Είδος : Βιογραφική
Ο Έντι Ρεντμέην δίνει μια εκπληκτική ερμηνεία ως Στίβεν Χόκινγκ. Σωματικά και ψυχικά, ο Ρεντμέην αλλοιώνεται, χάνεται μέσα στο χαρακτήρα του διάσημου επιστήμονα. Σκεπτόμενος τώρα αυτά που ένιωσα όσο παρακολουθούσα το φιλμ, με οδηγούν στο να υποκλιθώ μπροστά στο Ρεντμέην για ένα πολύ σημαντικό λόγο. Ξέχασα πως ο Ρεντμέην ήταν ηθοποιός και ερμήνευε ένα ρόλο. Ούτε μία στιγμή μέσα στο φιλμ δεν είπα στο διπλανό μου "κοίτα πόσο καλά παίζει τον Χόκινγκ", φράση που νομίζω είναι κλισέ στις καλές βιογραφικές ταινίες. Ο Ρεντμέην, όμως, σε κάνει να το ξεχάσεις όλο αυτό και να το θεωρήσεις απολύτως φυσιολογικό, νιώθοντας πως έχεις μπροστά σου τον ίδιο τον Χόκινγκ.
 |
Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
Σκηνοθεσία:James Marsh Σενάριο:Anthony McCarten, Jane Hawking(βιβλίο) Παίζουν:Eddie Redmayne, Felicity Jones,Tom Prior |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ: Στην ηλικία των είκοσι ενός ετών, ο Στίβεν Χόκινγκ ήταν ένας υγιής νεαρός και λαμπρό μυαλό, φοιτητής στο Κέιμπριτζ. Εκεί θα ερωτευτεί και θα παντρευτεί τη Τζέιν. Λίγο καιρό μετά ο Στίβεν ανακαλύπτει ότι έχει χτυπηθεί από μία από τις σπάνιες ασθένειες, η οποία θα τον αφήσει σιγά παράλυτο, αφήνοντας όμως το μυαλό του ανεπηρέαστο. Το φιλμ μας διηγείται τη ζωή που μοιράστηκαν η Τζέιν και ο Στίβεν Χόκινγκ, δείχνοντάς μας πως ο Στίβεν έφτασε να θεωρείται ένας από τους πιο ιδιοφυής ανθρώπους του 20ου αιώνα.
ΑΠΟΨΗ: Θέλησα να γράψω για το συγκεκριμένο φιλμ, με αφορμή την ερμηνεία του Έντι Ρεντμέην κυρίως, γιατί αν πραγματικά υπάρχει κάτι στο φιλμ που σε κερδίζει ολοκληρωτικά, αυτό είναι η εκπληκτική ερμηνεία του τριαντάχρονου ηθοποιού.
Συνολικά, Η Θεωρία Των Πάντων δε μπορώ να πω ότι με κέρδισε. Η αφήγηση είναι συμβατική, ναι μεν ικανοποιητική, τόσο οπτικά όσο και σε ότι έχει να κάνει με το σενάριο, αλλά δεν παύει να ακολουθεί έναν σχετικά ασφαλές τρόπο έκθεσης όσων συμβαίνουν στη ζωή του ζεύγους Χόκινγκ. Ενοχλημένος δε ένιωσα, όχι τόσο από την ηρωοποίηση της Τζέιν, καθώς έκανε κάτι σαφώς αξιοσημείωτο και αξιοθαύμαστο, αλλά από το ότι η Τζέιν ηρωοποιείται εις βάρος του Στίβεν. Αυτό που θέλω να πω, είναι πως αυτό που αφήνει το φιλμ έντονα να φανεί είναι μια διάθεση από τον Χόκινγκ αχαριστίας ή ασέβειας προς τη σύζυγο που τόσο καιρό τον στήριξε. Προσέξτε, δε λέω ότι δε μπορεί να συνέβη έτσι, αλλά σε μια βιογραφία που μέχρι ένα σημείο διατηρεί ένα αξιόλογο ύφος, η διάθεση για ένα μικρό "κουτσομπολίστικο" σχόλιο, με ενόχλησε. Αν δεν υπήρχε αυτή η διάθεση προς το τέλος του φιλμ, δε θα άλλαζε ιδιαίτερα η άποψή μου, αλλά θα ήταν σαφώς πιο μετριοπαθής η στάση μου απέναντι στη συνολική εικόνα. Τώρα, νιώθω ελαφρώς ενοχλημένος αλλά κρατώ τις πολύ καλές ερμηνείες του καστ, ξεχωρίζοντας την τρομακτικά μελετημένη προσωπογραφία του πρωταγωνιστή.
Ο Έντι Ρεντμέην δίνει μια εκπληκτική ερμηνεία ως Στίβεν Χόκινγκ. Σωματικά και ψυχικά, ο Ρεντμέην αλλοιώνεται, χάνεται μέσα στο χαρακτήρα του διάσημου επιστήμονα. Σκεπτόμενος τώρα αυτά που ένιωσα όσο παρακολουθούσα το φιλμ, με οδηγούν στο να υποκλιθώ μπροστά στο Ρεντμέην για ένα πολύ σημαντικό λόγο. Ξέχασα πως ο Ρεντμέην ήταν ηθοποιός και ερμήνευε ένα ρόλο. Ούτε μία στιγμή μέσα στο φιλμ δεν είπα στο διπλανό μου "κοίτα πόσο καλά παίζει τον Χόκινγκ", φράση που νομίζω είναι κλισέ στις καλές βιογραφικές ταινίες. Ο Ρεντμέην, όμως, σε κάνει να το ξεχάσεις όλο αυτό και να το θεωρήσεις απολύτως φυσιολογικό, νιώθοντας πως έχεις μπροστά σου τον ίδιο τον Χόκινγκ.
Ο Ρεντμέην είναι 33 ετών και ίσως δύσκολα θα πάρει το φετινό όσκαρ, το οποίο φαίνεται να πηγαίνει στον Μάικλ Κίτον, για την εξαιρετική σαφώς ερμηνεία του στο Birdman, όμως, η ερμηνεία του νεαρού Λονδρέζου είναι συγκλονιστική. Το φιλμ σε καμία περίπτωση δεν το θεωρώ κάτι εξαιρετικό, παρά μια αρκετά καλή βιογραφία. Αξίζει ωστόσο να το παρακολουθήσεις, μόνο και μόνο για τον πρωταγωνιστή του και το απίστευτο κατόρθωμά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου