαι και συμμετέχεις κι εσύ πιο ενεργά στη θέαση του φιλμ και ο Μίλερ το γνωρίζει αυτό, γιατί έτσι έμαθε να φτιάχνει ταινίες. Ο Αυστραλός σκηνοθέτης, όμως, δεν παραβλέπει το σενάριο, τους χαρακτήρες, τα κοινωνικά, ταξικά και θρησκευτικά σχόλια, αφήνοντας λόγους στο κοινό να επισκεφτεί ξανά και ξανά τον κόσμο του Μαντ Μαξ, αναζητώντας τις λεπτομέρειες στα πλάνα και τους συμβολισμούς τους. Εκπληκτική εμπειρία.
Μετάνοιωσα που δεν την είδα στο σινεμά. Το είδα με καθυστέρηση στην οθόνη του υπολογιστή μου και σε όλη τη διάρκεια ένιωθα ότι χάνω τη μισή ταινία. Ακόμα κι έτσι όμως είναι από τις καλύτερες περιπέτειες των τελευταίων δέκα ετών.
ΑπάντησηΔιαγραφή