Είδος: Παρωδία
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
"Όσο πιο νεαρός είσαι, τόσο πιο εύκολα θα γελάσεις με τα αστεία της ταινίας. Προσπαθεί να ακολουθήσει το πρότυπο των ταινιών των Ζάκερ και Άμπρααμς και παρότι υπάρχουν στιγμές που το πλησιάζει, δείχνοντας έτσι και το θαυμασμό της σε αυτές, δεν καταφέρνει ποτέ να γίνει κάτι το ίδιο αξιομνημόνευτο με αυτές."
 |
Σκηνοθεσία:Keenen Ivory Wayans
Σενάριο:Shawn Wayans,Marlon Wayans,
Buddy Johnson,Phil Beauman, Jason Friedberg,Aaron Seltzer
Παίζουν:Anna Faris,Jon Abrahams,
Marlon Wayans |
Το Scary Movie ήταν μια από τις πολύ μεγάλες επιτυχίες του 2000, παγκοσμίως. Εκείνη την εποχή, στα δέκα οχτώ μου, μπορούσα να το καταλάβω. Σήμερα μου είναι δύσκολο...
Η ταινία ακολουθεί τη λογική της παρωδίας, στο ύφος των ταινιών Airplane!, Top Secret και Naked Gun, αλλά με πολύ πιο σεξιστικό χιούμορ, πιο απλοϊκό και χωρίς να έχει τις κατάλληλες ερμηνείες από τους ηθοποιούς, πράγμα που οι παραπάνω ταινίες/ πρότυπα του είδους είχαν στο απόλυτο. Αυτό που μάλλον κάνει τη διαφορά είναι ότι πίσω από αυτές τις ταινίες υπήρχαν το ονόματα των αδερφών Ζάκερ και του Τζιμ Άμπρααμς, πρωτοπόρων του είδους, ενώ εδώ έχουμε τους αδελφούς Γουέιανς, των οποίων, παρεμπιπτόντως, αυτή ήταν μια από τις καλές δουλειές!
Τα αδέλφια Γουέιανς κάνουν τόσα χρόνια την καριέρα τους στην Αμερική με σχετική επιτυχία, ωστόσο το χιούμορ τους δεν κατάφερε ποτέ να με συγκινήσει. Προφανώς, θα μου πείτε, αν το χιούμορ ήταν συγκινητικό, δε θα ήταν καλό ή δε θα ήταν χιούμορ. Έχω τις ενστάσεις μου αλλά έχετε δίκιο αν το δούμε με την ευρύτερη έννοια. Το χιούμορ τους λοιπόν, αν θέλουμε να είμαστε πιο ακριβείς, δεν κατάφερε ποτέ να πλησιάσει ιδιαίτερα τη δική μου άποψη περί χιούμορ. Ειδικά οι περσόνες των Μάρλον και Σον Γουέιανς, μου ήταν πάντα αδιάφορες, σε αντίθεση με τους μεγάλους αδερφούς, Ντέιμον και Κίνεν Άιβορι, τους οποίους έβρισκα πάντα πιο συμπαθείς και τον πρώτο αρκετά ταλαντούχο ως κωμικό.
Εδώ, στο Scary Movie, δυστυχώς σκηνοθετεί ο Κίνεν Άιβορι (και λέω "δυστυχώς" γιατί μου είναι συμπαθής), και σενάριο και ηθοποιία αναλαμβάνουν οι Σον και Μάρλον. Το σενάριο παρωδεί κυρίως το Scream και το Ξέρω Τι Κάνατε Πέρσι Το Καλοκαίρι αλλά εκτείνεται και σε άλλες ταινίες, διαφορετικού είδους, όπως το Matrix και το Συνήθεις Ύποπτοι. Μια παρέα εφήβων λοιπόν που έχει καλύψει το θάνατο ενός ανθρώπου που χτύπησαν κατά λάθος με το αυτοκίνητό τους, βρίσκεται ένα χρόνο μετά αντιμέτωπη με έναν δολοφόνο που φαίνεται να γνωρίζει τι έχουν κάνει.
Όσο πιο νεαρός είσαι, τόσο πιο εύκολα θα γελάσεις με τα αστεία της ταινίας. Προσπαθεί να ακολουθήσει το πρότυπο των ταινιών των Ζάκερ και Άμπρααμς και παρότι υπάρχουν στιγμές που το πλησιάζει, δείχνοντας έτσι και το θαυμασμό της σε αυτές, δεν καταφέρνει ποτέ να γίνει κάτι το ίδιο αξιομνημόνευτο με αυτές. Έχεις στιγμές, δεν έχει όμως το σύνολο και δεν έχει τη ματιά των δημιουργών του Top Secret, οι οποίοι βάζουν αστεία σε όποια γωνιά του πλάνου τους μπορούν και για να τα πιάσεις πρέπει να δεις και να ξαναδείς τις ταινίες τους. Εδώ επικεντρωνόμαστε σε αστεία σεξουαλικού περιεχομένου, αστεία για ομοφυλόφιλους που δεν εκδηλώνονται, αστεία για ναρκωτικά και ξανά αστεία σεξουαλικού περιεχομένου.
Η Άννα Φάρις γίνεται από εδώ γνωστή στο ευρύ κοινό και επιστρέφει για τις τρεις επόμενες συνέχειες της ταινίας. Είναι σίγουρα αυτή που είναι πιο πολύ μέσα στο πνεύμα αυτού που ήθελαν να κάνουν τα αδέλφια Γουέιανς, αν το έκαναν όπως τα ινδάλματά τους. Ο Σον Γουέιανς παίζει κι αυτός καλά το ρόλο του, ενώ ο Μάρλον επιδίδεται για άλλη μια φορά σε γκριμάτσες και σωματικό τρόπο παιξίματος που λίγοι ηθοποιοί έχουν καταφέρει να αποδώσουν καλά και σίγουρα δεν ανήκει σε αυτούς.
Σήμερα, δεν θα πρότεινα το Scary Movie εύκολα. Μάλλον θα πρότεινα να το αποφύγετε αν δεν είστε πια μαθητές λυκείου και δεν πάτε με την παρέα σας να κάνατε χαβαλέ στον κινηματογράφο ή σε οικιακές προβολές. Θυμάμαι ότι από τις ταινίες της σειράς, αυτές που είχα βρει πιο αστείες ήταν η τρίτη και η τέταρτη και ρίχνοντας μια ματιά στο IMDB την ώρα που γράφω αυτό το κείμενο, καταλαβαίνω ότι δεν ήταν τυχαίο, καθώς σκηνοθέτης αυτών ήταν ο Ντέιβιντ Ζάκερ. Ίσως μιλήσουμε και γι αυτές στην πορεία, αν βρεθεί χρόνος να ρίξουμε μια ματιά σε ολόκληρη τη σειρά καθώς είναι γνωστό σε όσους διαβάζετε το μπλογκ συχνά, ότι δύσκολα τα παρατάμε όταν υπάρχει σειρά ταινιών, όσο κακές κι αν είναι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου