Είδος : Περιπέτεια, Επιστημονικής Φαντασίας
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Από κει και πέρα, το Beyond Thunderdome αποτελεί μια διαφορετική προσέγγιση, καλοδεχούμενη, στο θρύλο του Μαντ Μαξ. Το τελικό αποτέλεσμα δεν έχει τη δυναμική των προηγούμενων ταινιών αλλά βαδίζει σε ένα διαφορετικό δρόμο και μπορείς να διακρίνεις το όραμα των δύο αυτή τη φορά σκηνοθετών, Miller και Ogilvie. Οι δράση περιορίζεται και δίνεται βάση στην ιστορία και τους χαρακτήρες, με το φιλμ να θυμίζει παραμύθι ενηλίκων, επηρεασμένο ξεκάθαρα από τον Άρχοντα Των Μυγών αλλά και από την ιστορία του Πίτερ Παν. Στις σκηνές ανάλυσης χαρακτήρων, το μεγαλύτερο κομμάτι της σκηνοθεσίας ανήκει στον Ogilvie, καθώς ο Μίλερ ασχολήθηκε με βαριά καρδιά με το σχεδιασμό και την παραγωγή του φιλμ, λόγω του θανάτου του φίλου του και συμπαραγωγού των δύο προηγούμενων ταινιών, Μπάιρον Κένεντι, το 1981. Ωστόσο, ο Μίλερ έκατσε πίσω από την κάμερα για να δώσει στον Μαντ Μαξ δύο ακόμα χαρακτηριστικές σκηνές δράσης. Την τελική καταδίωξη με τρένα, αυτοκίνητα, μηχανές και αεροπλάνα και φυσικά την χαρακτηριστική σκηνή της μονομαχίας στον Θόλο Του Κεραυνού. Αρκετά πρωτότυπη και εμπνευσμένη σκηνή για την εποχή της, προσεκτικά σχεδιασμένη και άψογα εκτελεσμένη, δείγμα της δεξιοτεχνίας του Μίλερ στον τομέα της δράσης.
Είναι κρίμα που ο Μίλερ δεν ασχολήθηκε ζεστά με το τρίτο φιλμ του Μαντ Μαξ. Εκτός από δεξιοτέχνης του χειρισμού της δράσης, ο Μίλερ ήταν και είναι (αν κρίνω από τις κριτικές του νέου Μαντ Μαξ) ένας σκηνοθέτης με όραμα. Η πορεία του μετά τα Μαντ Μαξ δημιουργεί ένα σωρό απορίες αλλά δε μπορεί αυτός ο άνθρωπος να στέρεψε έτσι απλά, δίνοντας ταινίες όπως τα δύο Happy Feet και τη δεύτερη ταινία του Babe! Ελπίζω μετά το Mad Max :Fury Road ο Μίλερ να παραμείνει σε ένα είδος που έχει ανάγκη σκηνοθέτες όπως αυτός.
 |
ΜΑΝΤ ΜΑΞ:
ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ
ΤΟΥ ΚΕΡΑΥΝΟΥΣκηνοθεσία:George Miller, George Ogilvie Σενάριο:Terry Hayes,George Miller Παίζουν:Mel Gibson,Tina Turner, Bruce Spence |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο Μαντ Μαξ ζει πια σαν νομάδας, περιπλανώμενος στην άδεια γη με μια άμαξα και μερικές καμήλες που τη σέρνουν. Θα πέσει θύμα ληστείας και θα χάσει τα ζώα και την άμαξά του. Μετά από μέρες βαδίσματος θα φτάσει στην πόλη Μπάρτερταουν αναζητώντας τον άνθρωπο που έκλεψε τα πράγματά του. Μετά από μια σύντομη περιπέτεια στην Μπάρτερταουν, η σκληρή βασίλισσα της πόλης θα τον εξορίσει στην έρημο. Εκεί θα σωθεί από μια φυλή παιδιών, που ζουν απομονωμένα από τον υπόλοιπο κόσμο περιμένοντας τον άνθρωπο που θα τα οδηγήσει πίσω στον πολιτισμό, σύμφωνα με μια παλιά ιστορία. Ο Μαξ αναλαμβάνει απρόθυμα αυτό το ρόλο.
ΑΠΟΨΗ: Ο Άρχοντας των Μυγών συναντά το δυστοπικό, μετα-αποκαλυπτικό κόσμο του Μαντ Μαξ στην τελευταία ταινία της κλασικής πλέον τριλογίας.
Τα γεγονότα του Beyond Thunderdome μας πάνε δέκα πέντε χρόνια μετά το Mad Max 2 και βρίσκουμε τον Μαξ να περιφέρεται στην έρημο, να μπλέκεται σε αγώνες ζωής ή θανάτου με ένα θηριώδη τύπο μέσα σε ένα παράξενο κλουβί, να εξορίζεται από την Τίνα Τέρνερ, να ξανά περιπλανιέται στην έρημο και τελικά να οδηγεί μια ομάδα παιδιών ξεχασμένων από τον υπόλοιπο κόσμο, πίσω σε ό,τι έχει απομείνει από τον πολιτισμό και τις μεγάλες πόλεις. Όπως ίσως θα έχετε ήδη καταλάβει, η τρίτη ταινία του Μαντ Μαξ, έχει την περισσότερη πλοκή. Έχει αρκετούς διαλόγους, έχει χιούμορ και προσπαθεί να κάνει τον Μαξ έστω και για λίγο, έναν πιο ανθρώπινο χαρακτήρα. Αυτός ο Μαξ, είναι πιο Γκιμπσον-ικός. Δεν είναι ιδιαίτερα λακωνικός, θέλει να αστειεύεται πιο συχνά και γενικά μοιάζει λίγο αλλαγμένος σε σύγκριση με τα προηγούμενα φιλμ. Αυτό είναι ίσως το σημαντικότερο στοιχείο διαφωνίας μου με το φιλμ. Ο Μαξ μοιάζει πολύ πιο χαλαρός εδώ, κάτι που δε συνάδει με τον τρόπο ζωής που έχει διαλέξει και που είδαμε στα δύο προηγούμενα φιλμ.
Από κει και πέρα, το Beyond Thunderdome αποτελεί μια διαφορετική προσέγγιση, καλοδεχούμενη, στο θρύλο του Μαντ Μαξ. Το τελικό αποτέλεσμα δεν έχει τη δυναμική των προηγούμενων ταινιών αλλά βαδίζει σε ένα διαφορετικό δρόμο και μπορείς να διακρίνεις το όραμα των δύο αυτή τη φορά σκηνοθετών, Miller και Ogilvie. Οι δράση περιορίζεται και δίνεται βάση στην ιστορία και τους χαρακτήρες, με το φιλμ να θυμίζει παραμύθι ενηλίκων, επηρεασμένο ξεκάθαρα από τον Άρχοντα Των Μυγών αλλά και από την ιστορία του Πίτερ Παν. Στις σκηνές ανάλυσης χαρακτήρων, το μεγαλύτερο κομμάτι της σκηνοθεσίας ανήκει στον Ogilvie, καθώς ο Μίλερ ασχολήθηκε με βαριά καρδιά με το σχεδιασμό και την παραγωγή του φιλμ, λόγω του θανάτου του φίλου του και συμπαραγωγού των δύο προηγούμενων ταινιών, Μπάιρον Κένεντι, το 1981. Ωστόσο, ο Μίλερ έκατσε πίσω από την κάμερα για να δώσει στον Μαντ Μαξ δύο ακόμα χαρακτηριστικές σκηνές δράσης. Την τελική καταδίωξη με τρένα, αυτοκίνητα, μηχανές και αεροπλάνα και φυσικά την χαρακτηριστική σκηνή της μονομαχίας στον Θόλο Του Κεραυνού. Αρκετά πρωτότυπη και εμπνευσμένη σκηνή για την εποχή της, προσεκτικά σχεδιασμένη και άψογα εκτελεσμένη, δείγμα της δεξιοτεχνίας του Μίλερ στον τομέα της δράσης.
Η τελευταία ενασχόληση του Μίλερ με τον Μαντ Μαξ έγινε τριάντα χρόνια πριν και μπορεί να μην έχει την ωμή δυναμική των δύο πρώτων ταινιών, ωστόσο, παραμένει μια πάρα πολύ καλή ταινία ακόμα και σήμερα. Έχει καλές ερμηνείες, με τους Γκίμπσον και Τέρνερ να ξεχωρίζουν, έχει πολύ καλό σενάριο και έχει δύο δυνατές σκηνές δράσης. Λείπει η ενέργεια που έβγαζε το Mad Max 2 και ο "ερασιτεχνισμός" που πότιζε το πρώτο φιλμ του "τρελού" Μαξ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου