 |
| Τρόμου, Θρίλερ, Δράσης Διάρκεια:97' |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Ένας χρόνος πέρασε. 'Ενας χρόνος απώλειας. Μια γυναίκα έχασε τον σύζυγό της και μια κόρη έχασε τον μπαμπά της σε ένα τροχαίο δυστύχημα. Η πιλότος της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας, λοχαγός Κέιτ Σινκλέρ, ακόμα θρηνεί αλλά παραμένει πιστή στο καθήκον της. Φιλάει την κόρη της, χαιρετάει τη μητέρα της και αναχωρεί για μια ακόμα αποστολή στο Αφγανιστάν. Ίσως την τελευταία της, πριν αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στο παιδί της.
Η πτήση μοιάζει ρουτίνας για τα δύο μαχητικά αεροσκάφη. Ο Κέιτ ανταλλάσσει ατάκες με τον συνάδελφό της στο διπλανό αεροσκάφος και ετοιμάζονται για επιστροφή στη βάση. Όλα όμως αλλάζουν σε δευτερόλεπτα. Εχθρικά αεροσκάφη τους προσεγγίζουν και σύντομα τους κατεδαφίζουν.
Η Κέιτ Σινκλέρ βρίσκεται πια στο έδαφος. Είναι ζωντανή αλλά δεν ξέρει για πόσο. Η περιοχή είναι άγνωστη και δύο τζιπ φορτωμένα με εχθρικούς μισθοφόρους πλησιάζουν. Η Κέιτ ψάχνει μέρος να κρυφτεί ώστε να αντιμετωπίσει τα εχθρικά πυρά αλλά αυτό δεν μοιάζει δυνατό. Τα πυρά των εχθρών πέφτουν ασταμάτητα προς το μέρος της και την τελευταία στιγμή, η έμπειρη στρατιωτικός βρίσκει ένα μικρό άνοιγμα, που οδηγεί σε ένα εγκαταλελειμμένο Ρωσικό καταφύγιο, από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης.
Το σκοτεινό υπόγειο δίνει χρόνο στην Κέιτ να σκεφτεί και να ετοιμάσει την άμυνά της απέναντι στον εχθρό. Τρέχει μέσα σε στενούς, υγρούς διαδρόμους, παρατηρώντας στους τοίχους σημάδια βιολογικού κινδύνου αλλά αυτό είναι το λιγότερο που την απασχολεί αυτή τη στιγμή.
Η μάχη της Κέιτ με τους οπλισμένους μισθοφόρους συνεχίζεται σε ένα δωμάτιο γεμάτο με θαλάμους, που φαίνεται να περιέχουν κάτι μέσα. Ένας πυροβολισμός και μια σφαίρα σε έναν από αυτούς τους θαλάμους θα αποκαλύψει το πλάσμα που βρίσκονταν εκεί μέσα. Φαίνεται νεκρό αλλά δεν είναι. Το τεράστιο, ανθρωπόμορφο πλάσμα θα σηκωθεί και θα επιτεθεί με λύσσα στους πάντες. Ο απρόσμενος αυτός σύμμαχος για την Κέιτ, δίνει χρόνο στην πιλότο να βρει την έξοδο του καταφυγίου αλλά σύντομα θα στραφεί και εναντίον της. Με νύχια και με δόντια και φυσικά με όσες σφαίρες της έχουν απομείνει, η ηρωική πιλότος θα βγει από το σκοτάδι του υπογείου στο λίγο πιο φιλόξενο σκοτάδι της νύχτας, λίγο πριν το πλάσμα την κατασπαράξει.
Τρέχοντας στα τυφλά, η Κέιτ Σινκλέρ στέκεται τυχερή μέσα στην ατυχία της και πέφτει πάνω σε μια Αμερικανική περίπολο. Σε λίγη ώρα βρίσκονται στο μικρό οχυρό των Αμερικανών, με τους ολιγάριθμους στρατιώτες και η Κέιτ προσπαθεί μάταια να τους προειδοποιήσει για αυτό που είδε πριν λίγο.
Μια τρομερή δυσωδία εξαπλώνεται στην περιοχή. Μαύρες φιγούρες κυκλώνουν το οχυρό. Τα πρώτα θύματα πέφτουν και μόνο το φως της ημέρας σταματά με ανεξήγητο τρόπο την επίθεση των πλασμάτων. Ένα από αυτά κείτεται νεκρό και θα δώσει την ευκαιρία στο γιατρό του οχυρού να το εξετάσει, βγάζοντας χρήσιμα συμπεράσματα, σχετικά με το τι έχουν να αντιμετωπίσουν. Το επόμενο πρωί τους βρίσκει έτοιμους για μια μάχη ζωής και θανάτου. Μια μάχη που χωρίζει την Κέιτ από την αγκαλιά της κορούλας της.
..................................................................................................................................................................
Ο Νιλ Μάρσαλ, του εξαιρετικού The Descent, επιστρέφει στο είδος του τρόμου. Εδώ, ο Μάρσαλ, μας δίνει ένα αξιοπρεπέστατο b-movie, μια ταινία με τέρας (ή μάλλον με τέρατα), βγαλμένη από παλιότερες εποχές. Ελάχιστα ψηφιακά εφέ χρησιμοποιούνται για τα πλάσματα, που ερμηνεύονται από ανθρώπους σε πλαστικές στολές, με αρκετά πρακτικά εφέ και αρκετό ψεύτικο αίμα (ενίοτε και ψηφιακό).
Η ταινία δεν σηκώνει ιδιαίτερη ανάλυση. Είναι μια ταινία είδους, με τέρατα εναντίον ανθρώπων. Ο Μάρσαλ το έχει κάνει ξανά δύο φόρες (Dog Soldiers, The Descent), οι οποίες ήταν σίγουρα καλύτερες αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι και αυτή εδώ δεν θα ικανοποιήσει τους φίλους του είδους. Το σενάριο είναι πολυ βασικό, οι διάλογοι πολλές φορές γραφικοί, οι ερμηνείες υποτυπώδεις και η εξέλιξη της πλοκής είναι λίγο πολύ αναμενόμενη. Η ατμόσφαιρα, η δράση, τα πρακτικά εφέ και η μικρή διάρκεια είναι αυτά που κάνουν την ταινία του Μάρσαλ "γλυκάκι" για τους λάτρεις των b movies παλιότερων δεκαετιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου