Είδος: Περιπέτεια, Δράσης
Η δράση, όμως, το χιούμορ και η χημεία των Γκίμπσον - Γκλόβερ, οι γρήγορες ταχύτητες και το αρκετά ενδιαφέρον σενάριο στο κομμάτι της αστυνομικής ιστορίας, δε σε αφήνουν να διαμαρτυρηθείς.Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Jonathan Lemkin,Alfred Gough,
Miles MillarΠαίζουν:Mel Gibson,
Danny Glover,Joe PesciΒρισκόμαστε έντεκα χρόνια μετά το πρώτο Φονικό Όπλο. Η σειρά ταινιών έχει αγαπηθεί ιδιαίτερα απ' το κοινό αλλά και από τους βασικούς συντελεστές, κάτι που βγαίνει και σε αυτό το τελευταίο φιλμ κι ας γυρίστηκε έξι χρόνια μετά το τρίτο μέρος. Νομίζω μάλιστα ότι αυτό είναι το πιο αδικημένο φιλμ, τουλάχιστον από τη μεγάλη μερίδα των κριτικών της εποχής.
Το μόνο πρόβλημα που βρήκα στο φιλμ είναι ότι προσπαθεί να ακολουθήσει δύο θεματικές, οι οποίες το κόβουν, κατά κάποιο τρόπο στα δύο. Η μία θεματική είναι αυτή που απευθύνεται στους φίλους της σειράς και ασχολείται με τα πιο προσωπικά, οικογενειακά τους θέματα και η άλλη θεματική είναι αυτή που ακολουθεί την αστυνομική ιστορία που πρέπει να πει το φιλμ. Ήθελε λοιπόν ο Ντόνερ να κλείσει το κεφάλαιο Φονικό Όπλο και να περάσει το φιλικό, οικογενειακό κλίμα που δημιουργήθηκε σιγά σιγά στα γυρίσματα των τεσσάρων ταινιών. Εκεί λοιπόν θεωρώ ότι χάνει πόντους η ταινία, γιατί νιώθεις ότι παρακολουθείς επεισόδιο τηλεοπτικής αστυνομικής σειράς.
Ο Ριγκς και ο Μέρτο εδώ πρέπει να αντιμετωπίσουν τις Κινεζικές Τριάδες, που προσπαθούν να απελευθερώσουν τον αρχηγό τους από τη φυλακή ενώ φέρνουν δεκάδες πρόσφυγες παράνομα στη χώρα, για να τους χρησιμοποιήσουν για τους σκοπούς τους. Εννοείται ότι οι δύο αστυνομικοί πέφτουν τυχαία πάνω σε ένα σκάφος που μετέφερε λαθραία μετανάστες κι έτσι μπλέκονται στην υπόθεση, όχι μόνο επαγγελματικά αλλά και προσωπικά καθώς ο Μέρτο αποφασίζει να δώσει καταφύγιο σε μια οικογένεια Κινέζων, με αποτέλεσμα να δεθεί μαζί τους. Παράλληλα τρέχουν και τα προσωπικά δράματα των πρωταγωνιστών, με τον Μέρτο να ετοιμάζεται να γνωρίσει τον μελλοντικό σύζυγο της κόρης του και τον Ριγκς να γίνεται μπαμπάς, από μέρα σε μέρα.
Όλα τα γνωστά ονόματα επιστρέφουν εδώ και προστίθενται δύο ακόμα βασικοί παίκτες. Ο Κρις Ροκ, ως ο μελλοντικός γαμπρός του Γκλόβερ, και ο Τζετ Λι, ως ο κακός της υπόθεσης. Φυσικά την παράσταση κλέβει ο τελευταίος, με τις ικανότητές του στο σινεμά δράσης και με έναν Ρίτσαρντ Ντόνερ που τον στηρίζει απόλυτα, κινηματογραφώντας τις σκηνές δράσης με πάρα πολύ ενέργεια, παρά τα 68 του χρόνια, και με πολύ διαφορετικό τρόπο από τον συνηθισμένο του, έχοντας προφανώς δίπλα του τον εξαιρετικό διευθυντή φωτογραφίας, Αντρέι Μπαρτκόβιακ, αλλά κι έναν πρωταγωνιστή που ξέρει πάρα πολύ καλά τι πρέπει να κάνει σε κινηματογραφικές μάχες σώμα με σώμα.
Δε βρίσκω ιδιαίτερα προβλήματα στην ταινία πέρα από αυτό που ανάφερα παραπάνω για τις δύο θεματικές, που δε μου λειτούργησαν υπέρ του τελικού αποτελέσματος. Η δράση, όμως, το χιούμορ και η χημεία των Γκίμπσον - Γκλόβερ, οι γρήγορες ταχύτητες και το αρκετά ενδιαφέρον σενάριο στο κομμάτι της αστυνομικής ιστορίας, δε σε αφήνουν να διαμαρτυρηθείς. Δεν υπάρχει σίγουρα το γράψιμο των δύο πρώτων ταινιών αλλά βρισκόμαστε ένα κλικ πάνω από την τρίτη ταινία της σειράς. Μ' αυτά και μ' αυτά, το Φονικό Όπλο είναι ίσως η πιο αξιοπρεπής σειρά αστυνομικών ταινιών που έχω δει μέχρι σήμερα. Δύο πρώτες εξαιρετικές περιπέτειες, μια τρίτη που αναμασάει τα ίδια αλλά που κρατάει τα στάνταρ ψηλά και μια τέταρτη που δίνει έμφαση στη δράση, τις θεαματικές καταδιώξεις και τις μάχες σώμα με σώμα, εκμεταλλευόμενη την παρουσία του Τζετ Λι στο καστ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου