Είδος: Κωμωδία, Δράσης, Αστυνομική
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
"Από τα πρώτα λεπτά, έχεις μπροστά σου ένα μείγμα που δε δένει σχεδόν πουθενά, που επιθυμεί να προκαλέσει και να σοκάρει εκχυδαΐζοντας το πρωτογενές υλικό, που δεν είναι άλλο πέρα από τις περίφημες μαριονέτες του Χένσον."
 |
Σκηνοθεσία:Brian Henson
Σενάριο:Todd Berger
Παίζουν:Melissa McCarthy,
Elizabeth Banks,Maya Rudolph |
Ο θρυλικός Τζιμ Χένσον έφτιαξε ένα μαγικό κόσμο, όπου οι μαριονέτες μπορούσαν να συνυπάρχουν με τους ανθρώπους, με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Ο Κέρμιτ ο βάτραχος, η Μις Πίγκι και όλοι οι αγαπημένες χαρακτήρες που έφτιαξε ο μεγάλος αυτός δημιουργός, ξεκινώντας μια αξεπέραστη μέχρι σήμερα σχολή, έχει αφήσει το στίγμα της στον σύγχρονο κινηματογραφικό και τηλεοπτικό πολιτισμό. Ξεχωριστό χιούμορ, ξεχωριστός σχεδιασμός και κίνηση των μαριονετών, που δίνουν ένα αποτέλεσμα ικανό να σε παρασύρει σε αυτόν τον τόσο αληθινό ψεύτικο κόσμο. Προφανώς είμαι κι εγώ ένας μεγάλος θαυμαστής των Μάπετς, έχοντας μεγαλώσει με το σόου τους όταν αυτό παιζόταν στην κρατική τηλεόραση στη δεκαετία του 1980. Η πρώτη κινηματογραφική τους ταινία είναι επίσης μια από τις ωραίες κινηματογραφικές μου αναμνήσεις, ενώ η Χριστουγεννιάτικη Ιστορία με τις μαριονέτες του Χένσον αποτελεί μια από τις αγαπημένες μου Χριστουγεννιάτικες ταινίες. Λέγοντας αυτά, θεωρώ ότι ο Τζιμ Χένσον δε θα ήταν περήφανος για τον τρόπο που χρησιμοποιούνται οι μαριονέτες στο The Happytime Murders.
 |
| Photo by Richard Cartwright - © 2017 STX Financing, LLC. All Rights Reserved |
Θυμίζοντας αρκετά το Ποιός Παγίδεψε τον Ρότζερ Ράμπιτ, το φιλμ που σκηνοθέτησε ο Μπράιαν Χένσον, γιος του Τζιμ, αποτελεί μια προσπάθεια να μετατραπούν τα Μάπετς σε ένα είδος πιο ενήλικης ψυχαγωγίας. Αστυνομικό μυστήριο, σεξουαλικά αστεία, ναρκωτικά, βία και σεξ! Σε ένα κόσμο όπου μαριονέτες και άνθρωποι ζουν μαζί αλλά όχι σε απόλυτες καταστάσεις ισονομίας, ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ μαριονέτα, πρώην αστυνομικός και μάλιστα η πρώτη και τελευταία μαριονέτα που μπήκε στο σώμα, προσλαμβάνεται για να εξιχνιάσει μια σειρά δολοφονιών που αφορά τα μέλη μιας παλιάς τηλεοπτικής σειράς. Ένα από τα θύματα είναι κι ο αδερφός του, ενώ στην υπόθεση μπλέκεται και η πρώην συνεργάτης του στην Αστυνομία, με την οποία δεν έχουν πλέον τις καλύτερες σχέσεις αλλά στην πορεία θα σταθεί ξανά στο πλευρό του για να λύσουν την υπόθεση.
 |
| Photo by Hopper Stone - © 2017 STX Financing, LLC. All Rights Reserved |
Το μεγάλο πρόβλημα της ταινίας δεν είναι τα όχι πάντα εύστοχα αστεία, ούτε η "ενήλικη" ματιά που θέλουν να δώσουν να δημιουργοί, οι οποίοι βέβαια πολλές φόρες μπλέκουν το ενήλικο με το χυδαίο και το πρόστυχο. Το πρόβλημα δεν είναι απαραίτητα ούτε η αργή ροή της μόλις εβδομήντα πέντε λεπτών διάρκειας ταινίας. Το βασικότερο και αξεπέραστο για μένα πρόβλημα είναι οι μαριονέτες κι εξηγούμαι αμέσως. Παρότι δεν εμφανίζονται γνωστοί χαρακτήρες από τα Μάπετς, ο σχεδιασμός είναι ακριβώς ο ίδιος, ο γνωστός, αγαπημένος σχεδιασμός των στούντιο του Χένσον. Οι μαριονέτες αυτές λοιπόν, μπορούν να γίνουν πιο σκοτεινές και το έχουν κάνει με επιτυχία στο παρελθόν, τόσο τηλεοπτικά όσο και κινηματογραφικά αλλά δε μπορούν με κανένα τρόπο να γίνουν πρόστυχες και χυδαίες, τουλάχιστον όχι για τους ανθρώπους που έχουν συνδυάσει τα δημιουργήματα του Χένσον με ένα διαφορετικό επίπεδο ψυχαγωγίας. Ακόμα κι αν το σενάριο ήταν καλύτερο και το ενήλικο χιούμορ πιο ώριμο και πάλι θεωρώ ότι οι συγκεκριμένες μαριονέτες δε θα μπορούσαν να κολλήσουν στο υλικό.
Το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό δυστυχώς, για μια ταινία που πραγματικά ήθελα να μου αρέσει. Υπάρχουν μερικά σημεία που γελάς αλλά δεν σώζεται το φιλμ με μερικά καλά σημεία. Από τα πρώτα λεπτά, έχεις μπροστά σου ένα μείγμα που δε δένει σχεδόν πουθενά, που επιθυμεί να προκαλέσει και να σοκάρει εκχυδαΐζοντας το πρωτογενές υλικό, που δεν είναι άλλο πέρα από τις περίφημες μαριονέτες του Χένσον. Πολλές οι άστοχες επιλογές του υιού Χένσον, σε μια ιδέα που θα μπορούσε να δουλέψει κατάλληλα στα χέρια διαφορετικών δημιουργών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου