Είδος: Περιπέτεια, Δράσης, Θρίλερ
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
"Όλα δουλεύουν στην εντέλεια και σε αυτό το φιλμ. Μια ακόμα γνήσια αστυνομική περιπέτεια της δεκαετίας του 1980, που είναι ταυτόχρονα και πιο χιουμοριστική αλλά και πιο βίαιη από την πρώτη ταινία. Οι δύο ταινίες βρίσκονται σχεδόν στο ίδιο επίπεδο αν και προσωπικά ξεχωρίζω λίγο περισσότερο το πρώτο φιλμ αφού ήταν αυτό που έθεσε αρκετά στάνταρς για το είδος."
 |
ΦΟΝΙΚΟ ΟΠΛΟ
Σκηνοθεσία:Richard Donner
Σενάριο:Jeffrey Boam,
Shane Black,Warren Murphy
Παίζουν:Mel Gibson,
Danny Glover,Joe Pesci |
Το καλύτερο αστυνομικό δίδυμο που γέννησε η μεγάλη οθόνη επιστρέφει δύο χρονιά μετά την πρώτη του ταινία και δεν χάνει τίποτα από τα αρχικά υλικά, πέρα από την πρωτιά.
Ο Ριγκς κι ο Μέρτο κυνηγούν εμπόρους ναρκωτικών αλλά η υπόθεση προχωράει πιο βαθιά καθώς μπλεγμένοι φαίνεται να είναι Νοτιοαφρικανοί διπλωμάτες, οι οποίοι χρησιμοποιούν την ασυλία τους για να κάνουν τις δουλειές τους. Όταν η ζωή του Μέρτο και της οικογένειάς του απειλείται, ο αρχηγός της αστυνομίας τους βγάζει από την υπόθεση και με τον Ριγκς τους αναθέτει να προστατέψουν τον Λίο Γκετζ, λογιστή της μαφίας που ετοιμάζεται να καταθέσει ως μάρτυρας. Οι μπελάδες όμως πάντα ακολουθούν τους δύο αστυνομικούς και ο Γκετζ θα τους οδηγήσει ξανά στην υπόθεση με τους Νοτιοαφρικανούς διπλωμάτες.
Το δεύτερο Φονικό Όπλο χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο είναι το πιο χαλαρό και χιουμοριστικό ενώ το δεύτερο είναι πιο σκοτεινό και βίαιο. Η προσθήκη του Τζο Πέσι, ως Λίο Γκετζ, δίνει έντονα κωμικό στοιχείο στη σειρά, πράγμα που ούτως ή άλλως ήθελε ο σκηνοθέτης, Ρίτσαρντ Ντόνερ, για να ελαφρύνει το σκληρό, πεσιμιστικό σενάριο που παρέδωσε αρχικά ο Σέην Μπλακ. Ο Τζέφρι Μπόαμ αναλαμβάνει να κάνει αλλαγές στο σενάριο κι έτσι εδώ αλλά και στις επόμενες δύο ταινίες της σειράς, το κωμικό στοιχείο είναι πάντα εκεί και υποστηρίζεται κατάλληλα από τους ηθοποιούς.
Παρά τον πιο κωμικό χαρακτήρα που διαλέγει να έχει το φιλμ στην αρχή, δεν ξεχνά ότι έχει μια ιστορία να διηγηθεί. Δεν λειτουργεί δηλαδή το κωμικό κομμάτι εις βάρος της πλοκής αλλά συχνά τη βοηθά και όταν δεν την βοηθά, τουλάχιστον φροντίζει να μην πετάει το θεατή έξω από το βασικό κομμάτι όσων συμβαίνουν στην οθόνη.
Σύντομα όμως το σκηνικό αλλάζει και το χαλαρό, κωμικό πρώτο μέρος, μεταμορφώνεται σε ένα σκοτεινό δεύτερο. Ο Ριγκς που παραλίγο να αφήσει πίσω του το χαμό της γυναίκας του και της τάσεις αυτοκτονίας του, ζει το έργο για δεύτερη φορά, χάνοντας τη νέα αγαπημένη του και μετατρέπεται σε ένα βίαιο τιμωρό, που ζητά μόνο εκδίκηση αψηφώντας ακόμα και την πιθανότητα να χάσει την ίδια του τη ζωή, κάτι που στην αρχική εκδοχή του σεναρίου συμβαίνει αλλά οι παραγωγοί και ο Ντόνερ ήξεραν ότι έχει ακόμα χρήμα το Φονικό Όπλο. Όπως και να 'χει, ο Γκίμπσον εδώ είναι καταπληκτικός!
Είναι χαρακτηριστικό ότι το δεύτερο μέρος της ταινίας μεταμορφώνεται ολοκληρωτικά αυτό που παρακολουθούμε. Σχεδόν ολόκληρο αυτό το μέρος εκτυλίσσεται τη νύχτα και ακόμα και η φωτογραφία αλλάζει κατεύθυνση, παίζοντας με μπλε σκούρες αποχρώσεις πια, αφήνοντας τα πιο φωτεινά αρχικά χρώματα.
Όλα δουλεύουν στην εντέλεια και σε αυτό το φιλμ. Μια ακόμα γνήσια αστυνομική περιπέτεια της δεκαετίας του 1980, που είναι ταυτόχρονα και πιο χιουμοριστική αλλά και πιο βίαιη από την πρώτη ταινία. Οι δύο ταινίες βρίσκονται σχεδόν στο ίδιο επίπεδο αν και προσωπικά ξεχωρίζω λίγο περισσότερο το πρώτο φιλμ αφού ήταν αυτό που έθεσε αρκετά στάνταρς για το είδος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου