Είδος: Κωμωδία
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Πέντε φίλοι φεύγουν για ένα διήμερο για κάμπινγκ στο βουνό, για να αποχαιρετήσουν τον ένα από αυτούς που σε λίγες μέρες επιστρέφει στις σπουδές του στη Γερμανία. Παλιοί έρωτες έρχονται ξανά στην επιφάνεια, ιστορίες από το σχολείο ξυπνάνε θύμησες, το αλκοόλ ρέει άφθονο αλλά όλα επισκιάζονται όταν ο μεθυσμένος Τζέρεμι, πηγαίνοντας προς νερού του, κρατώντας στο ένα χέρι το απαραίτητο εργαλείο και στο άλλο ένα σουγιά, με τον οποίο προσπαθεί σε όλη τη διάρκεια της μέρας να γίνει δεξιοτέχνης του χειρισμού του, καταφέρνει να κόψει το ... πουλί του! Μια ολόκληρη επιχείρηση διάσωσης του Τζέρεμι και του πουλιού του ξεκινά κι ενώ ο πρώτος μεταφέρεται σώος με ελικόπτερο στο νοσοκομείο, το κομμένο μέλος του μένει κατά λάθος πίσω. Έτσι η παρέα του Τζέρεμι προσπαθεί να φτάσει έγκαιρα στο νοσοκομείο που νοσηλεύεται ο φίλος τους για να σωθεί η ανδρική του αξιοπρέπεια.
Θα συναντήσεις αρκετές σκηνές για τις οποίες δεν είσαι προετοιμασμένος και οπωσδήποτε θα δεις αρκετές φορές το κομμένο μόριο στην οθόνη, σε σκηνές που πραγματικά δε μπορείς να φανταστείς. Υπάρχουν σκηνές που ένα φυσιολογικό ανθρώπινο μυαλό (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) δε μπορεί να τις παρακολουθήσει χωρίς νιώθει ότι κάτι καίγεται μέσα του. Αυτό είναι όμως που κάνει την ταινία επιτυχημένη στα μάτια μου. Αφού έχεις ένα τόσο ακραίο και εντελώς προκλητικό θέμα, τότε κάψε το όσο πιο πολύ μπορείς. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ένα σημείο που φαίνεται να σταματά η διάθεση αυτή και να το γυρίζει σε εφηβικό ρομάντζο αλλά πριν το καταλάβεις έρχονται οι τελευταίες σκηνές στο νοσοκομείο και λες ότι "ναι, τελικά δεν το είχαν ακόμα τερματίσει".
"Συνήθως οι κωμωδίες αυτού του τύπου δεν καταφέρνουν να μου βγάλουν γέλιο. Δεν τα κατάφερναν ούτε όταν ήμουν πιτσιρικάς, πέρα από λίγες εξαιρέσεις. Το The Package, όμως, μπόρεσε σε αρκετά σημεία του να με κάνει να γελάσω. Θες η ενέργεια των νεαρών ηθοποιών, θες η γενικότερη ενέργεια που υπάρχει στην οθόνη από τη σκηνοθεσία του Τζέικ Ζιμάνσκι, θες το καλοκαιράκι που πάντα μας βρίσκει πιο χαλαρούς, θες το χιούμορ μου που μπορεί να έχει ρίξει τις απαιτήσεις του, ό,τι θες τέλος πάντων."
 |
Σκηνοθεσία:Jake Szymanski
Σενάριο:Kevin Burrows,Matt Mider
Παίζουν:Daniel Doheny,
Geraldine Viswanathan,Sadie Calvano |
Υπάρχουν μερικές φορές που μπορεί να διασκεδάσεις τόσο πολύ με ένα "κακό" ή κακόγουστο, αν προτιμάτε, φιλμ, που πραγματικά ντρέπεσαι να το πεις παραέξω. Το κρατάς για τον εαυτό σου και γεμάτος τύψεις δεν εκφέρεις άποψη όταν οι άλλοι μιλάνε γι αυτοί και λένε πόσο τραγικά ήταν τα αστεία αυτής της σαχλής νεανικής κωμωδίας. Η άποψη που θα ακούσεις σίγουρα για πολλά από αυτά τα νεανικά, κολεγιακού τύπου χιούμορ, φιλμς, είναι ότι (ακολουθεί βωμολοχία, έστω και καμουφλαρισμένη...) "είναι για τον π_ _ _ _ο"(μη μου πείτε ότι δεν έχετε παίξει ποτέ κρεμάλα). Τι γίνεται όμως όταν η ταινία είναι κυριολεκτικά "για τον π_ _ _ _ο"; Όταν η ιστορία της περιστρέφεται γύρω από ένα κομμένο αντρικό μόριο και η ίδια η ταινία παραδέχεται ότι είναι μια ιστορία "για τον π_ _ _ _ο"; Τότε λες κι εσύ ότι έφτασε η στιγμή να παραδεχτώ ότι γέλασα με μια ταινία "για τον π_ _ _ _ο" και θα το φωνάξω χωρίς φόβο, γιατί, ναι κύριοι, δεν χρειαζόμαστε πάντα το ώριμο υψηλού επιπέδου χιούμορ για να γελάσουμε κι ας κοντεύουμε να φτάσουμε τα σαράντα έτη σε λίγα χρόνια. Ακολουθεί λοιπόν ένα κείμενο, για μια ταινία "για τον π_ _ _ _ο"!
Πέντε φίλοι φεύγουν για ένα διήμερο για κάμπινγκ στο βουνό, για να αποχαιρετήσουν τον ένα από αυτούς που σε λίγες μέρες επιστρέφει στις σπουδές του στη Γερμανία. Παλιοί έρωτες έρχονται ξανά στην επιφάνεια, ιστορίες από το σχολείο ξυπνάνε θύμησες, το αλκοόλ ρέει άφθονο αλλά όλα επισκιάζονται όταν ο μεθυσμένος Τζέρεμι, πηγαίνοντας προς νερού του, κρατώντας στο ένα χέρι το απαραίτητο εργαλείο και στο άλλο ένα σουγιά, με τον οποίο προσπαθεί σε όλη τη διάρκεια της μέρας να γίνει δεξιοτέχνης του χειρισμού του, καταφέρνει να κόψει το ... πουλί του! Μια ολόκληρη επιχείρηση διάσωσης του Τζέρεμι και του πουλιού του ξεκινά κι ενώ ο πρώτος μεταφέρεται σώος με ελικόπτερο στο νοσοκομείο, το κομμένο μέλος του μένει κατά λάθος πίσω. Έτσι η παρέα του Τζέρεμι προσπαθεί να φτάσει έγκαιρα στο νοσοκομείο που νοσηλεύεται ο φίλος τους για να σωθεί η ανδρική του αξιοπρέπεια.
Συνήθως η κωμωδίες αυτού του τύπου δεν καταφέρνουν να μου βγάλουν γέλιο. Δεν τα κατάφερναν ούτε όταν ήμουν πιτσιρικάς, πέρα από λίγες εξαιρέσεις. Το The Package, όμως, μπόρεσε σε αρκετά σημεία του να με κάνει να γελάσω. Θες η ενέργεια των νεαρών ηθοποιών, θες η γενικότερη ενέργεια που υπάρχει στην οθόνη από τη σκηνοθεσία του Τζέικ Ζιμάνσκι, θες το καλοκαιράκι που πάντα μας βρίσκει πιο χαλαρούς, θες το χιούμορ μου που μπορεί να έχει ρίξει τις απαιτήσεις του, ό,τι θες τέλος πάντων. Η αλήθεια είναι ότι σίγουρα δε βρίσκουν στόχο όλα τα αστεία αλλά τα περισσότερα εξ αυτών ένιωσα να έρχονται την κατάλληλη στιγμή ή, πιο σωστά, την πιο ακατάλληλη στιγμή, σε απόλυτη συμφωνία με την "καμένη" λογική της ταινίας.
Θα συναντήσεις αρκετές σκηνές για τις οποίες δεν είσαι προετοιμασμένος και οπωσδήποτε θα δεις αρκετές φορές το κομμένο μόριο στην οθόνη, σε σκηνές που πραγματικά δε μπορείς να φανταστείς. Υπάρχουν σκηνές που ένα φυσιολογικό ανθρώπινο μυαλό (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) δε μπορεί να τις παρακολουθήσει χωρίς νιώθει ότι κάτι καίγεται μέσα του. Αυτό είναι όμως που κάνει την ταινία επιτυχημένη στα μάτια μου. Αφού έχεις ένα τόσο ακραίο και εντελώς προκλητικό θέμα, τότε κάψε το όσο πιο πολύ μπορείς. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ένα σημείο που φαίνεται να σταματά η διάθεση αυτή και να το γυρίζει σε εφηβικό ρομάντζο αλλά πριν το καταλάβεις έρχονται οι τελευταίες σκηνές στο νοσοκομείο και λες ότι "ναι, τελικά δεν το είχαν ακόμα τερματίσει".
Για τους ίδιους λόγους που μπορεί το The Package να σε ικανοποιήσει και να σε κάνει να περάσεις καλά, για τους ίδιους λόγους μπορεί να σε κάνει να κλείσεις την τηλεόραση (μιλάμε για ταινία του Netflix και όχι για κινηματογραφική παραγωγή) από το πρώτο τέταρτο. Απολύτως κατανοητό από πλευράς μου, καθώς το έχουμε ξαναπεί, δεν είναι όλα για όλους. Στις πιο νεαρές ηλικίες θα αρέσει κατά πάσα πιθανότητα και μπορώ να το προτείνω. Για τους λίγο μεγαλύτερους των 25 ετών επιφυλάσσομαι. Είπαμε πάντως ότι η ταινία είναι τουλάχιστον ειλικρινής. Είναι πραγματικά μια ταινία "για τον π_ _ _ _ο". Και με αυτή την πανέμορφη φράση κλείνω αυτό το εξαιρετικό κείμενο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου