Είδος : Περιπέτεια, Επιστημονικής Φαντασίας
Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ:
ΤΖΟΥΡΑΣΙΚ ΠΑΡΚΣκηνοθεσία:Steven Spielberg Σενάριο:David Koepp, Michael Crichton(novel) Παίζουν:Jeff Goldblum, Julianne Moore,Pete Postlethwaite |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ: Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια μετά τα γεγονότα στη νήσο Νούμπλα και ο Ίαν Μάλκολμ έρχεται ξανά σε επαφή με τον ιδρυτή του Τζουράσικ Παρκ, Τζον Χάμοντ. Ο Χάμοντ του αποκαλύπτει ότι υπάρχει και δεύτερο νησί στο οποίο μεγαλώνουν δεινόσαυροι και ζητάει από τον Μάλκολμ να το επισκεφθεί μαζί με μια ομάδα ειδικών και να αξιολογήσουν την κατάσταση των δεινοσαύρων. Ο Μάλκολμ αρχικά αρνείται αλλά αλλάζει γνώμη όταν ο Χάμοντ του αποκαλύπτει ότι στο νησί βρίσκεται ήδη εδώ και μερικές μέρες η αγαπημένη του, παλαιοντολόγος Σάρα Χάρντινγκ. Λίγες ώρες αργότερα βρίσκονται στο νησί μια ομάδα ειδικών με επικεφαλής τον Ίαν Μάλκολμ αλλά και μια ομάδα κυνηγών που θέλει να αιχμαλωτίσει δεινόσαυρους και να τους μεταφέρει στην Αμερική.
ΑΠΟΨΗ: Η επιτυχία του μυθιστορήματος Τζουράσικ Παρκ, του Μάικλ Κράιτον, ήταν τόσο μεγάλη, που υπήρξε κι ένα δεύτερο βιβλίο, με τον τίτλο The Lost World! Η επιτυχία του φιλμ Τζουράσικ Παρκ ήταν τόσο μεγάλη, που υπήρξε κι ένα δεύτερο φιλμ τέσσερα χρόνια μετά, με τον τίτλο The Lost World: Jurassic Park! Ο Σπίλμπεργκ κάθεται ξανά στην καρέκλα του σκηνοθέτη και το αποτέλεσμα είναι ένα ακόμα θεαματικό φιλμ, το οποίο υστερεί σε κάποια σημεία από το πρωτότυπο αλλά υπερτερεί σε κάποια άλλα.
Ο Χαμένος Κόσμος ήταν το απόλυτο μπλοκμπάστερ του καλοκαιριού του 1997. Το πρώτο φιλμ είχε προκαλέσει τόσο μεγάλη εντύπωση στο κοινό, που γέμισε τις αίθουσες και στη συνέχεια του Τζουράσικ Παρκ. Οι απαιτήσεις ήταν μεγάλες, από ένα κοινό που περίμενε να εντυπωσιαστεί και να μαγευτεί ξανά από τον μεγάλο παραμυθά του Χόλιγουντ. Ο Σπίλμπεργκ δε μπορώ να πω ότι μαγεύει το κοινό στο Χαμένο Κόσμο, του δίνει όμως άφθονη δράση και βάζει τους δεινόσαυρους περισσότερη ώρα στην οθόνη. Τα εφέ και τα ανιματρόνικς είναι και πάλι εκπληκτικά και ο Σπίλμπεργκ δεν παραφουσκώνει την ταινία του με αυτά αλλά τα χρησιμοποιεί "τόσο όσο".
Στον Χαμένο Κόσμο έχω πάντα την αίσθηση ότι είναι φανερά δύο πράγματα: ο Σπίλμπεργκ βαριέται και ο Σπίλμπεργκ διασκεδάζει. Θα μου πείτε, πως γίνεται να συμβαίνουν και τα δύο. Δεν ξέρω, όμως αυτή την αίσθηση έχω όταν βλέπω ξανά το φιλμ. Το βασικό είναι ότι υπερισχύει το δεύτερο και βλέπουμε τον Αμερικανό σκηνοθέτη να δίνει αρκετό χιούμορ στην ταινία του, αρκετή δράση και αρκετές σινεφιλικές αναφορές. Τόσο ο Γκοτζίλα, όσο και ο Κινγκ Κονγκ, αναφέρονται από τον Σπίλμπεργκ διακριτά στην τελική σκηνή στο Σαν Ντιέγκο. Ο τυραννόσαυρος που περιφέρεται στους δρόμους της πόλης, δε μπορεί να μη σου φέρει στο μυαλό τα δύο διασημότερα
κινηματογραφικά τέρατα. Επίσης, το όνομα του πλοίου που έφερε τον Κινγκ Κονγκ στην Αμερική στο φιλμ του 1933 είχε ακριβώς το ίδιο όνομα με αυτό που μετέφερε τον τυραννόσαυρο ενώ μια παρέα Ιαπώνων που τρέχει να σωθεί από την επίθεση του δεινοσαύρου ακούγεται να λέει στα Ιαπωνικά: "Φύγαμε από την Ιαπωνία για να γλυτώσουμε από αυτά". Γενικά ο Σπίλμπεργκ προτίμησε να πάρει αυτό το δεύτερο φιλμ του Τζουράσικ Παρκ λίγο πιο χαλαρά, με αρκετή διάθεση για πλάκα, κάτι που κρατάει την ταινία σε αρκετά καλά επίπεδα.
Στους βασικούς ρόλους έχουμε δύο βασικές απώλειες, αυτές του ζεύγους των παλαιοντολόγων, Άλαν Γκραντ και Έλι Σάτλερ. Ο πιο ενδιαφέροντας χαρακτήρας, αυτός του Ίαν Μάλκολμ, με τη μορφή του Τζεφ Γκόλντμπλουμ, επιστρέφει και είναι ξανά απολαυστικός. Οι προσθήκες της Τζούλιαν Μουρ και του Βινς Βον, βοηθούν αρκετά, ενώ οι χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες των Πίτερ Στόρμεϊρ και Πιτ Πόσθλγουέιτ αποτυπώνονται εύκολα στη μνήμη μας. Όλο το καστ δείχνει να το διασκεδάζει, με το Σπίλμπεργκ να δίνει σε όλους τις "στιγμές" τους.
Θεωρώ το Χαμένο Κόσμο μια ταινία που λειτουργεί μέχρι σήμερα πολύ καλά, σε διαφορετικό επίπεδο βέβαια από το Τζουράσικ Παρκ. Ο Χαμένος Κόσμος είναι μια ταινία δράσης. Δε σε αφήνει στην αναμονή για τους δεινόσαυρους αλλά σου τους χαρίζει απλόχερα αυτή τη φορά, δημιουργώντας μερικές πολύ θεαματικές σκηνές. Το χιούμορ, η δράση και η διάθεση του Σπίλμπεργκ να αποτίσει το δικό του φόρο τιμής στα γιγάντια τέρατα της μεγάλης οθόνης πιάνουν τόπο. Χάνεται ελαφρώς η αφηγηματική παραμυθένια διάθεση που υπήρχε στο πρώτο φιλμ. Αξίζει ωστόσο τον κόπο να παρακολουθήσετε το Χαμένο Κόσμο έστω και μια φορά αν ανήκετε σε αυτούς που δεν το έχουν κάνει μέχρι σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου