ΜΗΝ ΑΝΑΣΑΙΝΕΙΣ 2
 |
| Θρίλερ, Δράσης, Τρόμου Σκηνοθεσία:Rodo Sayagues Σενάριο:Rodo Sayagues, Fede Alvarez Πρωταγωνιστούν:Stephen Lang,Madelyn Grace,Brendan Sexton III,Adam Young,Stephanie Arcila Διάρκεια: 98' |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Μερικά χρόνια πίσω, φωτιά ξεσπά στο σπίτι ενός ζευγαριού. Η φωτιά προήλθε από το υπόγειο, όπου εκεί υπήρχε ένα παράνομο εργαστήριο ναρκωτικών. Ο μόνος που φαίνεται να σώθηκε από την πυρκαγιά είναι η κόρη του ζευγαριού. Τη μικρή μαζεύει ένας τυφλός άνδρας και τη μεγαλώνει σαν δική του κόρη. Λίγα χρόνια αργότερα όμως, ο αληθινός πατέρας επιστρέφει και θα προσπαθήσει να πάρει ξανά πίσω τη μικρή. Εμείς όμως γνωρίζουμε (όσοι τουλάχιστον έχουμε δει το Don't Breathe του 2016) ότι ο τυφλός άνδρας δεν είναι ανίκανος να υπερασπιστεί τόσο τον εαυτό του, όσο και το κορίτσι.
Δεν θεωρώ ότι το Don't Breathe 2 είναι κάτι άλλο πέρα από έναν τρόπο για εύκολο χρήμα στα ταμεία της εταιρείας παραγωγής. Το πρώτο φιλμ είχε τεράστια απήχηση και ήταν ένα καλογυρισμένο, αγωνιώδες θρίλερ, με έναν εξαιρετικό Στίβεν Λανγκ, στο ρόλο του τυφλού. Με μια δεύτερη προβολή της ταινίας πριν λίγο καιρό ανακάλυψα αρκετά θεματάκια σεναριακά αλλά δεν παύει να λειτουργεί ικανοποιητικά το τελικό αποτέλεσμα. Στο δεύτερο φιλμ τίθεται ένα τεράστιο ζήτημα από την αρχή και νομίζω ότι αυτό από μόνο του μπορεί να προκαλέσει τεράστιο θέμα στο θεατή που έχει δει την πρώτη ταινία. Εδώ καλούμαστε να συμπαθήσουμε τον τυφλό άνδρα, πράγμα πραγματικά πολύ δύσκολο. Η ταινία προσπαθεί να μας πείσει ότι ο τυφλός έχει αλλάξει και ότι έχει αφήσει πίσω του τα όσα έκανε στο παρελθόν αλλά μιλάμε για έναν απαγωγέα, δολοφόνο και βιαστή, ο οποίος ακόμα κι αν όντως έχει μετανοήσει για το παρελθόν του, είναι σχεδόν απίθανο εμείς σαν θεατές να μπορέσουμε να το ξεχάσουμε.
Ένας τρόπος θεωρώ ότι υπάρχει για να δουλέψει η ταινία, και αυτός είναι να μην έχεις δει το αρχικό φιλμ. Σε αυτή την περίπτωση έχεις μια παρόμοιας μορφής ταινία με την πρώτη, η οποία μπορεί να σε διασκεδάσει στην περίπτωση που είσαι φίλος των θρίλερ, τρόμου και ολίγον τι των σλάσερ. Έχει τον Λανγκ που είναι κι εδώ καλός και έχει και τη μικρή Μάντλιν Γκρέις, που τα πάει πολύ καλά και με τον Λανγκ αλλά και μόνη της, οπότε και από πλευράς ηθοποιών κρατάει αρκετά καλό επίπεδο.
Το σενάριο είναι αυτό που έχει κι εδώ θεματάκια, πολλά περισσότερα από το προηγούμενο φιλμ. Το κυριότερο είναι σίγουρα το γράψιμο του χαρακτήρα του τυφλού άνδρα. Ντε και καλά προσπαθεί να τον εξανθρωπίσει αλλά δυστυχώς δεν πείθει στη μεγάλη διάρκεια της ταινίας. Όσο τέρατα παρουσιάζονται οι ανταγωνιστές του εδώ, άλλο τόσο τέρας ξέρουμε ότι είναι και ο ίδιος.
Ο Ρόντο Σαγιάγκες συνεργάζεται κι εδώ με τον Φέντε Άλβαρεζ στη συγγραφή του σεναρίου. Αντιστρέφεται όμως ο ρόλος του σκηνοθέτη. Ο Άλβαρεζ στο πρώτο φιλμ, ο Σαγιάγκες σε αυτό εδώ. Δίνει μερικές καλές στιγμές και ο Σάγιαγκες, σε ότι έχει να κάνει τη δημιουργία "κλίματος" και τις μονομαχίες αλλά δεν φαίνεται να έχει το "μάτι" του Άλβαρεζ.
Σίκουελ που δεν χρειαζόταν. Όχι τουλάχιστον με αυτή τη μορφή. Αν ο τυφλός εξακολουθούσε να είναι ο κακός της υπόθεσης και είχαμε μια συνέχεια της ιστορίας του προηγούμενου φιλμ, νομίζω ότι θα δούλευε πολύ καλύτερα, χωρίς να χρειαζόταν φοβερές καινοτομίες. Αυτό δυστυχώς με έχασε αρκετές φορές στην εξέλιξη του και δύσκολα μπορώ να το προτείνω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου