Είδος : Θρίλερ
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
 |
Σκηνοθεσία:Adam Alleca
Σενάριο:Adam Alleca
Παίζουν:Thomas Jane,
Laurence Fishburne,Ella Ballentine |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Κοριτσάκι που έχει πάθος με τη φωτογραφία επισκέπτεται τον τάφο των γονιών της παρέα με το θείο της. Εκεί φωτογραφίζει τυχαία μια δολοφονία και το πρόσωπο του δολοφόνου. Αφού σκοτώνει το θείο της, ο δολοφόνος την κυνηγά για να πάρει τη φωτογραφική της μηχανή. Η μικρή βρίσκει προστασία στο σπίτι ενός αγρότη, που αποδεικνύεται πρώην στρατιωτικός, χωρισμένος κι έχοντας χάσει τον ανήλικο γιο του λίγο καιρό πριν, από δική του απροσεξία. Στο πρόσωπο της μικρής βρίσκει μια ευκαιρία εξιλέωσης και κάνει τα πάντα για να την προστατεύσει.
ΑΠΟΨΗ: Ένας πρώην σταρ πρώτου μεγέθους κι ένας που δεν κατάφερε ποτέ να γίνει πρώτου μεγέθους σταρ, προσπαθούν να κρατήσουν όρθια μια χαμηλού προϋπολογισμού ταινία. Το παλεύουν αξιοπρεπώς αλλά το Standoff είναι φιλμ που δύσκολα μπορείς να παραβλέψεις τα ελαττώματά του, τα οποία βρίσκονται παντού.
Μετά το αρχικό ξάφνιασμα με τη βίαιη έναρξή της, η πρώτη σκηνοθετική δουλειά του σεναριογράφου Άνταμ Άλεκα βυθίζεται στη "μουντάδα", οπτικά και συναισθηματικά. Θρίλερ δωματίου στην ουσία, με ελάχιστη δράση και αυτή κυρίως προς το τέλος, βασίζεται στους δύο καλούς ηθοποιούς του, οι οποίοι συνομιλούν και βγάζουν τα ψυχολογικά τους στη φόρα, ως πρώην στρατιωτικοί και νυν αποτυχημένοι πολίτες, ο καθένας με τον τρόπο του (σίγουρα, όχι το ιδανικό φιλμ για πρώην στρατιωτικούς). Κάποιες στιγμές έχει ενδιαφέρον αυτή η αντιπαράθεσή τους αλλά ποτέ δεν εξελίσσεται ιδανικά, πηγαίνοντας σε βάθος αυτή την ψυχολογική αναμέτρηση ανάμεσα στους δύο αλλά προτιμά μια πιο επιφανειακή προσέγγιση.
Τόσο ο Φίσμπερν, όσο και ο Τζέην στέκονται με σοβαρότητα απέναντι στους ρόλους τους, έστω κι αν το σενάριο δεν τους δίνει τη δυνατότητα να το πάνε λίγο παραπέρα. Ο Τζέην στο ρόλο του αλκοολικού και κατεστραμένου ψυχολογικά πατέρα που έχασε το γιο και κουβαλάει το φορτίο της ευθύνης στις πλάτες του, πείθει με τον τρόπο του ενώ, από την άλλη, ο Φίσμπερν στο ρόλο του κακού, δίνει στο χαρακτήρα του αυτή τη δόση παράνοιας που απαιτείται. Συμπαθητική και η μικρούλα της υπόθεσης αν και έχω τις αντιρρήσεις μου για τον τρόπο που εξελίσσεται ο χαρακτήρας της στο φινάλε.
Γενικά το φιλμ του Άλεκα είναι χαμηλών απαιτήσεων. Τρύπες στο σενάριο και χαρακτήρες που δεν χρησιμοποιούνται σωστά, όπως για παράδειγμα ο νεαρός αστυνομικός που βρίσκεται τυχαία στην περιοχή και πιάνεται όμηρος από τον Φίσμπερν και τελικά δεν εξυπηρετεί πουθενά το σενάριο με την παρουσία του ενώ ούτε και η συνεχής αναφορά στο στρατιωτικό παρελθόν του πρωταγωνιστή προσθέτει κάτι στην ταινία. Είτε ήταν ένας απλός αγρότης είτε πρώην στρατιωτικός, το ίδιο μας έκανε. Μουντά χρώματα, σκοτεινή φωτογραφία, όπως η ψυχοσύνθεση των πρωταγωνιστών αλλά τίποτα ιδιαίτερο και ενδιαφέρον από εκεί και πέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου