Είδος: Κωμωδία, Περιπέτεια, Δράσης
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
"Στην εποχή της αποτέλεσε τεράστια οικονομική αλλά και κριτική αποτυχία και θάφτηκε σύντομα. Φαίνεται ότι με τα χρόνια κάποιοι την επαναξιολογούν, ένας από αυτούς κι εγώ. Θεωρώ ότι το αξίζει και ότι είναι μια χαρά σαν ταινία οικογενειακής προβολής."
 |
Ο ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΣΕ ΟΓΔΟΝΤΑ ΜΕΡΕΣ
Σκηνοθεσία:Frank Coraci
Σενάριο:David N. Titcher,
David Benullo,David Andrew Goldstein
Παίζουν:Jackie Chan,
Steve Coogan,Jim Broadbent |
Ιδού λοιπόν η πιο πιστή μεταφορά βιβλίου του Ιουλίου Βερν στην οθόνη! Εδώ αποκαλύπτεται η πραγματική φύση του Φιλέα Φογκ και του πιστού υπηρέτη του, Πασπαρτού! Ο Φιλέας δεν ήταν ποτέ ένας αργόσχολος Άγγλος της υψηλής κοινωνίας αλλά ένας παράξενος επιστήμονας και φυσικά ο Πασπαρτού δεν ήταν Γάλλος αλλά Κινέζος, ειδικός στις πολεμικές τέχνες, που χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο αυτό για να ξεφύγει από την Σκότλαντ Γιαρντ, που τον κυνηγούσε για μια ληστεία στην τράπεζα της Αγγλίας!
Εντάξει, ηρεμήστε! Πλάκα κάνω. Προφανώς και δεν μιλάμε για μια πιστή μεταφορά του μυθιστορήματος του Βερν στον κινηματογράφο αλλά για μια αρκετά ελεύθερη εκδοχή, όπου πρωταγωνιστής είναι ο Πασπαρτού, τον οποίο υποδύεται ο χαρισματικός κύριος Τσαν, Τζάκι Τσαν. Αυτό που πρέπει να ομολογήσω είναι ότι παρότι μεγάλος θαυμαστής του Τζάκι, όταν πριν αρκετά χρόνια είδα για πρώτη φορά την ταινία, δεν κατάφερε να με κερδίσει. Σήμερα όμως, δέκα οκτώ χρόνια μετά, στη δεύτερη προβολή της ταινίας, πρέπει να παραδεχτώ ότι την βρήκα αρκετά διασκεδαστική.
Η ιστορία είναι γνωστή φαντάζομαι σε όλους και η βασική πλοκή δεν αλλάζει ούτε εδώ. Ο Βρετανός τζέντλεμαν Φιλέας Φογκ, βάζει στοίχημα με μέλη της Λέσχης στην οποία συχνάζει ότι μπορεί να κάνει το γύρω του κόσμου σε ογδόντα ημέρες. Σιγά την υπόθεση θα μου πεις αλλά μην ξεχνάς ότι η ιστορία διαδραματίζεται στα 1872, οπότε δεν ήταν εύκολο το στοιχηματάκι του Φιλέα. Μερικά από τα πράγματα που αλλάζουν εδώ είναι ότι ο Φιλέας Φογκ δεν είναι απλώς ένας μοναχικός Βρετανός τζέντλεμαν αλλά εκκεντρικός επιστήμονας και ο βοηθός του, Πασπαρτού, είναι ένας Κινέζος που κλέβει από την τράπεζα της Αγγλίας έναν Βούδα από νεφρίτη, φυλαχτό που προσπαθεί να επιστρέψει στο χωριό του. Ο Φογκ έχει μόλις απολύσει τον προηγούμενο μπάτλερ του, ο Κινέζος εμφανίζεται την κατάλληλη στιγμή και για τους δυο τους και σύντομα βρίσκονται να σε ένα τεράστιο αερόστατο να ξεκινούν για το γύρο του κόσμου.
Σκηνοθέτης εδώ είναι ο Φρανκ Κοράτσι, ο οποίος μέχρι τότε, το 2002, είχε να επιδείξει τις δύο επιτυχημένες εισπρακτικά συνεργασίες του με τον Άνταμ Σάντλερ, στα The Waterboy και The Wedding Singer. Γενικότερα αν δεις τη φιλμογραφία του θα παρατηρήσεις ότι σε αυτό το μοτίβο κινήθηκε και μετέπειτα, είτε σε συνεργασίες με τον Σάντλερ είτε με φίλους του Σάντλερ, σε κωμωδίες που μπορείς να τις θεωρήσεις -σχεδόν- οικογενειακής διασκέδασης. Αυτό το πνεύμα υπάρχει και σε αυτή την πολύχρωμη μεταφορά του βιβλίου του Βερν και μπορώ να πω ότι μια χαρά χειρίζεται την κωμωδία και τις γρήγορες εναλλαγές σκηνικών και αστείων ο Κοράτσι. Δεν είναι ότι απογειώνεται ποτέ η ταινία αλλά κυλάει πάρα πολύ εύκολα ο χρόνος, μέσα από τη διαδοχή των τόπων που επισκέπτονται οι ήρωες. Χώρια από αυτό, εξαιρετικά χειρίζεται ο Κοράτσι και οι σεναριογράφοι του, την πληθώρα των ειδικών συμμετοχών! Εύκολα θα ξεχωρίσετε τον Άρνολντ Σβατζενέγκερ, την Κάθι Μπέιτς, τους Λουκ και Όουεν Ουίλσον, τον Τζον Κλιζ αλλά και τον φίλο και εξίσου μεγάλο όνομα στο σινεμά πολεμικών τεχνών με τον Τζάκι Τσαν, Σάμο Χουνγκ, ενώ έξυπνο είναι και το πέρασμα του Ρίτσαρντ Μπράνσον, που θα μπορούσε να είναι ίσως γνήσιος απόγονος του Φιλέα Φογκ.
Φυσικά το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας πέφτει στις πλάτες του Τζάκι Τσαν, ο οποίος κανένα πρόβλημα δεν έχει με αυτό. Επιδίδεται στα γνωστά ακροβατικά του και κρατάει το χιούμορ σε ένα επίπεδο που μπορεί να πιάσει όλες τις ηλικίες, χωρίς κανείς να προσβάλλεται. Καλύτερη σκηνή του ίσως αυτή λίγο πριν το φινάλε, με το άγαλμα της Ελευθερίας.
Ο Στιβ Κούγκαν, ένας γνήσιος Βρετανός, υποδύεται τον γνήσιο Βρετανό, Φιλέα Φογκ, και τα πάει κι αυτός περίφημα, ενώ δένουν μια χαρά ως δίδυμο με τον Τσαν.
Υπάρχει φυσικά και το ερωτικό ενδιαφέρον στην ταινία, το οποίο έχει τη μορφή της Σεσίλ Ντε Φρανς, η οποία, εδώ που τα λέμε, και να έλειπε από την ταινία μπορεί να μην άλλαζαν πολλά. Όχι ότι φταίει αυτή. Μια χαρά ηθοποιός είναι και πανέμορφη! Ο ρόλος της δεν λέει πολλά αλλά χρησιμεύει κυρίως ως μια γοητευτική θηλυκή παρουσία, ικανή να αλλάξει την εργένικη ζωή του Φογκ.
Ανακάλυψα ξανά την ταινία μέσα στις επιλογές του Νέτφλιξ και νομίζω ότι είναι μια καλή ευκαιρία να της ρίξετε μια ματιά. Στην εποχή της αποτέλεσε τεράστια οικονομική αλλά και κριτική αποτυχία και θάφτηκε σύντομα. Φαίνεται ότι με τα χρόνια κάποιοι την επαναξιολογούν, ένας από αυτούς κι εγώ. Θεωρώ ότι το αξίζει και ότι είναι μια χαρά σαν ταινία οικογενειακής προβολής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου