Είδος: Θρίλερ
Σκηνοθεσία:Ryuhei Kitamura
Σενάριο:David Cohen
Παίζουν:Luke Evans,
Gary Grubbs,
Adelaide Clemens
|
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ : Μια ημιαποτυχημένη συμμορία απαγάγει ένα πλούσιο ζευγάρι και τους φυλακίζει σε ένα εγκαταλελειμένο οίκημα. Όταν όμως οι συμμορίτες ανακαλύπτουν ένα φυλακισμένο κορίτσι στο βαν του ζευγαριού, τότε η κατάσταση γίνεται πολύπλοκη και οι ρόλοι αντιστρέφονται. Οι απαγωγείς γίνονται θηράματα και αρχίζει ένα ανελέητο κυνηγητό με σκοπό, να μη ζήσει κανείς.
ΑΠΟΨΗ : Ο Kitamura, με τη δημιουργία του Versus το 2000, απέκτησε ένα μεγάλο αριθμό φανατικών οπαδών, οι οποίοι τον ακολούθησαν και στα επόμενα cult δημιουργήματά του ( Alive, Godzilla : Final Wars κα ). Το πέρασμά του στο Χόλυγουντ, με τη σκηνοθεσία του The Midnight Meat Train το 2008, δεν απογοήτευσε αλλά ούτε και ενθουσίασε, οπότε όλοι περίμεναν το επόμενο βήμα του Ιάπωνα σκηνοθέτη.
Κι έτσι εν έτει 2012 φτάσαμε στο No One Lives, το οποίο επιβεβαιώνει την άποψη, που επικρατεί ότι το Χόλυγουντ "πνίγει" τους -δημιουργικούς- σκηνοθέτες, που έρχονται από άλλες χώρες. Και για να εξηγούμαστε, με τον όρο "δημιουργικός", εννοώ σκηνοθέτης με όραμα και προσέγγιση ιδιαίτερη στα έργα του, άσχετα με το αν συμφωνούμε ή όχι με την οπτική του.
Η ιδιαιτερότητα και η διαφορετική ματιά του Kitamura, στο No One Lives, διακρίνεται ελάχιστα. Ενδιαφέρουσα η ιδέα, που στηρίζεται η ταινία. Οι απαγωγείς, που πέφτουν θύματα απαγωγής και η αποκάλυψη της διαταραγμένης και άρρωστης ψυχοσύνθεσης του Driver ( Luke Evans ) και η ιδιαίτερη σχέση του με το κορίτσι, που έχει απαγάγει και κρατά φυλακισμένο, δίνουν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο φιλμ. Ο Kitamura δημιουργεί μια ατμόσφαιρα ιδανική για θρίλερ, σκοτεινή, με αρκετές δόσεις σπλάτερ και μαζί με τον Evans φτιάχνουν έναν αρκετά ενδιαφέροντα τύπο ψυχοπαθή δολοφόνου.
Το δυστύχημα είναι, ότι προφανώς ο Kitamura δεν έχει απόλυτη ελευθερία. Είναι αναγκασμένος, να ακολουθήσει την πεπατημένη και να φτιάξει κλισέ καταστάσεις, για να απευθυνθεί στο εφηβικό κοινό της Αμερικής. Η παράξενη σχέση του Driver με το κορίτσι φαίνεται, να αναλύεται επιφανειακά, για να αφιερωθεί περισσότερος χρόνος στη δράση. Δράση όμως, που νιώθεις, ότι θέλει, να προσφέρει κάτι παραπάνω σε ψυχαγωγικό επίπεδο αλλά και πάλι δεν του βγαίνει, όσο θα επιθυμούσε. Δεν του βγαίνει, γιατί δεν ήταν σε φόρμα; Δεν του βγαίνει, γιατί μπαίνουν πολλά όρια από το στούντιο και δε μπορεί να το χειριστεί κατάλληλα; Εγώ θα επιλέξω το δεύτερο κι αυτό, γιατί έχω παρακολουθήσει μερικές απ' τις Ιαπωνικές ταινίες του Kitamura, διακρίνοντας μια ιδιαίτερη τρέλα και βρίσκοντάς τες, τουλάχιστον, διασκεδαστικές.
Το No One Lives είναι σε γενικές γραμμές μέτριο. Δε θα το βαρεθείς, δε θα απογοητευτείς, που το παρακολούθησες, αλλά ούτε θα σε κρατήσει καρφωμένο στην οθόνη. Θα σου μείνουν μια, δυο καλογυρισμένες σκηνές αλλά το σύνολο, απλώς, θα το ξεχάσεις σύντομα.
Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου