Είδος: Δράσης, Τρόμου, Θρίλερ
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Το Εξπρές των Ζωντανών Νεκρών είναι μια ταινία που μπορεί να κινείται άνετα (τις περισσότερες φορές) ανάμεσα στο σοβαρό και το "χαλαρό", το μελόδραμα και την ταινία δράσης. Ο Γιέον Σανγκ Χο χειρίζεται πολύ καλά τις εναλλαγές, χωρίς να σε κάνει να νιώσεις ότι παρακολουθείς μια ταινία που δεν ξέρει τι θέλει να είναι. Αντιθέτως, ο σκηνοθέτης της, φαίνεται ότι βρήκε τον τρόπο να χωρέσει διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης του υλικού του, σε μία απολαυστική φόρμα, που άλλοτε θυμίζει κόμικ δράσης και άλλοτε εμβαθύνει στη σχέση των χαρακτήρων του, έστω και σε μικρότερο βαθμό, για χάρη των σκηνών δράσης.
Οι σκηνές δράσης είναι πάρα πολύ καλά δουλεμένες, με πιο χαρακτηριστική ίσως, αυτή που τρεις πρωταγωνιστές εισβάλουν σε ένα βαγόνι γεμάτο "ζόμπι" και προσπαθούν να περάσουν μέσα από αυτά, για να φτάσουν στο επόμενο "καθαρό" βαγόνι. Υπέρ αυτών των σκηνών λειτουργεί η απόφαση να χρησιμοποιηθούν επί το πλείστον πρακτικά εφέ ενώ ψηφιακά εφέ συναντάμε συνήθως στις εξωτερικές σκηνές, που θέλουν να δείξουν την κλίμακα της εξάπλωσης της επιδημίας. Αυτή που μου αποτυπώθηκε έντονα, έρχεται λίγο πριν το τέλος, με ένα βαγόνι να σέρνει δεκάδες ζόμπι που προσπαθούν να ανέβουν επάνω.
"" O σκηνοθέτης φαίνεται ότι βρήκε τον τρόπο να χωρέσει διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης του υλικού του, σε μία απολαυστική φόρμα, που άλλοτε θυμίζει κόμικ δράσης και άλλοτε εμβαθύνει στη σχέση των χαρακτήρων του, έστω και σε μικρότερο βαθμό, για χάρη των σκηνών δράσης."
 |
ΤΟ ΕΞΠΡΕΣ
ΤΩΝ ΖΩΝΤΑΝΩΝ ΝΕΚΡΩΝ
Σκηνοθεσία:Sang-ho Yeon
Σενάριο:Joo-Suk Park,Sang-ho Yeon
Παίζουν: Yoo Gong,
Yu-mi Jung,Dong-seok Ma |
Το 2016, η επιδημία των ζόμπι (όπως λανθασμένα εξακολουθούμε να αποκαλούμε τους κινηματογραφικούς "νεκρούς" που επανέρχονται στη ζωή, από απροσδιόριστο συνήθως λόγο) εξαπλώθηκε και στον κινηματογράφο της Νότιας Κορέας. Εδώ, όμως, κυνηγοί και κυνηγημένοι τοποθετούνται σε ένα τρένο που μόλις έχει αναχωρήσει από τη Σεούλ και οδεύει για τη Μπουσάν. Όχι αγρόκτημα, λοιπόν, όχι εμπορικό κέντρο, όχι στρατιωτική βάση, αλλά ένα τρένο και η ματιά του σκηνοθέτη, Γιέον Σανγκ Χο, είναι αυτά που θα δώσουν την ενδιαφέρουσα πινελιά στο κορεσμένο είδος των ταινιών με "ζόμπι".
Ένας πατέρας που ταξιδεύει με τη μικρή του κόρη για να επισκεφτούν τη μαμά της και πρώην γυναίκα του, ένα ζευγάρι που περιμένει το πρώτο του παιδί, μια νεανική ομάδα μπέιζμπολ, δύο ηλικιωμένες αδερφές, ένας άστεγος αλλά κι ένας προφανώς βολεμένος τύπος με υψηλές διασυνδέσεις, βρίσκονται μέσα στο τρένο, πιάνοντας όλα τα κοινωνικά αλλά και ηλικιακά στρώματα. Μέσα από αυτούς παρακολουθούμε την προσπάθεια των επιβατών του τρένου να επιζήσουν την ώρα που ξεσπά η επιδημία, έξω αλλά και μέσα στο τρένο.
Το Εξπρές των Ζωντανών Νεκρών είναι μια ταινία που μπορεί να κινείται άνετα (τις περισσότερες φορές) ανάμεσα στο σοβαρό και το "χαλαρό", το μελόδραμα και την ταινία δράσης. Ο Γιέον Σανγκ Χο χειρίζεται πολύ καλά τις εναλλαγές, χωρίς να σε κάνει να νιώσεις ότι παρακολουθείς μια ταινία που δεν ξέρει τι θέλει να είναι. Αντιθέτως, ο σκηνοθέτης της, φαίνεται ότι βρήκε τον τρόπο να χωρέσει διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης του υλικού του, σε μία απολαυστική φόρμα, που άλλοτε θυμίζει κόμικ δράσης και άλλοτε εμβαθύνει στη σχέση των χαρακτήρων του, έστω και σε μικρότερο βαθμό, για χάρη των σκηνών δράσης.
Το σενάριο, που συνυπογράφει ο σκηνοθέτης, ακολουθεί το μοτίβο μιας ταινίας καταστροφής. Μας συστήνει έναν- έναν τους χαρακτήρες και στην πορεία τους φέρνει σε επαφή και τους αφήνει να αλληλεπιδράσουν. Δεν υπάρχει καμία έκπληξη εδώ, ούτε κανείς από τους πρωταγωνιστές κάνει κάτι διαφορετικό από αυτό που θα περιμέναμε, όμως τα κλισέ, είτε έχουν να κάνουν με τη δράση των χαρακτήρων είτε με την εξέλιξη της ταινίας, λειτουργούν υπέρ του τελικού αποτελέσματος.
Οι σκηνές δράσης είναι πάρα πολύ καλά δουλεμένες, με πιο χαρακτηριστική ίσως, αυτή που τρεις πρωταγωνιστές εισβάλουν σε ένα βαγόνι γεμάτο "ζόμπι" και προσπαθούν να περάσουν μέσα από αυτά, για να φτάσουν στο επόμενο "καθαρό" βαγόνι. Υπέρ αυτών των σκηνών λειτουργεί η απόφαση να χρησιμοποιηθούν επί το πλείστον πρακτικά εφέ ενώ ψηφιακά εφέ συναντάμε συνήθως στις εξωτερικές σκηνές, που θέλουν να δείξουν την κλίμακα της εξάπλωσης της επιδημίας. Αυτή που μου αποτυπώθηκε έντονα, έρχεται λίγο πριν το τέλος, με ένα βαγόνι να σέρνει δεκάδες ζόμπι που προσπαθούν να ανέβουν επάνω.
Το Εξπρές των Ζωντανών Νεκρών αποτελεί μια ενδιαφέρουσα φρέσκια (έστω κι αν άργησε δύο χρόνια να βρει διανομή στη χώρα μας) πρόταση στο είδος των ταινιών με ζόμπι. Κυρίως την βλέπεις σαν μια ταινία δράσης αλλά υπάρχει και το κοινωνικό/ πολιτικό σχόλιο, ακολουθώντας τη σχολή του πρωτομάστορα του είδους, Τζορτζ Ρομέρο. Σίγουρα μια από τις πολύ καλές ταινίες του είδους και μία από αυτές που ακόμα κι αν δεν ανήκετε στους φίλους του είδους θα σας παρακινούσα να παρακολουθήσετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου