Είδος : Θρίλερ
Εδώ, ο Βιγκαλόντο πάει να κάνει κάτι διαφορετικό σε ότι έχει να κάνει με το οπτικό κομμάτι της ταινίας. Αποφασίζει να βάλει το θεατή να παρακολουθήσει όσα εξελίσσονται, μέσα από έναν υπολογιστή και τα διάφορα "ανοιχτά παράθυρα" που αφήνει ο πρωταγωνιστής του. Αυτό αρχικά είναι κουραστικό αλλά στην πορεία το συνηθίζεις, με την προϋπόθεση ότι είσαι ακόμα εκεί και δεν έφυγες από τη θέση σου στα πρώτα δέκα λεπτά του φιλμ. Το λέω αυτό γιατί το Open Windows είναι μια ταινία που καταπατά τη λογική σε ενοχλητικό βαθμό, σε δύο σημεία: στο δεκάλεπτο και στο φινάλε του. Η ιστορία θα μπορούσε να έχει τελειώσει στα πρώτα δέκα λεπτά και θα σας εξηγήσω γιατί. Όταν κάποιος σας στέλνει ανώνυμο μήνυμα στο διαδίκτυο και σου λέει να πατήσεις πάνω στο σύνδεσμο (link) που σου στέλνει, εσείς το κάνετε; Νομίζω ότι η απάντηση είναι αυτονόητη για κάθε ενήλικο ή ανήλικο άνθρωπο, που έχει έστω μια μικρή επαφή με την τεχνολογία και το διαδίκτυο. Ο πρωταγωνιστής μας, όμως, ο οποίος είναι άνθρωπος με γνώση του διαδικτύου και των κινδύνων του, καθώς διατηρεί και ιστοσελίδα, δε μασάει και το κάνει επανειλημμένα, ακόμα και όταν είναι πλέον
φανερό ότι κάτι δεν πάει καλά. Αν υποθέσουμε ότι αυτό το προσπερνάς, η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ένα καλό σχετικά σαραντάλεπτο μέσα στο φιλμ, με γρήγορη δράση και κάποιες ανατροπές αλλά στο τέλος ο Βιγκαλόντο μας τα χαλάει ξανά, αποφασίζοντας να φέρει μια μεγάλη ανατροπή στο έργο του, η οποία, όμως, δεν πείθει και μοιάζει να ήρθε από διαφορετική ταινία.
 |
Σκηνοθεσία:Nacho Vigalondo
Σενάριο:Nacho Vigalondo Παίζουν:Sasha Grey,Elijah Wood, Neil Maskell |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο Νικ Τσέιμπερς είναι μεγάλος θαυμαστής της νεαρής ηθοποιού Τζιλ Γκοντάρντ. Ο Νικ είναι μάλιστα διαχειριστής μιας ιστοσελίδας με κύριο θέμα τη Τζιλ, με άρθρα για την ίδια, τις ταινίες της αλλά και φωτογραφίες και βίντεο της ηθοποιού. Όπως κάθε φανατικός θαυμαστής, έτσι και ο Νικ, τρελαίνεται όταν κερδίζει ένα διαγωνισμό με έπαθλο ένα δείπνο με τη Τζιλ Γκοντάρντ. Δε θα αργήσει, όμως, να καταλάβει ότι έχει πέσει θύμα ενός πανέξυπνου χάκερ, που σκοπό έχει να απαγάγει τη Τζιλ και να χρησιμοποιήσει τον ίδιο για να πετύχει το σκοπό του. Ή τουλάχιστον, έτσι φαίνεται...
ΑΠΟΨΗ: Πριν τρία, τέσσερα χρόνια παρακολούθησα εντελώς συμπτωματικά ένα φιλμ επιστημονικής φαντασίας με τον τίτλο Εγκλήματα στο Χρόνο, δημιούργημα του Ισπανού σκηνοθέτη Νάτσο Βιγκαλόντο. Εκείνο ήταν ένα από τα καλύτερα θρίλερ επιστημονικής φαντασίας που έχω παρακολουθήσει ποτέ, με εξαιρετική πλοκή και πολύ προσεγμένο τρόπο κινηματογράφησης της δράσης. Μακάρι να μπορούσα να πω το ίδιο και για το τελευταίο πόνημα του Βιγκαλόντο, το Open Windows.
Εδώ, ο Βιγκαλόντο πάει να κάνει κάτι διαφορετικό σε ότι έχει να κάνει με το οπτικό κομμάτι της ταινίας. Αποφασίζει να βάλει το θεατή να παρακολουθήσει όσα εξελίσσονται, μέσα από έναν υπολογιστή και τα διάφορα "ανοιχτά παράθυρα" που αφήνει ο πρωταγωνιστής του. Αυτό αρχικά είναι κουραστικό αλλά στην πορεία το συνηθίζεις, με την προϋπόθεση ότι είσαι ακόμα εκεί και δεν έφυγες από τη θέση σου στα πρώτα δέκα λεπτά του φιλμ. Το λέω αυτό γιατί το Open Windows είναι μια ταινία που καταπατά τη λογική σε ενοχλητικό βαθμό, σε δύο σημεία: στο δεκάλεπτο και στο φινάλε του. Η ιστορία θα μπορούσε να έχει τελειώσει στα πρώτα δέκα λεπτά και θα σας εξηγήσω γιατί. Όταν κάποιος σας στέλνει ανώνυμο μήνυμα στο διαδίκτυο και σου λέει να πατήσεις πάνω στο σύνδεσμο (link) που σου στέλνει, εσείς το κάνετε; Νομίζω ότι η απάντηση είναι αυτονόητη για κάθε ενήλικο ή ανήλικο άνθρωπο, που έχει έστω μια μικρή επαφή με την τεχνολογία και το διαδίκτυο. Ο πρωταγωνιστής μας, όμως, ο οποίος είναι άνθρωπος με γνώση του διαδικτύου και των κινδύνων του, καθώς διατηρεί και ιστοσελίδα, δε μασάει και το κάνει επανειλημμένα, ακόμα και όταν είναι πλέον
Ερμηνευτικά τώρα, το Open Windows βασίζεται κυρίως στον Ελάιζα Γουντ και στην πρώην(;) πορνοστάρ, Σάσα Γκρέι. Και εκεί πάσχει θεωρώ το φιλμ. Η Σάσα Γκρέι, ακόμα νέα στο χώρο της υποκριτικής (λέμε τώρα...), το παλεύει αλλά προφανώς θέλει δουλειά ακόμα. Ο Γουντ, από την άλλη, προσπαθεί τα τελευταία χρόνια να βγάλει από πάνω του το Φρόντο, παίζοντας ρόλους διαφορετικούς και λίγο πιο σκληρούς, αλλά είναι τέτοιο το παρουσιαστικό του και η ερμηνευτική του γκάμα, που δε νομίζω ότι θα τα καταφέρει εύκολα. Όση ώρα παρακολουθούσα το φιλμ έβλεπα το Φρόντο, να προσπαθεί να κάνει καριέρα ηθοποιού!
Όπως και να 'χει, το Open Windows δεν είναι μια αξιόλογη κινηματογραφική πρόταση. Ναι μεν ο Βιγκαλόντο προσπαθεί να κάνει κάτι ελαφρώς διαφορετικό από το found footage και να δώσει ένα live action θρίλερ μέσα από το μάτι μιας web κάμερας αλλά το βασικό συστατικό ενός φιλμ, που δεν είναι άλλο από το σενάριο, εδώ, τον προδίδει. Ακόμα και το τελευταίο σχόλιο, για την καταπάτηση της ιδιωτικής ζωής των πάντων, περνάει και χάνεται χωρίς να αγγίξει το θεατή.
έχεις δίκιο για αρχή και τέλος. Στην αρχή της ταινίας ο τύπος μπορεί να κλείσει το λάπτοπ και να φύγει οποιαδήποτε στιγμή, και στο τέλος δεν σε πείθει για το πως κατάφερε ο χάκερ να κάνει ότι έκανε, παρόλαυτα μου κράτησε το ενδιαφέρον και το είδα ευχάριστα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαφωνώ για τον Ελάιτζα, ίσως γιατί τον ήξερα και πριν παίξει τον Φρόντο, άσε που δεν είμαι φαν του άρχοντα και δεν τον έχω στο μυαλό μου έτσι.
Η Σάσα, οκέι θέλει δουλειά, αλλά είναι αγνώριστη, καμία σχέση με την Σάσα που γνωρίσαμε (χα!)
Κοίτα, καλό ηθοποιό τον θεωρώ τον Ελάιζα, απλώς έγινε πολύ γνωστός με το ρόλο του στον Άρχοντα, στον οποίο τον βρήκα ιδανικό Φρόντο, και είναι δύσκολο να ξεφύγει ακόμα και σήμερα. Ωστόσο, θεωρώ ότι μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το baby face και η ευγενική φύση που βγάζει στο πανί. Εκεί εστιάζω περισσότερο. Θα δω και το Maniac, που παίζει το δολοφόνο, και θα επανέλθω... Όσο για τη Σάσα... Η Σάσα έχει ήδη δώσει και "πάρει" πολλά...
ΑπάντησηΔιαγραφή