Είδος: Δράσης
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
"Ο Ράιαν Ρέινολντς έχει το χάρισμα αλλά εδώ επικρατεί ο σκηνοθέτης, που σε πρώτο πλάνο βάζει πάντα το στιλιζάρισμα και την εκκωφαντική δράση, τα πλάνα που η κάμερα στροβιλίζεται γύρω από τους πρωταγωνιστές και το δικό του, ιδιαίτερο χιούμορ. Λίγο τον νοιάζει η αφήγηση και οι χαρακτήρες του, πολύ τον ενδιαφέρει να μας παραθέσει τη μία σκηνή δράσης μετά την άλλη."
Σκηνοθεσία: Michael Bay
Σενάριο:Paul Wernick,Rhett Reese
Παίζουν:Ryan Reynolds,
Mélanie Laurent,Manuel Garcia-Rulfo |
Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη του άλλαξε, μήτε την κεφαλή του!
Φυσικά, η παροιμία του σοφού λαού απευθύνεται στον Μάικλ Μπέι και τα σκηνοθετικά του τερτίπια, καθώς ο Αμερικανός σκηνοθέτης της καταιγιστικής, χαοτικής δράσης και των ζαλιστικών πλάνων, όχι μόνο δεν χαλαρώνει όσο μεγαλώνει αλλά αντίθετα φροντίζει να μπουκώσει το θεατή με ακόμα περισσότερες εκρήξεις και κυνηγητά σε κάθε ταινία του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η νέα ταινία του, 6 Underground, όπου η πρώτη μεγάλη έκρηξη κάνει την εμφάνισή της στα πρώτα πέντε λεπτά, στην πιο θεαματική ίσως σκηνή ολόκληρης της ταινίας, με μια σεκάνς που φαίνεται ο Μπέι να αυτοσαρκάζεται και ομολογώ ότι για μια στιγμή σκέφτηκα ότι μπορεί εδώ να δω κάτι καλό ή τουλάχιστον κάτι πιο ουσιαστικά διασκεδαστικό από τον Μάικλ αλλά δεν άργησα να συνειδητοποιήσω ότι έπεσα έξω. Το 6 Underground είναι κλασικός Μάικλ Μπέι, με όλα τα συνεπακόλουθα αυτού.
Ο Ράιαν Ρέινολντς πρωταγωνιστεί εδώ ως ένας εκατομμυριούχος φιλάνθρωπος εφευρέτης, ο οποίος έχοντας ζήσει τη φρίκη του πολέμου κατά την επίσκεψή του στο (φανταστικό) κρατίδιο του Τουργιστάν, θα προσποιηθεί το θάνατό του και θα δημιουργήσει μια ομάδα έξι ατόμων με ειδικές ικανότητες ο καθένας. Όλοι θα απαρνηθούν το παρελθόν τους και θα αρχίσουν μια νέα ζωή. Σκοπός της ομάδας είναι να δρα στο παρασκήνιο, ως μια ομάδα εκδικητών εκτός νόμου, που πολέμα για το κοινό καλό. Πρώτος στόχος είναι φυσικά η αποκαθήλωση του δικτάτορα του Τουργιστάν.
Ο Ράιαν Ρέινολντς έχει το χάρισμα αλλά εδώ επικρατεί ο σκηνοθέτης, που σε πρώτο πλάνο βάζει πάντα το στιλιζάρισμα και την εκκωφαντική δράση, τα πλάνα που η κάμερα στροβιλίζεται γύρω από τους πρωταγωνιστές και το δικό του, ιδιαίτερο χιούμορ. Λίγο τον νοιάζει η αφήγηση και οι χαρακτήρες του, πολύ τον ενδιαφέρει να μας παραθέσει τη μία σκηνή δράσης μετά την άλλη. Κυνηγητά με αυτοκίνητα στους δρόμους της Φλωρεντίας, παρκούρ και ακροβατικά, εκρήξεις, κι άλλα κυνηγητά κι άλλες εκρήξεις, λίγη παραπάνω βία, κι άλλες εκρήξεις!
Το αποτέλεσμα καταντά από διασκεδαστικό σε σημεία, σε κουραστικό λόγω των ασταμάτητων ρυθμών της κάμερας και του εθισμού του Μπέι στη χρησιμοποίηση εκρηκτικών, ψηφιακών και μη. Σαφώς έχει ένα δικό του αναγνωρίσιμο στιλ εδώ και χρόνια, σαφώς και μπορεί να χειριστεί τον προϋπολογισμό του με μαεστρία, σαφώς και θαυμάζω το πως μπορεί να δημιουργεί το απόλυτο χάος στην οθόνη με τρόπο που δε νομίζω να μπορεί να το κάνει κανείς άλλος, αλλά δυστυχώς η τελευταία ταινία του που θυμάμαι να μπορώ να εστιάσω για λίγο σε όσα συμβαίνουν στην οθόνη και να την παρακολουθώ χωρίς να με αποσπά εντελώς η δράση, είναι το τρίτο Transformers, όσο κι αν αυτό μάλλον θα βρει αρκετούς από εσάς αντίθετους. Από εκεί κι έπειτα, τα επόμενα δύο Transformers ήταν πραγματικά κουραστικά ενώ τόσο το Pain & Gain, όσο και το 13 Hours, δεν μπόρεσα να μπω στη διαδικασία να τα παρακολουθήσω, παρότι τα σχόλια για το δεύτερο ήταν ενθαρρυντικά την περίοδο που κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους.
Ξέρεις πάντως σε γενικές γραμμές τι να περιμένεις από τις ταινίες του Μπέι, οπότε ίσως θα μπορούσες να τον χαρακτηρίσεις...ας πούμε "τίμιο", ειλικρινή απέναντι στο κοινό. "Έχω ένα συγκεκριμένο τρόπο, μια συγκεκριμένη γραμμή και δεν την αλλάζω. Αν σου αρέσει, με ακολουθείς, αν όχι, κανείς δε σε αναγκάζει". Αν ο σκηνοθέτης λοιπόν σου αρέσει δεν έχεις λόγο να μην δεις το 6 Underground καθώς είπαμε ότι είναι κλασική περίπτωση ταινίας "Μάικλ Μπέι". Αν δεν ανήκεις στους θαυμαστές του σκηνοθέτη τότε η νέα του ταινία δεν πρόκειται να σου αλλάξει γνώμη, αφού ακολουθεί την πεπατημένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου