 |
ΘΑ ΦΤΥΣΩ ΣΤΟΝ
ΤΑΦΟ ΣΑΣ
Σκηνοθεσία: Steven R. Monroe
Σενάριο:Stuart Morse,
Meir Zarchi(πρωτότυπο σενάριο)
Παίζουν:Sarah Butler,
Jeff Branson,
Andrew Howard
|
ΥΠΟΘΕΣΗ : Νεαρή συγγραφέας ,θέλοντας να γράψει το δεύτερο βιβλίο της, νοικιάζει ένα σπίτι στο δάσος δίπλα σε μια λίμνη. Εκεί τέσσερεις ντόπιοι, ανάμεσά τους και ο σερίφης, θα την κακοποιήσουν και θα την βιάσουν. Στην προσπάθειά της να ξεφύγει, θα πηδήξει στο ποτάμι και οι βιαστές της, αφού ψάχνουν μερικές μέρες για το πτώμα της και δεν το βρίσκουν, θα τη θεωρήσουν νεκρή. Μετά από ένα μήνα η συγγραφέας επιστρέφει ζητώντας εκδίκηση.
ΑΠΟΨΗ : Ωμή, σκληρή και προκλητική ταινία. Ξεκινά σαν ένα κλασικό εφηβικό θρίλερ αλλά στην πορεία συνειδητοποιείς, ότι δεν είναι τέτοιο. Μια ( μεγάλης διάρκειας θεωρώ ) σκηνή βιασμού στο πρώτο 45λεπτο, μια μικρή ανάπαυλα και αμέσως μετά μια σωρεία σκληρών βασανιστηρίων με τόσο ρεαλιστική απεικόνιση είναι κάτι που δε συναντάς σε εφηβικά θρίλερ.
Δεν ξέρω πως πρέπει να αντιμετωπίζονται ταινίες σαν αυτή. Δεν ξέρω ,αν μπορείς κι αν πρέπει να τις αναλύεις σαν ταινίες ή σαν δοκιμασία των ορίων σου, στομαχικών και ψυχολογικών. Ξέρω σίγουρα, πως, αν ήμουν Αμερικάνος επαρχιώτης του Νότου, το συγκεκριμένο φιλμ θα με ενοχλούσε ( έχω κι ένα Deliverance στην πλάτη μου ). Με παρουσιάζει ( εμένα, τον Αμερικάνο επαρχιώτη ) σαν ένα απάνθρωπο κτήνος. Σαν έναν άνδρα, που βλέπει τη γυναίκα σαν ένα κομμάτι κρέας. Σαν έναν άνδρα, που διασκεδάζει με την κακοποίηση μιας "πρωτευουσιάνας" και βρίσκει ψυχαγωγικό το χλευασμό και το βιασμό της.
Ειλικρινά, δε μπορώ να δω το I Spit On Your Grave σαν μια φυσιολογική κινηματογραφική ταινία. Είχα ένα θέμα πάντα με τα σπλάτερ ( μόνο εκεί μπορώ να το κατατάξω ). Τα έβρισκα εξαιρετικά άρρωστα. Δεν έβρισκα, ούτε και βρίσκω, διασκεδαστικό το να παρακολουθώ ανθρώπους να σφαγιάζονται, με την κάμερα να εστιάζει σε κομμένα μέλη τους. Αυτός είναι ο λόγος που δεν τα συμπάθησα ποτέ, παρότι φανατικός των ταινιών τρόμου. Δε μπορώ να πω ,αν το I Spit On Your Grave είναι καλό, κακό ή μέτριο φιλμ. Είναι μια εμπειρία διαφορετική, ότι κι αν σημαίνει αυτό. Είναι μια δοκιμασία, κυρίως ψυχολογική. Υπάρχει διάχυτο μίσος σε όλη τη διάρκεια του φιλμ. Μίσος για τους επαρχιώτες, μίσος για τους πρωτευουσιάνους, μίσος για τις γυναίκες, μίσος για τους άνδρες, μίσος για τους πάντες.
Αν υπάρχει κάτι, που μπορώ ,να σας συμβουλέψω σίγουρα, είναι το εξής. Αν αποφασίσετε ,να το παρακολουθήσετε, μην το κάνετε με τη συνοδεία ποπ-κορν, τσιπς και άλλων τροφίμων. Προσωπικά έχω γερό στομάχι αλλά υπήρξαν στιγμές που δυσκολεύτηκα.
Ελπίζω να μην περιμένετε βαθμολογία μετά απ' όσα έγραψα παραπάνω... Ωστόσο παραθέτω ενδεικτικά τη βαθμολογία του IMDB και του Cine.gr.
Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου