Είδος : Τρόμου
Μπορεί το The Relic να μην είναι κάτι ξεχωριστό, όμως αυτό που περιμένεις να κάνει το κάνει και θεωρώ ότι το κάνει πολύ καλά. Ο Χάιαμς έφτιαξε μια "ταινία τέρατος" γνωρίζοντας καλά ότι το βασικό συστατικό αυτών των ταινιών δεν είναι απαραίτητα το σενάριο αλλά η ατμόσφαιρα. Το σενάριο είναι υποτυπώδες και η αλήθεια είναι ότι αν δεις το φιλμ έχοντας αυτό στο μυαλό σου, μόνο τότε θα το διασκεδάσεις. Αν θέλεις εξήγηση για όλα όσα συμβαίνουν και επιστημονική τεκμηρίωση για τον τρόπο εξέλιξης του πλάσματος, ε τότε λυπάμαι αλλά σε λάθος ταινία πας. Δε λέω ότι δεν εξηγείται τίποτα από αυτά στο φιλμ, αλλά ότι και οι εξηγήσεις που δίνονται δεν είναι πειστικές(δε λέω ορθές ή ακριβείς, γιατί καμία σχέση με βιολογία δεν έχω και δε μου αρέσει να είμαι απόλυτος). Τι ζητάς λοιπόν από μια ταινία τρόμου με ένα τέρας που σκορπά τον πανικό; Απλά πράγματα. Φτιάξε ατμόσφαιρα, δημιούργησε αγωνία, μερικές gore στιγμές και φυσικά το τέρας στην οθόνη. Όλα αυτά ο Χάιαμς τα κάνει, από πολύ καλά έως εξαιρετικά μερικές φορές. Μέγας μάστορας της φωτογραφίας ο ίδιος, παίζει με τους φωτισμούς και χρησιμοποιεί το σκοτάδι σε
όφελος της ταινίας, Δημιουργεί σε αρκετές σκηνές κλειστοφοβική ατμόσφαιρα ενώ δεν κάνει οικονομία στο gore, πράγμα που για την εποχή που γυρίστηκε το φιλμ, με παραξένεψε. Σε ότι αφορά το τέρας, θα αναφερθώ μόνο στο όνομα του Σταν Γουίνστον. Όσοι γνωρίζετε ποιος είναι ο Γουίνστον καταλαβαίνετε ότι ο πήχης μπαίνει ψηλά, όσοι δε γνωρίζετε "γκουγκλάρετε" το όνομά του και θα καταλάβετε. Τα εφέ του τέρατος, τόσο τα ψηφιακά όσο και τα ειδικά είναι πάρα πολύ καλά. Πραγματικά αυτό που μου λείπει από παλιότερες εποχές είναι η χρησιμοποίηση "αληθινών" τεράτων και όχι CGI, όπως κατά κόρον συμβαίνει τα τελευταία χρόνια. Οι παλιότεροι νομίζω με καταλαβαίνουν.
 |
ΤΟ ΑΠΟΛΙΘΩΜΑ
Σκηνοθεσία:Peter Hyams Σενάριο:Amy Holden Jones,John Raffo, Rick Jaffa,Amanda Silver, Douglas Preston and Lincoln Child(novel) Παίζουν:Penelope Ann Miller, Tom Sizemore,Linda Hunt |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ένα πλοίο από τη Βραζιλία φθάνει στο λιμάνι του Σικάγο ακυβέρνητο και η αστυνομία ανακαλύπτει ότι όλο το πλήρωμα έχει κατακρεουργηθεί. Λίγες μόλις ημέρες μετά μια σειρά φόνων όμοιων με αυτών του πλοίου θα λάβει χώρα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της πόλης. Η αστυνομία, με επικεφαλής τον αστυνόμο Ντ' Αγκόστα, ξεκινά τις έρευνες, για να ανακαλύψει σύντομα ότι οι φόνοι δεν γίνονται από ανθρώπινο χέρι αλλά από κάτι πολύ πιο ισχυρό.
ΑΠΟΨΗ: Το The Relic ανήκει στην κατηγορία ταινιών που οι Αμερικανοί ονομάζουν "monster movies", "ταινίες τεράτων" όπως θα μπορούσε να είναι η ελληνική απόδοση. Στη δεκαετία του '80 και του ΄90 θα βρούμε αρκετές τέτοιες ταινίες, που, όπως και το The Relic, ακροβατούσαν ανάμεσα στη b-movie και στην... a-movie... Αρκετά από αυτά τα φιλμ που γυρίστηκαν στη δεκαετία του '80 απέκτησαν καλτ φήμη, σε αντίθεση με το φιλμ του Πίτερ Χάιαμς, το οποίο πέρασε σχεδόν απαρατήρητο στην εποχή του και οι κριτικοί στάθηκαν αρνητικά απέναντι του. Εδώ νομίζω ότι έχουμε μια μικρή αδικία απέναντι στο δημιούργημα του Χάιαμς.
Μπορεί το The Relic να μην είναι κάτι ξεχωριστό, όμως αυτό που περιμένεις να κάνει το κάνει και θεωρώ ότι το κάνει πολύ καλά. Ο Χάιαμς έφτιαξε μια "ταινία τέρατος" γνωρίζοντας καλά ότι το βασικό συστατικό αυτών των ταινιών δεν είναι απαραίτητα το σενάριο αλλά η ατμόσφαιρα. Το σενάριο είναι υποτυπώδες και η αλήθεια είναι ότι αν δεις το φιλμ έχοντας αυτό στο μυαλό σου, μόνο τότε θα το διασκεδάσεις. Αν θέλεις εξήγηση για όλα όσα συμβαίνουν και επιστημονική τεκμηρίωση για τον τρόπο εξέλιξης του πλάσματος, ε τότε λυπάμαι αλλά σε λάθος ταινία πας. Δε λέω ότι δεν εξηγείται τίποτα από αυτά στο φιλμ, αλλά ότι και οι εξηγήσεις που δίνονται δεν είναι πειστικές(δε λέω ορθές ή ακριβείς, γιατί καμία σχέση με βιολογία δεν έχω και δε μου αρέσει να είμαι απόλυτος). Τι ζητάς λοιπόν από μια ταινία τρόμου με ένα τέρας που σκορπά τον πανικό; Απλά πράγματα. Φτιάξε ατμόσφαιρα, δημιούργησε αγωνία, μερικές gore στιγμές και φυσικά το τέρας στην οθόνη. Όλα αυτά ο Χάιαμς τα κάνει, από πολύ καλά έως εξαιρετικά μερικές φορές. Μέγας μάστορας της φωτογραφίας ο ίδιος, παίζει με τους φωτισμούς και χρησιμοποιεί το σκοτάδι σε
Αν πρέπει να πούμε και δυο πράγματα για το ερμηνευτικό κομμάτι της υπόθεσης, θα πω απλώς ότι τα πράγματα είναι σχετικά αδιάφορα ή ικανοποιητικά, αν θέλετε μια πιο ευγενική προσέγγιση και πιο ταιριαστή ίσως στη συνολική εικόνα που αποκόμισα. Οι ξεχασμένοι πλέον Πενέλοπι Αν Μίλερ και Τομ Σάιζμορ κρατούν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους και αυτό που πρέπει να κάνουν το κάνουν ικανοποιητικά. Τα στερεότυπα υπάρχουν και οι δεύτεροι ρόλοι που αποτελούν το comic relief, που λέμε και στα ελληνικά, είναι πολύ κοντά στο να γίνουν ενοχλητικοί αλλά μικρό το κακό τελικά.
Συνολικά το The Relic, όπως οι περισσότερες δουλειές του Χάιαμς, είναι μια πολύ προσεγμένη παραγωγή και μια επαγγελματική δουλειά. Έχει ελαττώματα αλλά έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα απέναντι τους. Τα γνωρίζει! Δεν τα φοβάται και δεν πασχίζει να τα κρύψει. Ανήκει στο σινεμά του ποπ κορν και της διασκέδασης και δεν επιχειρεί να γίνει κάτι άλλο πέρα από αυτό που μπορεί να είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου