Αφού ολοκληρώσαμε την πρώτη φάση του κινηματογραφικού σύμπαντος της Μάρβελ, σας προσφέρουμε όλα τα κείμενα συγκεντρωμένα σε αυτή την ανάρτηση! Ο σύνδεσμος στο τέλος κάθε κειμένου σας οδηγεί σε ολόκληρο το κείμενο που γράψαμε για την κάθε ταινία. Καλή ανάγνωση!
Βρισκόμαστε στο 1963 και κάποιοι πιτσιρικάδες παίρνουν στα χέρια του το τεύχος 39 του κόμικ περιοδικού Tales of Suspense. Εκεί, στο εξώφυλλο πρωταγωνιστεί μια περίεργη μορφή που μοιάζει με ρομπότ κι ένας μεγάλος υπότιτλος ενημερώνει τους πιτσιρικάδες ότι ο Iron Man είναι εδώ! "He Lives! He Walks! He Conquers!" (Ζει! Περπατά! Κατακτά!)
Οι πομπώδεις εκφράσεις πιάνουν τόπο και τα παιδιά συμπαθούν σιγά σιγά τον νέο ήρωα, παρότι ήταν λίγο διαφορετικός σε σχέση με τους περισσότερους ήρωες της Marvel. Δεν έχουμε πλέον έναν απλό καθημερινό τύπο αλλά έναν εκατομμυριούχο, καπιταλιστή, εφευρέτη με έντονα αντι- κομμουνιστικά αισθήματα στις πρώτες ιστορίες του. Ο Τόνι Σταρκ είναι κατασκευαστής όπλων και δεν του καίγεται ιδιαίτερα καρφάκι για ότι συμβαίνει γύρω του, μέχρι που κινδυνεύει να χάσει τη ζωή του από τα όπλα που η εταιρεία του κατασκευάζει. Ένας θανάσιμος τραυματισμός γίνεται η αιτία της δημιουργίας της πανοπλίας του Iron Man και ο Σταρκ από ένας εγωιστής εκατομμυριούχος πλέιμποϊ, μετατρέπεται σταδιακά σε έναν αλτρουιστή υπερήρωα, που τάσσει τον εαυτό του και τις γνώσεις του στην υπηρεσία του κοινού καλού.... Συνέχεια εδώ
The Incredible Hulk (2008)
Η δεύτερη προσθήκη στο κινηματογραφικό σύμπαν της Μάρβελ έρχεται μόλις ένα μήνα μετά τον Iron Man και ακούει στο όνομα του Μπρους Μπάνερ και του τέρατος που κρύβει μέσα του, τον απίθανο Χαλκ!
Ο Χαλκ, δημιούργημα των συνήθεις υπόπτων, Σταν Λι και Τζακ Κέρμπι, δεν εμφανίζεται για πρώτη φορά στην κινηματογραφική οθόνη και ομολογουμένως, η ταινία αυτή μπέρδεψε λίγο το κοινό εκείνη την εποχή. Τέσσερα χρόνια πριν, ο Ανγκ Λι, έδωσε τη δική του εκδοχή με το Hulk αλλά η ταινία δεν απέδωσε οικονομικά και η Μάρβελ άλλαξε τους συντελεστές και την προσέγγιση στο επόμενο φιλμ. Πιο εσωτερικό το φιλμ του Λι, πιο εξωστρεφές και με μεγαλύτερη έμφαση στη δράση το φιλμ του Λούι Λετεριέ.
Στους τίτλους έναρξης βλέπουμε μια σύντομη εξιστόρηση της πορείας του Μπάνερ και του πως δημιουργήθηκε ο Χαλκ και αμέσως περνάμε στην Βραζιλία και τον ήρωά μας να κρύβεται εκεί έχοντας πλέον πολύ καιρό να μεταμορφωθεί σε Χαλκ. Τα πράγματα αλλάζουν σύντομα όταν ο στρατηγός Ρος τον εντοπίζει και μια ομάδα του στρατού προσπαθεί να τον συλλάβει και να τον φέρει πίσω. Ο Χαλκ εμφανίζεται ξανά και ο Μπάνερ προσπαθεί να επιστρέψει παράνομα στην Αμερική, για να συναντηθεί με κάποιον που φαίνεται να έχει βρει τη λύση, ώστε να απαλλαγεί από το πλάσμα που όλοι αποκαλούν Χαλκ. Μεγάλο εμπόδιο, ο στρατηγός Ρος κι ένας βετεράνος των ειδικών δυνάμεων, ο Εμίλ Μπλόνσκι, έτοιμος να θυσιάσει τα πάντα, για να αποκτήσει τη δύναμη του πράσινου τέρατος.... Συνέχεια εδώ .
Iron Man 2 (2010)
Iron Man 2 (2010)
Δύο χρόνια μετά το πρώτο Iron Man και το The Incredible Hulk έρχεται η τρίτη προσθήκη στο κινηματογραφικό σύμπαν της Μάρβελ, με το Iron Man 2. Τόσο καλό όσο το πρώτο; Όχι, αλλά αρκετά ψυχαγωγικό, διασκεδαστικό και καλογυαλισμένο.
Ο Τόνι Σταρκ βρίσκεται ανάμεσα σε διάφορα μέτωπα. Η κυβέρνηση θέλει να χρησιμοποιήσει τις πανοπλίες του Iron Man προς όφελός της, ο αντίζηλος και εμπορικός αντίπαλος του Σταρκ, Τζάστιν Χάμερ, προσπαθεί να φτιάξει κι αυτός τις δικές του πανοπλίες με αποτυχημένα αποτελέσματα μέχρι στιγμής, οπότε προσπαθεί να βάλει στο χέρι τα μυστικά του Σταρκ, ενώ ο ιδιοφυής γιος παλιού συνεργάτη του πατέρα Σταρκ ζητάει εκδίκηση για τη συμπεριφορά του Χάουαρντ Σταρκ απέναντι στον πατέρα του. Μέσα σε όλα αυτά, ο Τόνι Σταρκ βλέπει ότι το στοιχείο που χρησιμοποιεί η πανοπλία και που τον κρατάει στη ζωή, στην ουσία δηλητηριάζει το αίμα του, ενώ παράλληλα καταφεύγει στο αλκοόλ και κυλά ξανά στον παλιό εαυτό του.
Ο Ρόμπερτ Ντάουνι είναι και πάλι το μεγάλο ατού της ταινίας. Έχει το χαρακτήρα απόλυτα και κινείται με μεγάλη άνεση. Πείθει απόλυτα ως εγωκεντρικός, νάρκισσος, ως ένας ευφυής άνθρωπος που δυσκολεύεται αρκετές φορές στην προσαρμογή με το κοινωνικό σύνολο. Ένας τύπος που προσπαθεί να βρει ισορροπίες στα νέα δεδομένα της ζωής του αλλά που δεν έχει ξεφύγει απόλυτα από τα προηγούμενα λάθη και πάθη του.
Ένα άλλο ατού της ταινίας είναι ο Μίκι Ρουρκ, αυτός που προβάλλεται ως ο κύριος αντίπαλος του Σταρκ και του Άιρον Μαν στην ταινία. Ο Ρουρκ είναι κι αυτός πολύ καλός αλλά δυστυχώς η ταινία ξεχνά αυτό που φαίνεται να είναι η αρχική πρόθεση, από τους τίτλους αρχής ακόμα. Όλα δείχνουν ότι ο κύριος άξονας της ταινίας θα είναι η κόντρα Ντάουνι - Ρουρκ αλλά στην πορεία όλο αυτό χάνεται, ξεθωριάζει και απλώς επανέρχεται στο φινάλε. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν θα θέλαμε περισσότερη ώρα στην οθόνη μαζί τον Ντάουνι και τον Ρουρκ..... Συνέχεια εδώ .
Thor (2011)
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 έρχεται η στιγμή που εμφανίζεται το όνομα Marvel Comics στο προσκήνιο. Η εταιρεία που ξεκίνησε ως Timely Comics, το 1939, μετονομάστηκε σε Atlas Comics, το 1951, μετατρέπεται πλέον στην γνωστή μας σήμερα, Marvel Comics. Το 1961 είναι η εποχή που ο Σταν Λη και ο Τζακ Κέρμπι δημιουργούν χαρακτήρες που δε θα χαθούν ποτέ από το προσκήνιο (εντάξει δημιούργησαν και αρκετούς που χάθηκαν σύντομα, αλλά δεν κολλάμε εκεί...). Οι Τέσσερις Φανταστικοί αποτελούν το πρώτο δημιούργημα της νέας εταιρείας και σε σύντομο χρονικό διάστημα έρχονται κι άλλοι κι άλλοι κι άλλοι! Ο Άιρον Μαν, ο Άντ Μαν, ο Σπάιντερ Μαν, ο Χαλκ... Στοπ, εδώ! Τον Αύγουστο του 1962 και αφού ο Σταν Λη ψάχνει πως θα δημιουργήσει έναν πιο δυνατό χαρακτήρα μετά το Χαλκ, στρέφεται στα Θεία. Όχι, δε ζητά θεϊκή παρέμβαση και βοήθεια από ψηλά για να σκεφτεί το νέο χαρακτήρα. Παίρνει έναν Σκανδιναβό Θεό και τον μετατρέπει σε υπερήρωα. Ο Θορ, θεός του Κεραυνού, στην Σκανδιναβική μυθολογία, παίρνει το σφυρί του και πετά στο τεύχος 83 του περιοδικού Journey Into Mystery. Ο Λη έχει την ιδέα, ο Κέρμπι του δίνει μορφή και την ιστορία επιμελείται ο αδερφός του Λη, Λάρι Λίμπερ. Αυτό ήταν! Ο Θορ, ιδρυτικό μέλος των Εκδικητών, παραμένει μέχρι σήμερα ένας από τους πιο αγαπητούς κόμικ ήρωες.
Το 2011 έρχεται η στιγμή που θα εμφανιστεί και στο νεοσύστατο τότε κινηματογραφικό σύμπαν της Μάρβελ. Τέταρτη κατά σειρά ταινία της Μάρβελ, μετά τα Iron Man, The Incredible Hulk και Iron Man 2, το Thor έρχεται να προσθέσει έναν ακόμα Εκδικητή (δύο βασικά, γιατί εδώ εμφανίζεται και ο Hawkeye) στο κινηματογραφικό πανί.
Η ιστορία παρακολουθεί την πορεία του Θορ κατά την περίοδο που ετοιμάζεται να αναλάβει το Βασίλειο του Άσγκαρντ, διαδεχόμενος τον πατέρα του, Όντιν. Όμως, ο μοχθηρός αδερφός του Θορ, Λόκι, θέλοντας να πάρει αυτός τη βασιλεία, προδίδει τον αδερφό του κατασκευάζοντας μια απίθανη σκευωρία εναντίον του, συμμαχώντας με τους εχθρούς του Άσγκαρντ, Γίγαντες του Πάγου. Ο Όντιν ξεγελασμένος από το Λόκι, απογοητεύεται από τον Θορ και τον ρίχνει στη Γη, για να βιώσει την απώλεια των Θεϊκών δυνάμεων και να κατανοήσει το σφάλμα του. Εκεί, ο Θορ πέφτει πάνω σε μια ομάδα επιστημόνων, με αρχηγό την αστροφυσικό Τζέιν Φόστερ, η οποία κάνει πειράματα στο Νέο Μεξικό. Ο Θορ αναζητά τρόπο να επιστρέψει στο Άσγκαρντ για να αποκαλύψει την προδοσία...Συνέχεια εδώ.
Captain America (2011)
Μπορεί το κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel να ξεκίνησε με τον Iron Man, ο πρώτος εκδικητής, όμως, χρονολογικά δεν είναι άλλος από τον υπερπατριώτη, Κάπτεν Αμέρικα! Οι ανησυχίες μου για το κατά πόσο μπορεί να βγει συμπαθητικός στο πανί ένας τόσο ... πατριωτικός, "Αμερικανικός" χαρακτήρας,πήγαν περίπατο.
Το πρώτο φιλμ του Κάπτεν Αμέρικα μας πάει πίσω στα χρόνια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου και το διακρίνει μια ρετρό, κόμικ αισθητική με αρκετά αναχρονιστικά στοιχεία. Ένα είδος steampunk, που αναμιγνύει όμως το 1940 (κι όχι τη Βικτωριανή Αγγλία ή την Άγρια Δύση) με μελλοντική και εξωγήινη τεχνολογία, με έναν ενδιαφέροντα τρόπο. Ο Τζο Τζόνστον κάνει αρκετά καλή δουλειά σε αυτόν τον τομέα, χωρίς να ξεχνάει τους χαρακτήρες που έχει να διαχειριστεί. Μπορεί το δημιούργημα του να κινείται σε μεγάλα διαστήματα σε πολύ χαλαρούς ρυθμούς και σε κάποια άλλα να ανεβάζει απότομα στροφές, πάντα, όμως, ο Στιβ Ρότζερς είναι ο κεντρικός άξονας της ιστορίας.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 έρχεται η στιγμή που εμφανίζεται το όνομα Marvel Comics στο προσκήνιο. Η εταιρεία που ξεκίνησε ως Timely Comics, το 1939, μετονομάστηκε σε Atlas Comics, το 1951, μετατρέπεται πλέον στην γνωστή μας σήμερα, Marvel Comics. Το 1961 είναι η εποχή που ο Σταν Λη και ο Τζακ Κέρμπι δημιουργούν χαρακτήρες που δε θα χαθούν ποτέ από το προσκήνιο (εντάξει δημιούργησαν και αρκετούς που χάθηκαν σύντομα, αλλά δεν κολλάμε εκεί...). Οι Τέσσερις Φανταστικοί αποτελούν το πρώτο δημιούργημα της νέας εταιρείας και σε σύντομο χρονικό διάστημα έρχονται κι άλλοι κι άλλοι κι άλλοι! Ο Άιρον Μαν, ο Άντ Μαν, ο Σπάιντερ Μαν, ο Χαλκ... Στοπ, εδώ! Τον Αύγουστο του 1962 και αφού ο Σταν Λη ψάχνει πως θα δημιουργήσει έναν πιο δυνατό χαρακτήρα μετά το Χαλκ, στρέφεται στα Θεία. Όχι, δε ζητά θεϊκή παρέμβαση και βοήθεια από ψηλά για να σκεφτεί το νέο χαρακτήρα. Παίρνει έναν Σκανδιναβό Θεό και τον μετατρέπει σε υπερήρωα. Ο Θορ, θεός του Κεραυνού, στην Σκανδιναβική μυθολογία, παίρνει το σφυρί του και πετά στο τεύχος 83 του περιοδικού Journey Into Mystery. Ο Λη έχει την ιδέα, ο Κέρμπι του δίνει μορφή και την ιστορία επιμελείται ο αδερφός του Λη, Λάρι Λίμπερ. Αυτό ήταν! Ο Θορ, ιδρυτικό μέλος των Εκδικητών, παραμένει μέχρι σήμερα ένας από τους πιο αγαπητούς κόμικ ήρωες.
Το 2011 έρχεται η στιγμή που θα εμφανιστεί και στο νεοσύστατο τότε κινηματογραφικό σύμπαν της Μάρβελ. Τέταρτη κατά σειρά ταινία της Μάρβελ, μετά τα Iron Man, The Incredible Hulk και Iron Man 2, το Thor έρχεται να προσθέσει έναν ακόμα Εκδικητή (δύο βασικά, γιατί εδώ εμφανίζεται και ο Hawkeye) στο κινηματογραφικό πανί.
Η ιστορία παρακολουθεί την πορεία του Θορ κατά την περίοδο που ετοιμάζεται να αναλάβει το Βασίλειο του Άσγκαρντ, διαδεχόμενος τον πατέρα του, Όντιν. Όμως, ο μοχθηρός αδερφός του Θορ, Λόκι, θέλοντας να πάρει αυτός τη βασιλεία, προδίδει τον αδερφό του κατασκευάζοντας μια απίθανη σκευωρία εναντίον του, συμμαχώντας με τους εχθρούς του Άσγκαρντ, Γίγαντες του Πάγου. Ο Όντιν ξεγελασμένος από το Λόκι, απογοητεύεται από τον Θορ και τον ρίχνει στη Γη, για να βιώσει την απώλεια των Θεϊκών δυνάμεων και να κατανοήσει το σφάλμα του. Εκεί, ο Θορ πέφτει πάνω σε μια ομάδα επιστημόνων, με αρχηγό την αστροφυσικό Τζέιν Φόστερ, η οποία κάνει πειράματα στο Νέο Μεξικό. Ο Θορ αναζητά τρόπο να επιστρέψει στο Άσγκαρντ για να αποκαλύψει την προδοσία...Συνέχεια εδώ.
Μπορεί το κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel να ξεκίνησε με τον Iron Man, ο πρώτος εκδικητής, όμως, χρονολογικά δεν είναι άλλος από τον υπερπατριώτη, Κάπτεν Αμέρικα! Οι ανησυχίες μου για το κατά πόσο μπορεί να βγει συμπαθητικός στο πανί ένας τόσο ... πατριωτικός, "Αμερικανικός" χαρακτήρας,πήγαν περίπατο.
Το πρώτο φιλμ του Κάπτεν Αμέρικα μας πάει πίσω στα χρόνια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου και το διακρίνει μια ρετρό, κόμικ αισθητική με αρκετά αναχρονιστικά στοιχεία. Ένα είδος steampunk, που αναμιγνύει όμως το 1940 (κι όχι τη Βικτωριανή Αγγλία ή την Άγρια Δύση) με μελλοντική και εξωγήινη τεχνολογία, με έναν ενδιαφέροντα τρόπο. Ο Τζο Τζόνστον κάνει αρκετά καλή δουλειά σε αυτόν τον τομέα, χωρίς να ξεχνάει τους χαρακτήρες που έχει να διαχειριστεί. Μπορεί το δημιούργημα του να κινείται σε μεγάλα διαστήματα σε πολύ χαλαρούς ρυθμούς και σε κάποια άλλα να ανεβάζει απότομα στροφές, πάντα, όμως, ο Στιβ Ρότζερς είναι ο κεντρικός άξονας της ιστορίας.
Ο Κρις Έβανς μας δίνει έναν εξαιρετικά συμπαθή χαρακτήρα, είτε τον βλέπουμε ως Στιβ Ρότζερς είτε φορώντας τη στολή του Κάπτεν Αμέρικα. Αρχικά αδύνατος, κοκαλιάρης, με τη βοήθεια των ειδικών εφέ, στην πορεία με τέλεια γυμνασμένο σώμα, αυτό που καταφέρνει το φιλμ είναι να περάσει στον θεατή την ουσία του χαρακτήρα. Ο Ρότζερς είναι ένας άνθρωπος αγνός, ιδεαλιστής της ελευθερίας, έτοιμος να θυσιαστεί για το κοινό καλό.... Συνέχεια εδώ.
The Avengers (2012)
Όταν βγήκα από την προβολή των Εκδικητών ένιωθα σαν μικρό παιδί, που γυρίζει απ' το λούνα παρκ. Χρώματα, ιπτάμενοι άνθρωποι, τέρατα από άλλες διαστάσεις, διαστημόπλοια, όπλα λέϊζερ, κυνηγητά, χιούμορ... Τι άλλο θέλεις, για να χορτάσεις; Αν δεν είσαι όντως μικρό παιδί, θέλεις και προσεγμένο σενάριο με καλούς διαλόγους, φαντάζομαι. Τους έχεις και αυτούς λοιπόν. Ικανοποιημένος; Έαν όχι, τότε ή ψείρας είσαι και ψάχνεις τα ψεγάδια σε κάθε φιλμ που παρακολουθείς ή δε συμπαθείς τα κόμιξ (αν η δικαιολογία σου είναι αυτή τη δέχομαι αλλά δεν ξέρεις τι χάνεις) ή είσαι υπάλληλος της DC και σε τρελαίνει το επίτευγμα της MARVEL!
Απ' τον Iron Man και μετά το είχε πάρει πολύ σοβαρά το θέμα Avengers η Marvel. Προσπάθησε προσεκτικά να ενώσει τις ιστορίες των ηρώων της στο ίδιο σύμπαν, δημιουργώντας από μια ταινία για τους σημαντικότερους εξ αυτών ( Iron man, Thor, Captain America, Hulk ), ούτως ώστε να κάνει γνωστή την ιστορία τους ακόμα και σε όσους δεν την ξέρουν. Αφού αυτό έγινε πετυχημένα καθώς όλες οι ταινίες ήταν από καλές έως πολύ καλές, ο δρόμος ήταν ανοιχτός για το μεγάλο στοίχημα.
Το σημείο που θα μπορούσαν να είχαν χαθεί τα πάντα, ήταν το σημείο επιλογής σκηνοθέτη. Ευτυχώς για όλους επιλέχτηκε ο εξαιρετικός Josh Whedon. Φίλος των κόμιξ, λάτρης της επιστημονικής φαντασίας και δημιουργός αξιόλογων projects, με πολλά από αυτά να μην έχουν τύχει της αναγνώρισης που θα τους έπρεπε. Η δουλειά του Whedon είναι εξαιρετική! Αποφάσισε να δώσει στην ταινία τη μορφή ενός πολυσέλιδου κόμικ, προσφέροντάς μας χρώμα, δράση, μάχες και χιούμορ σε χορταστικές δόσεις. Δεν του καίγεται καρφί να μας πείσει για το ρεαλισμό των όσων συμβαίνουν, όπως προσπαθούν τα τελευταία χρόνια να κάνουν οι ταινίες με υπερήρωες. Γιατί έχουν φαγωθεί με αυτό τον εξανθρωπισμό των κόμικ χαρακτήρων, δε θα το καταλάβω ποτέ. Ένας τύπος με πανοπλία που πετάει, ένας υπερφυσικά δυνατός στρατιώτης από το 1940, ένας θέος των Σκανδιναβικών χωρών, ένας επιστήμονας, που όταν θυμώνει, μεταμορφώνεται σε πράσινο γίγαντα, είναι πράγματα που ανήκουν σε φανταστικούς κόσμους και στους φανταστικούς κόσμους μπορούν να συμβούν τα πάντα και εμείς μπορούμε να τα δεχτούμε αδιαμαρτύρητα...Συνέχεια εδώ.
Όταν βγήκα από την προβολή των Εκδικητών ένιωθα σαν μικρό παιδί, που γυρίζει απ' το λούνα παρκ. Χρώματα, ιπτάμενοι άνθρωποι, τέρατα από άλλες διαστάσεις, διαστημόπλοια, όπλα λέϊζερ, κυνηγητά, χιούμορ... Τι άλλο θέλεις, για να χορτάσεις; Αν δεν είσαι όντως μικρό παιδί, θέλεις και προσεγμένο σενάριο με καλούς διαλόγους, φαντάζομαι. Τους έχεις και αυτούς λοιπόν. Ικανοποιημένος; Έαν όχι, τότε ή ψείρας είσαι και ψάχνεις τα ψεγάδια σε κάθε φιλμ που παρακολουθείς ή δε συμπαθείς τα κόμιξ (αν η δικαιολογία σου είναι αυτή τη δέχομαι αλλά δεν ξέρεις τι χάνεις) ή είσαι υπάλληλος της DC και σε τρελαίνει το επίτευγμα της MARVEL!
Απ' τον Iron Man και μετά το είχε πάρει πολύ σοβαρά το θέμα Avengers η Marvel. Προσπάθησε προσεκτικά να ενώσει τις ιστορίες των ηρώων της στο ίδιο σύμπαν, δημιουργώντας από μια ταινία για τους σημαντικότερους εξ αυτών ( Iron man, Thor, Captain America, Hulk ), ούτως ώστε να κάνει γνωστή την ιστορία τους ακόμα και σε όσους δεν την ξέρουν. Αφού αυτό έγινε πετυχημένα καθώς όλες οι ταινίες ήταν από καλές έως πολύ καλές, ο δρόμος ήταν ανοιχτός για το μεγάλο στοίχημα.
Το σημείο που θα μπορούσαν να είχαν χαθεί τα πάντα, ήταν το σημείο επιλογής σκηνοθέτη. Ευτυχώς για όλους επιλέχτηκε ο εξαιρετικός Josh Whedon. Φίλος των κόμιξ, λάτρης της επιστημονικής φαντασίας και δημιουργός αξιόλογων projects, με πολλά από αυτά να μην έχουν τύχει της αναγνώρισης που θα τους έπρεπε. Η δουλειά του Whedon είναι εξαιρετική! Αποφάσισε να δώσει στην ταινία τη μορφή ενός πολυσέλιδου κόμικ, προσφέροντάς μας χρώμα, δράση, μάχες και χιούμορ σε χορταστικές δόσεις. Δεν του καίγεται καρφί να μας πείσει για το ρεαλισμό των όσων συμβαίνουν, όπως προσπαθούν τα τελευταία χρόνια να κάνουν οι ταινίες με υπερήρωες. Γιατί έχουν φαγωθεί με αυτό τον εξανθρωπισμό των κόμικ χαρακτήρων, δε θα το καταλάβω ποτέ. Ένας τύπος με πανοπλία που πετάει, ένας υπερφυσικά δυνατός στρατιώτης από το 1940, ένας θέος των Σκανδιναβικών χωρών, ένας επιστήμονας, που όταν θυμώνει, μεταμορφώνεται σε πράσινο γίγαντα, είναι πράγματα που ανήκουν σε φανταστικούς κόσμους και στους φανταστικούς κόσμους μπορούν να συμβούν τα πάντα και εμείς μπορούμε να τα δεχτούμε αδιαμαρτύρητα...Συνέχεια εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου