Είδος: Κωμωδία
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
 |
ΤΟ ΜΠΑΡΜΠΕΡΙΚΟ:
Η ΝΕΑ ΚΟΥΠ
Σκηνοθεσία:Malcolm D. Lee
Σενάριο:Kenya Barris,Tracy Oliver
Παίζουν:Ice Cube,Regina Hall,
Anthony Anderson |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Σε μια γειτονιά του Σικάγο υπάρχει ακόμα το μπαρμπέρικο του Κάλβιν, το οποίο έχει εκμοντερνιστεί κι έχει εμπλουτιστεί και με το γυναικείο στοιχείο! Οι συζητήσεις και τα κουτσομπολιά δίνουν και παίρνουν ενώ η πόλη μαστίζεται από τις εκρήξεις βίας εναντίον των Αφροαμερικανών και ο Κάλβιν θεωρεί ότι πρέπει να δράσουν αν θέλουν να βοηθήσουν τη γειτονιά τους.
ΑΠΟΨΗ: Δώδεκα χρόνια μετά το τελευταίο Μπαρμπέρικο, Barbershop 2: Back in Business, ο Ice Cube και η παρέα του επιστρέφουν με μερικές νέες προσθήκες και προσπαθούν να σχολιάσουν τα σύγχρονα προβλήματα των Αφροαμερικανών στο Σικάγο αλλά και σε ολόκληρη την Αμερική. Σαν μια μορφή σύγχρονης ηθογραφίας, σε γενικά πλαίσια, δεν τα πάει άσχημα το φιλμ του Μάλκολμ Ντ. Λη.
Μέσα στο μπαρμπέρικο του Κάλβιν ακούς τα πάντα. Σχόλια για τη σύγχρονη βιομηχανία του θεάματος, τα οικογενειακά προβλήματα, τον πρώτο μαύρο πρόεδρο στην ιστορία της χώρας και το αν τελικά αυτή είναι η καλύτερη στιγμή να είσαι έγχρωμος στην Αμερική, για να δώσει την απάντηση ο άνθρωπος με τις πιο αστείες ατάκες του φιλμ, ο Cedric The Entertainer, λέγοντας, "πες το αυτό στον Μπιλ Κόσμπι"! Πέρα από όλα αυτά, όμως, το φιλμ περιστρέφεται γύρω από τα ξεσπάσματα βίας εναντίον Αφροαμερικανών στην Αμερική και το πώς αυτά αντιμετωπίζονται από το σύνολο της κοινότητας των ίδιων των Αφροαμερικανών. Η οπλοφορία και ο κίνδυνος που παραμονεύει για τους έφηβους σε κάθε γωνιά του δρόμου και το κατά πόσο τελικά είναι όντως η Αμερική μια ελεύθερη χώρα είναι οι βασικοί προβληματισμοί αυτού του συμπαθητικού φιλμ.
Η πλειοψηφία των ηθοποιών δίνει ευχάριστες ερμηνείες και ο Ice Cube το προσπαθεί αξιοπρεπώς σε μια-δυο στιγμές που απαιτείται πιο δραματική ερμηνεία. Ο πιο άχαρος είναι ο Common, ενώ εκτός του Cedric έχουν καλές στιγμές και οι Λαμόρν Μόρις και Νίκι Μινάζ, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι και οι υπόλοιποι πάνε πίσω. Είναι αρκετοί οι ηθοποιοί και η αλήθεια είναι ότι έχουν από τουλάχιστον δύο καλές ατάκες όλοι τους!
Είμαι σίγουρος ότι το φιλμ του Μάλκολμ Ντ. Λη θα εκτιμηθεί περισσότερο στην Αμερική, καθώς εκεί απευθύνεται κυρίως, αλλά μπορεί να ακουμπήσει και το κοινό της Ευρώπης αφού αγγίζει ένα ζήτημα όπως ρατσισμός, ο οποίος δεν λείπει από την ήπειρο και την εποχή μας. Θα είχαμε καλύτερο αποτέλεσμα αν απέφευγε το σχεδόν ηθικοπλαστικό φινάλε και προσπαθούσε να πρωτοτυπήσει με κάποιο τρόπο αλλά ήταν φανερό από την αρχή ότι δεν αποσκοπούσε σε κάτι τέτοιο. Όχι άσχημη επιλογή για κινηματογραφική έξοδο αλλά ιδανικότερο για προβολή στο σπίτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου