 |
| Δράσης,Θρίλερ Διάρκεια: 95' |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Ένας μήνας έχει περάσει περίπου από την προβολή του κάκιστου Armor, την τελευταία ταινία που είδαμε τον Σιλβέστερ Σταλόνε στους κινηματογράφους της χώρας μας, εκεί συμπρωταγωνιστώντας με τον Τζέισον Πάτρικ. Ε, δε μπορεί, λες, δύο κακές ταινίες στη σειρά ο Σλάι. Κι όμως, το Alarum, εδώ όπου σε θέση συμπρωταγωνιστή βρίσκουμε τον γιο του Κλιντ Ίστγουντ, Σκοτ, μας δείχνει ότι μπορεί.
Δύο κατάσκοποι ερωτεύονται και εξαφανίζονται από προσώπου γης. Αφού παράτησαν παράνομα την υπηρεσία τους, η Λάρα και ο Τζο, δυο άριστα εκπαιδευμένοι εκτελεστές, παντρεύονται και ζουν κρυμμένοι σε ένα απομακρυσμένο χωριό. Εκεί θα βρεθούν στο στόχαστρο όχι μόνο της υπηρεσίας τους αλλά και ενός σκοτεινού κατασκοπικού δικτύου με την ονομασία Άλαρουμ. Αφορμή γίνεται ένα στικάκι με απόρρητο υλικό, που τυχαία φαίνεται να φτάνει στα χέρια του Τζο.
Το περίεργο με το Alarum είναι ότι ξεκινά δείχνοντας μια διάθεση να παρουσιάσει κάτι αλλά σύντομα μετά τους τίτλους αρχής εξανεμίζονται οι όποιες ελπίδες είχε κανείς. Ο κάποτε υποσχόμενος σκηνοθέτης, Μάικλ Πόλις, δεν καταφέρνει να κάνει πολλά πράγματα με το ακατάστατο σενάριο του Αλεξάντρ Βίσα. Δίνει μία δύο συμπαθητικές σκηνές δράσης αλλά δεν σώζεται η ταινία με τίποτα. Βαρετή εξέλιξη, σενάριο και διάλογοι που κοπιάρουν παλιότερες αλλά σύγχρονες ταινίες του είδους και κακές ερμηνείες, συμπληρώνουν το αδιάφορο αυτό μωσαϊκό.
Το πιο στενάχωρο στο Alarum είναι η εμφάνιση του Σταλόνε. Αν για κάτι δεν μπορούσες να κατηγορήσεις ποτέ τον Σταλόνε αυτό είναι η αδιαφορία για το φιλμ στο οποίο συμμετείχε. Εδώ δεν είναι μόνο ότι ο ίδιος παρουσιάζεται νωθρός αλλά είναι και τόσο κακή η ποιότητα της ταινίας που πραγματικά αναρωτιέμαι τι οικονομικές ανάγκες έχει για να συμμετέχει σε μια σειρά τέτοιων ταινιών τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς το Alarum μπαίνει στον πάτο της φιλμογραφίας του Σλάι, ίσως λίγο πιο πάνω από την προηγούμενη ταινία του αλλά αυτό δεν λέει πολλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου