Είδος : Περιπέτεια, Φαντασίας
Ο Μακάλχι δημιουργεί ένα φιλμ εξαιρετικού στυλ, με επιρροές από τον εξπρεσιονισμό και τα φιλμ νουάρ. Άλλωστε, η Σκιά έδρασε την εποχή των φιλμ νουάρ, οπότε η απόφαση του Μακάλχι ήταν να τοποθετήσει των ήρωα στην εποχή που ουσιαστικά γεννήθηκε. Μπορεί το 1994 η υποδοχή του The Shadow να ήταν χλιαρή από το κοινό, όμως σήμερα μοιάζει το κινηματογραφικό πόνημα του Μακάλχι να εκτιμάται όλο και περισσότερο από μια μεγάλη μερίδα του ίδιου κοινού. Η φωτογραφία και τα σκηνικά που επιλέγει ο Αυστραλός σκηνοθέτης, δε μπορούν να περάσουν απαρατήρητα από τους ανθρώπους που αγάπησαν και αγαπούν το φιλμ νουάρ. Η Σκιά και ο κόσμος της δεν εκπέμπουν αληθοφάνεια, παρότι βρισκόμαστε στη Νέα Υόρκη, τη σκοτεινή αλλά παράλληλα μαγική πόλη του 1930. Δεν θέλει να είναι ρεαλιστικό το έργο του ο Μακάλχι. Θέλει να πει και να δείξει ένα παραμύθι,
αφιερωμένο σε μια άλλη εποχή. Δεν ξεχνά την κόμικ ιστορία των ηρώων του και φροντίζει πάντα να διατηρεί αυτή τη θύμηση ζωντανή και στο θεατή. Το αν ο θεατής, θέλει να δει ένα παραμύθι ή αναζητά μέσα στο παραμύθι ρεαλισμό, είναι δικό του θέμα.
Ο Λαμόντ Κράνστον, δηλαδή η Σκιά, ερμηνεύεται από τον Άλεκ Μπόλντγουιν, ο οποίος εμφανίζεται ιδανικός στη συγκεκριμένη προσέγγιση του ήρωα. Ο Μπόλντγουιν, παρότι δεν ανήκει στους ηθοποιούς που συμπάθησα ποτέ ιδιαίτερα, βγάζει κάτι από τους σταρ της χρυσής εποχής του κινηματογράφου, όπως το ίδιο συμβαίνει και με την Πενέλοπι Αν Μίλερ. Τη νέμεση της Σκιάς ερμηνεύει δυναμικά ο Τζον Λόουν, ενώ ο Ίαν Μακ Κέλεν παίζει τον ελαφρώς ατζαμή επιστήμονα που θα χρησιμοποιηθεί από τον Σιγουάν Χαν, για να δημιουργήσει τη βόμβα που θα καταστρέψει τη Νέα Υόρκη. Απολαυστικός είναι ο Τιμ Κάρι, στο ρόλο του άπληστου και φθονερού Φάρλεϊ Κλέιμορ, ενώ χαρακτηριστικό ρόλο έχει και ο Πίτερ Μπόιλ, ως ο σοφέρ της Σκιάς.
 |
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΚΙΑ
Σκηνοθεσία:Russell Mulcahy Σενάριο:David Koepp Παίζουν:Alec Baldwin,John Lone, Penelope Ann Miller |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ: Στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του '30 κάνει την εμφάνιση του ένας παράξενος εκδικητής, ο οποίος αυτοαποκαλείται η Σκιά. Η Σκιά είναι το alter ego του πλούσιου playboy Λαμόντ Κράνστον, ο οποίος κατά την παραμονή του στο Θιβέτ διδάχτηκε από ένα Βουδιστή μοναχό τον τρόπο να διαβάζει τις σκέψεις των ανθρώπινων μυαλών, να τα καθοδηγεί αλλά και να τα "θολώνει". Αυτές τις δυνάμεις ο Κράνστον της χρησιμοποιεί ενάντια σε κάθε μορφή παρανομίας που λαμβάνει χώρα στην πόλη του. Τώρα η Σκιά πρέπει να αντιμετωπίσει τον Σιγουάν Χαν, τον τελευταίο απόγονο του Τζένγκις Χαν, σκοπός του οποίου είναι να συνεχίσει το έργο του προγόνου του. Να κατακτήσει τον κόσμο.
ΑΠΟΨΗ: "Who knows what evil lurks in the hearts of men? The Shadow knows..." Η Σκιά ξέρει... Ογδόντα τέσσερα χρόνια μετά τη γέννησή της στο ραδιόφωνο και τις αστυνομικές ιστορίες της λαϊκής λογοτεχνίας και είκοσι χρόνια μετά την αδικημένη μεγάλου μήκους κινηματογραφική της ταινία, η Σκιά ξέρει ακόμα. Και περιμένει.
Οι ιστορίες μυστηρίου που παρουσίαζε το αμερικανικό ραδιόφωνο στις αρχές της δεκαετίας του 1930 είχαν ανάγκη από έναν αφηγητή. Αυτός ο αφηγητής έπρεπε κατά τους παραγωγούς εκτός από μυστηριώδη φωνή, να έχει κι ένα μυστηριώδες όνομα. Η Σκιά ήταν φυσικά το όνομα που επικράτησε και το εμβληματικό άνοιγμα των ραδιοφωνικών εκπομπών παρέμεινε για είκοσι πέντε χρόνια το ίδιο αλλά με διαφορετικούς εκφωνητές-ηθοποιούς στο ρόλο της Σκιάς. "Who knows what evil lurks..." έλεγε η μυστηριώδης φωνή, που άλλοτε ανήκε στον James LaCurto, άλλοτε στον Frank Readick Jr (τον άνθρωπο που υποδυόταν τη Σκιά δέκα συνεχόμενα χρόνια), άλλοτε στον θρυλικό Όρσον Ουέλς. Ήταν μάλιστα τόσο μεγάλη η απήχηση που είχε στο κοινό η Σκιά, που σύντομα ανατέθηκε στον συγγραφέα λαϊκών μυθιστορημάτων και επαγγελματία ταχυδακτυλουργό, Γουόλτερ Β. Γκίμπσον, να γράψει ιστορίες με πρωταγωνιστή τη Σκιά. Οι ιστορίες αυτές έγιναν ανάρπαστες στη δεκαετία του 1930 και η Σκιά θεωρείται ο πιο επιτυχημένος χαρακτήρας pulp μυθιστορημάτων όλων των εποχών. Ο Γκίμπσον δημιούργησε τη
μυθολογία της Σκιάς, δίνοντας στον ήρωα δυνάμεις τηλεπάθειας αλλά και μερικές ακόμα ψυχικές ιδιότητες, ενώ φρόντισε να τον βάλει απέναντι σε ισχυρούς εχθρούς, άλλοτε με υπερδυνάμεις, άλλοτε όχι. Η Σκιά σύντομα πέρασε στα κόμιξ, αρχικά ως comic strip στις εφημερίδες και λίγο αργότερα με τη μορφή περιοδικού με τον τίτλο The Shadow. Το 1960 επανέρχεται στα κόμιξ με 10 τεύχη της εταιρείας Archie ενώ το 1973 έως το 1975 η DC εκδίδει μια πολύ πιο προσεγμένη σειρά ιστοριών με τη Σκιά, ενώ έχουμε και την εμφάνιση της Σκιάς σε μερικές ιστορίες του Μπάτμαν. Στη δεκαετία του 1980 και ΄90 η Σκιά επανέρχεται ανά διαστήματα στα κόμιξ ενώ το 2011 η Dynamite επαναφέρει δυναμικά τον χαρακτήρα στην κυκλοφορία με τη δική του πλέον σειρά.
Η πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση της σκιάς έρχεται το 1931 με κάποια μικρού μήκους φιλμ, για να ακολουθήσουν τέσσερις μεγάλου μήκους ταινίες μέχρι το 1946. Το 1994 και μετά τη μεγάλη επιτυχία των δύο Μπάτμαν του Τιμ Μπάρτον, έρχεται η ώρα της Σκιάς να πρωταγωνιστήσει σε μια μεγάλη κινηματογραφική παραγωγή, καθώς τα στούντιο ψάχνουν μανιωδώς την επόμενη μεγάλη "υπερηρωική" επιτυχία. Το σενάριο ανατίθεται στον Ντέιβιντ Κεπ, που μόλις λίγα χρόνια πριν είχε γράψει τα σενάρια των Υπόθεση Καρλίτο και Τζουράσικ Παρκ και η μπαγκέτα του σκηνοθέτη πηγαίνει στον Ράσελ Μακάλχι, του Χαϊλάντερ.
Ο Μακάλχι δημιουργεί ένα φιλμ εξαιρετικού στυλ, με επιρροές από τον εξπρεσιονισμό και τα φιλμ νουάρ. Άλλωστε, η Σκιά έδρασε την εποχή των φιλμ νουάρ, οπότε η απόφαση του Μακάλχι ήταν να τοποθετήσει των ήρωα στην εποχή που ουσιαστικά γεννήθηκε. Μπορεί το 1994 η υποδοχή του The Shadow να ήταν χλιαρή από το κοινό, όμως σήμερα μοιάζει το κινηματογραφικό πόνημα του Μακάλχι να εκτιμάται όλο και περισσότερο από μια μεγάλη μερίδα του ίδιου κοινού. Η φωτογραφία και τα σκηνικά που επιλέγει ο Αυστραλός σκηνοθέτης, δε μπορούν να περάσουν απαρατήρητα από τους ανθρώπους που αγάπησαν και αγαπούν το φιλμ νουάρ. Η Σκιά και ο κόσμος της δεν εκπέμπουν αληθοφάνεια, παρότι βρισκόμαστε στη Νέα Υόρκη, τη σκοτεινή αλλά παράλληλα μαγική πόλη του 1930. Δεν θέλει να είναι ρεαλιστικό το έργο του ο Μακάλχι. Θέλει να πει και να δείξει ένα παραμύθι,
Το σενάριο του Κεπ μπορεί να μην είναι κάτι εξαιρετικό, μπορεί να αδικεί κάποιους χαρακτήρες, αλλά διατηρεί στοιχεία από τα μυθιστορήματα της Σκιάς. Στη συγκεκριμένη ταινία, αυτό που μετράει είναι η ατμόσφαιρα και το στυλ. Ας μην έχουμε την απαίτηση από κάθε ταινία που βασίζεται σε κόμικ να είναι όσο περισσότερο γίνεται ρεαλιστική. Ας μην το θεωρούμε απαραίτητη προϋπόθεση, για να μπούμε στη σκοτεινή αίθουσα.
Ο Λαμόντ Κράνστον, δηλαδή η Σκιά, ερμηνεύεται από τον Άλεκ Μπόλντγουιν, ο οποίος εμφανίζεται ιδανικός στη συγκεκριμένη προσέγγιση του ήρωα. Ο Μπόλντγουιν, παρότι δεν ανήκει στους ηθοποιούς που συμπάθησα ποτέ ιδιαίτερα, βγάζει κάτι από τους σταρ της χρυσής εποχής του κινηματογράφου, όπως το ίδιο συμβαίνει και με την Πενέλοπι Αν Μίλερ. Τη νέμεση της Σκιάς ερμηνεύει δυναμικά ο Τζον Λόουν, ενώ ο Ίαν Μακ Κέλεν παίζει τον ελαφρώς ατζαμή επιστήμονα που θα χρησιμοποιηθεί από τον Σιγουάν Χαν, για να δημιουργήσει τη βόμβα που θα καταστρέψει τη Νέα Υόρκη. Απολαυστικός είναι ο Τιμ Κάρι, στο ρόλο του άπληστου και φθονερού Φάρλεϊ Κλέιμορ, ενώ χαρακτηριστικό ρόλο έχει και ο Πίτερ Μπόιλ, ως ο σοφέρ της Σκιάς.
Ίσως η μόνη ένσταση μου στο The Shadow να έχει να κάνει με την επιφανειακή προσέγγιση των περισσότερων χαρακτήρων αλλά όπως έγραψα και πιο πριν, η αισθητική του φιλμ μου είναι τόσο αρεστή, που με κάνει να ξεχάσω το ζήτημα του σεναρίου. Ο Άνθρωπος Σκιά καταφέρνει να λειτουργήσει με ένα μαγικό τρόπο πάνω μου, κάθε φορά που τον παρακολουθώ. Η ομίχλη και οι σκοτεινοί δρόμοι της Νέας Υόρκης, οι ονειρικές σεκάνς μπροστά από το τζάκι, η χρησιμοποίηση των σκιών, το όμορφα σκοτεινό μουσικό θέμα του Τζέρι Γκόλντσμιθ που συνοδεύει τις εμφανίσεις της Σκιάς, αρκούν για να με μεταφέρουν για λίγο σε έναν άλλο κόσμο. Έναν φανταστικό κόσμο που σιγά σιγά ξεχνιέται από τους περισσότερους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου