Είδος: Περιπέτεια, Φαντασίας
Ερμηνευτικά το The Phantom δεν έχει ιδιαίτερα προβλήματα, εκτός και δε μπορείτε τα πολλά κλισέ. Ο Τριτ Γουίλιαμς το διασκεδάζει παίζοντας με έναν πολύ κλασικό τρόπο τον κακό της υπόθεσης, η παίζει το χαρακτηριστικό κορίτσι αντράκι που διατηρεί τη θυληκότητά του αλλά δεν μασάει στις φασαρίες, ενώ Κάθριν Ζέτα Τζόουνς και Τζέιμς Ρέμαρ δίνουν άνετες ερμηνείες σαν τα πρωτοπαλίκαρα του Ντραξ. Ο Μπίλι Ζέιν στο ρόλο του Κιτ Γουόκερ-Φάντομ, είναι αρκετά καλός με τη στολή αλλά λίγο πιο κρύος ως Κιτ Γουόκερ.
 |
ΦΑΝΤΟΜ
Σκηνοθεσία:Simon Wincer Σενάριο:Jeffrey Boam Παίζουν:Billy Zane,Kristy Swanson, Treat Williams |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ: 1939 μ.Χ. Στη ζούγκλα της Μπενγκάλα είναι ακόμα ζωντανός ο θρύλος του"Φαντάσματος που περπατά". Η πρώτη εμφάνιση του Φαντάσματος έγινε 400 χρόνια πριν και οι ντόπιοι αλλά και οι άποικοι του νησιού Μπενγκάλα ισχυρίζονται ότι το βλέπουν ακόμα να γυρνά μέσα στη ζούγκλα και να επεμβαίνει όταν υπάρχει ανάγκη. Ο μισθοφόρος Κουίλ, ο οποίος εργάζεται για τον διεφθαρμένο μεγιστάνα Ξάντερ Ντραξ, θα κλέψει ένα από τα τρία κρανία των Τουγκάντα, το Φάντασμα θα επέμβει και θα φτάσει μέχρι τη Νέα Υόρκη για να εμποδίσει τον Ντραξ να ενώσει τα τρία κρανία, τα οποία θα του δώσουν δύναμη ικανή να αλλάξει τον κόσμο.
ΑΠΟΨΗ: Πριν τον Μπάτμαν, πριν τον Σούπερμαν, υπήρχε ο Φάντομ ή Φαντομάς για τους αναγνώστες του κόμικ στην Ελλάδα. Ο Λι Φολκ δημιούργησε τον ήρωα με το μοβ κολάν και τη μαύρη μάσκα το 1936 και παρότι δεν έχει την αναγνωρισιμότητα άλλων μασκοφόρων ηρώων, η ιστορία του στο χώρο των κόμιξ γράφεται μέχρι σήμερα. Στον κινηματογράφο δεν στάθηκε τόσο τυχερός.
Ο Λι Φολκ έγραψε την ιστορία του Φάντομ μετά από μια άλλη επιτυχημένη σειρά κόμιξ που εκδίδονταν στις εφημερίδες, το Mandrake The Magician. Πήρε την ιδέα από παλιότερους ήρωες όπως ο Ζορό, ο Ταρζάν αλλά και ο Ρομπέν των Δασών. Ο Ζορό έδωσε τη μάσκα, ο Ταρζάν τη ζούγκλα και ο Ρομπέν των Δασών το κολάν του! Όπως ο ίδιος ο Λι Φολκ είχε δηλώσει σε συνέντευξή του, ο Ρομπέν των Δασών του έδωσε την ιδέα του κολάν. Στη συνέχεια ο Φολκ έδωσε στον ήρωά του ένα δυνατό υπόβαθρο, το οποίο με τα χρόνια εμπλουτίστηκε. 1536 μ.Χ. ένα νεαρός άνδρας ναυαγεί στη ζούγκλα της Μπενγκάλα μετά την επίθεση που δέχεται το πλοίο του από την πειρατική αδελφότητα των Σενγκ. Οι πειρατές σκότωσαν τον πατέρα του και ο νεαρός ορκίζεται να εκδικηθεί και να προστατεύει αυτό το μέρος από οποιαδήποτε μορφή παρανομίας, αυτός αλλά και οι απόγονοί του. Τετρακόσια χρόνια μετά ο Κιτ Γουόκερ είναι το 21ο Φάντασμα και είναι ο ήρωας για τον οποίο έγραψε τις περισσότερες ιστορίες ο Φολκ. Το Φάντασμα οπλοφορεί αλλά συνήθως δεν σκοτώνει, κάτι στο οποίο επέμενε πάντα ο Φολκ, χωρίς βέβαια αυτό να αποτελεί απαράβατο κανόνα στα χρόνια που ακολούθησαν.
Ο χαρακτήρας του Φαντάσματος χωρίς να είναι ποτέ μεγάλης αναγνωρισιμότητας παγκοσμίως, παραμένει μέχρι σήμερα ζωντανός, όχι στις μνήμες των θαυμαστών του αλλά ενεργά. Νέες ιστορίες εκδίδονται ανά διαστήματα σε graphic novels ή μίνι σειρές ενώ εξακολουθεί να εκδίδεται με τη μορφή comic strip σε εφημερίδες. Ιδιαίτερα τη διετία 1994 - 1996 το Φάντασμα κατάφερε να κερδίσει μερικούς νέους θαυμαστές λόγω της σειράς κινουμένων σχεδίων Phantom 2040, που ακολουθεί τις περιπέτειες του 24ου Φαντάσματος, του εγγονού του Κιτ Γουόκερ. Επίσης το 1996 έχουμε την κινηματογραφική ταινία του Φαντάσματος, αφορμή για το κείμενο που διαβάζετε αυτή τη στιγμή.
Ο Μπίλι Ζέιν φορά το μοβ κολάν, γυμνάζεται ασταμάτητα για να μη χρειαστεί να προστεθούν ψεύτικοι μύες στη στολή του και γίνεται το 21ο Φάντασμα! Παραλίγο να τον σκηνοθετήσει ο Τζο Ντάντε, όμως οι υποχρεώσεις δεν άφησαν τον σκηνοθέτη τον Γκρέμλινς να ασχοληθεί με το πρότζεκτ που τόσο πολύ επιθυμούσε και παραχώρησε τη θέση του στον Σάιμον Γουίντσερ, διατηρώντας τη θέση του παραγωγού. Ο Γουίντσερ δεν τα πάει άσχημα είναι η αλήθεια. Φτιάχνει μερικές θεαματικές σκηνές όπως η πρώτη με το φορτηγό που κρέμεται στη γέφυρα, και δίνει στο φιλμ έντονο κόμικ χαρακτήρα. Η σκηνές στη ζούγκλα αποτυπώνονται πολύ όμορφα στην οθόνη ενώ όταν η δράση μεταφέρεται στη Νέα Υόρκη έχουμε πιο νουάρ καταστάσεις. Είναι φανερό ότι ο Γουίντσερ θα ήθελε να σκηνοθετήσει μια περιπέτεια όμοια με αυτές του Ιντιάνα Τζόουνς και ίσως το σενάριο Τζέφρι Μπόουμ (σεναριογράφος της Τελευταίας Σταυροφορίας) να τον σπρώχνει προς τα εκεί, όμως δεν τα καταφέρνει τόσο καλά γιατί λείπουν υλικά από τη συνταγή. Λείπουν τόσο από το
σενάριο όσο και από τη φαντασία του Γουίντσερ, για να δώσει το φιλμ κάτι παραπάνω στο κοινό και να το μνημονεύει και μετά την προβολή του. Εδώ δυστυχώς ο Γουίντσερ και το υπόλοιπο καστ δίνουν όσα χρειάζεται για να περάσεις καλά κατά τη διάρκεια της προβολής, όμως όταν αυτή τελειώσει, επιστρέφεις πολύ σύντομα στην πραγματικότητα. Λείπει, με λίγα λόγια, η μαγεία από το φιλμ του Γουίντσερ, αυτό το κάτι που θα σε κάνει να θυμάσαι το φιλμ για πολύ καιρό.
Ερμηνευτικά το The Phantom δεν έχει ιδιαίτερα προβλήματα, εκτός και δε μπορείτε τα πολλά κλισέ. Ο Τριτ Γουίλιαμς το διασκεδάζει παίζοντας με έναν πολύ κλασικό τρόπο τον κακό της υπόθεσης, η παίζει το χαρακτηριστικό κορίτσι αντράκι που διατηρεί τη θυληκότητά του αλλά δεν μασάει στις φασαρίες, ενώ Κάθριν Ζέτα Τζόουνς και Τζέιμς Ρέμαρ δίνουν άνετες ερμηνείες σαν τα πρωτοπαλίκαρα του Ντραξ. Ο Μπίλι Ζέιν στο ρόλο του Κιτ Γουόκερ-Φάντομ, είναι αρκετά καλός με τη στολή αλλά λίγο πιο κρύος ως Κιτ Γουόκερ.
Ανά διαστήματα παρακολουθώ το The Phantom και ομολογώ ότι είναι ένα φιλμ που το εκτιμώ τη στιγμή της προβολής, χωρίς να μου αφήνει κάτι για μετά. Κι όμως, κάθε φορά το διασκεδάζω. Ίσως η αγάπη μου για την εποχή που διαδραματίζεται το φιλμ (δεκαετία '30) να παίζει κάποιο ρόλο. Ίσως η συμπάθεια που έχω στην εποχή (1980-'90) που οι υπερήρωες δεν έπρεπε να είναι ντε και καλά σκοτεινοί και αληθοφανείς, να μετράει κι εδώ. Είναι ένα φιλμ που θα εκτιμήσετε οι νοσταλγοί του πιο αθώου υπερηρωικού σινεμά. Αυτού που μπορεί να παρακολουθήσει ένας σαραντάρης και ένας δεκαπεντάχρονος και να διασκεδάσουν το ίδιο. Εκεί πετυχαίνει διάνα το The Phantom και αυτό φαίνεται σχεδόν είκοσι χρονιά μετά την πρεμιέρα του. Γερνάει καλά. Απλώς πρέπει να το δεχτείς για αυτό που είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου