Είδος: Τρόμου, Επιστημονικής Φαντασίας
"Παρότι δεν το περίμενα, την ταινία την απόλαυσα ιδιαίτερα μέχρι την τελική ανατροπή, η οποία χάλασε την σκοτεινή, μεταφυσική ατμόσφαιρα που με είχε συνεπάρει μέχρι τότε. Ωραίοι φωτισμοί, καλή κινηματογράφηση και ερμηνείες απόλυτα αξιοπρεπείς, βοηθούν την τυπική ιστορία τρόμου που εξιστορεί ο Μπρες να δουλέψει."
 |
Σκηνοθεσία: Eric Bress Σενάριο: Eric Bress Kyle Gallner,Alan Ritchson |
Η μίξη των στοιχείων τρόμου με το πολεμικό σκηνικό είχε πάντα ενδιαφέρον και έχει λειτουργήσει εξαιρετικά σε ορισμένες περιπτώσεις. Ειδικά όταν το πολεμικό σκηνικό αφορά τον Δεύτερο Παγκόσμιο και τους Ναζί, οι δημιουργοί μπορούν να κάνουν ακόμα περισσότερα πράγματα, λόγω της φήμης που θέλει τον Χίτλερ λάτρη του αποκρυφισμού. Εκείνη η περίοδος είναι γενικότερα μια περίοδος που προσφέρεται για να διηγηθείς μια ιστορία τρόμου, καθώς ο τρόμος πότισε τα χρόνια εκείνα, αφήνοντας σημάδια στον κόσμο μέχρι σήμερα. Ρημαγμένες πόλεις, καμένα χωριά, άψυχα σώματα σε κοινή θέα και καταλαβαίνετε ότι ούτως ή άλλως δεν δύσκολο να δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα τρόμου σε ένα τέτοιο σκηνικό. Έτσι, αν μέσα σε όλα αυτά τα πραγματικά στοιχεία εκείνης της περιόδου προσθέσεις και το μεταφυσικό, μπορείς, εφόσον έχεις τα κατάλληλα εφόδια, να πεις μια καλή, κλασικής δομής ιστορία τρόμου. Αυτό συμβαίνει και στο Ghosts Of War... μέχρι να φτάσουμε στο τελευταίο περίπου δεκάλεπτο, εκεί που έρχεται η ανατροπή που μάλλον ήταν αχρείαστη.
Σκηνοθέτης και σεναριογράφος της ταινίας είναι ο Έρικ Μπρες, ο οποίος μας είχε παραδώσει πριν πολλά χρόνια το Φαινόμενο Της Πεταλούδας, ενώ σενάριο έχει γράψει για το δεύτερο και τέταρτο μέρος του Βλέπω Το Θάνατό Σου. Εδώ παίρνει τροφή από το μετατραυματικό στρες που ταλαιπωρεί τους στρατιώτες και φτιάχνει μια ιστορία τρόμου που τοποθετεί χρονικά στην περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου, στην επαρχία της Γαλλίας. Εκεί, μια ομάδα Αμερικανών στρατιωτών πρέπει να κρατήσει μια έπαυλη, ώστε να μην καταληφθεί από τους Γερμανούς. Όταν φτάνουν εκεί, η προηγούμενη ομάδα φύλαξης φεύγει εμφανώς τρομοκρατημένη και χωρίς να δώσει λεπτομέρειες για την κατάσταση. Από το πρώτο βράδυ τους εκεί, οι στρατιώτες αρχίζουν να ακούν περίεργους θορύβους και να βλέπουν περίεργα οράματα.
Παρότι δεν το περίμενα, την ταινία την απόλαυσα ιδιαίτερα μέχρι την τελική ανατροπή, η οποία χάλασε την σκοτεινή, μεταφυσική ατμόσφαιρα που με είχε συνεπάρει μέχρι τότε. Ωραίοι φωτισμοί, καλή κινηματογράφηση και ερμηνείες απόλυτα αξιοπρεπείς, βοηθούν την τυπική ιστορία τρόμου που εξιστορεί ο Μπρες να δουλέψει. Υπάρχουν φυσικά και κάποια αναμενόμενα jump scares αλλά διόλου δε με ενόχλησαν και ήμουν απόλυτα ικανοποιημένος από αυτό που έβλεπα για περίπου ογδόντα λεπτά.
Και μετά ήρθε η ανατροπή...
Προφανώς και δε θα επεκταθώ στην ανατροπή γιατί φαίνεται ότι ποντάρει ο Μπρες σε αυτό και είναι πολύ πιθανό σε αρκετούς θεατές να δουλέψει μια χαρά. Προσωπικά όμως βρήκα την ανατροπή εντελώς ξένη με αυτό που έχτιζε τόση ώρα το φιλμ. Θα με έβρισκε λοιπόν σύμφωνο μια ανατροπή η οποία στηρίζει την ιστορία μέχρι εκείνη τη στιγμή και δεν τη διαγράφει, γιατί δυστυχώς αυτό ένιωσα στο τέλος. Παρακολούθησα μια ιστορία την οποία ο δημιουργός της διέγραψε, για να μας πει κάτι άλλο στις τελευταίες του κουβέντες.
Αυτό που μου λείπει πολλές φορές από το μοντέρνο κινηματογράφο και κυρίως από τις ταινίες τρόμου είναι η απλότητα. Η εξιστόρηση μια ιστορίας μεταφυσικού τρόμου χωρίς να χρειάζεται να υπάρχει κάτι άλλο πίσω από την μεταφυσική ιστορία. Ούτως ή άλλως υπάρχει πάντα κάτι πίσω από τις ιστορίες φαντασμάτων και μπορείς να το πεις χωρίς να φεύγεις μίλια μακριά από το υλικό σου. Αυτό κάνει και ο Μπρες με το Ghosts Of War, απομακρύνεται ξαφνικά από την ιστορία που μας έλεγε και φαίνεται να θέλει να μας προσγειώσει ανώμαλα με το φινάλε του αλλά η ανώμαλη προσγείωση μοιάζει περισσότερο με αναγκαστική προσγείωση λίγο πριν φτάσουμε στον προορισμό μας και αυτό τους ταξιδιώτες τους απογοητεύει συνήθως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου