Είδος: Περιπέτεια, Δράσης, Επιστημονικής Φαντασίας
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Ακόμα και η περιγραφή της ταινίας μοιάζει δύσκολη καθώς δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρο αυτό που συμβαίνει, οπότε θα μείνω στα πολύ βασικά. Αστυνομικός, αξιωματικός των ειδικών δυνάμεων, αντί να βρίσκεται δίπλα στην ανήλικη κόρη του που χαροπαλεύει στο χειρουργείο, πρέπει να ηγηθεί της ασφαλούς μεταφοράς ενός επιστήμονα, που φαίνεται να απειλείται από μια περίεργη τρομοκρατική ομάδα. Ακολουθεί συμπλοκή, ο Τζάκι Τσαν τα βάζει με τον αρχηγό της ομάδας και φαίνεται να τον εξολοθρεύει ενώ η μικρή στο νοσοκομείο, φαίνεται να μην τα καταφέρνει. Μεταφερόμαστε δέκα τρία χρόνια μετά και βλέπουμε τον Τσαν να έχει αποσυρθεί και να βρίσκεται συνέχεια στη σκιά ενός κοριτσιού, το οποίο φαίνεται να κουβαλάει τις μνήμες της κόρης του (ή να είναι η κόρη του...). Ο Τσαν προστατεύει αθόρυβα το κορίτσι, μέχρι που η ίδια ομάδα που επιτέθηκε πριν χρόνια στον επιστήμονα, επιστρέφει και κυνηγά το κορίτσι καθώς φαίνεται να έχει κάτι που θέλουν. Ο Τσαν πρέπει να βγει από τις σκιές και να τα βάλει ξανά με τους περίεργους αυτούς τύπους.
"Πέρα από μία δύο θεαματικές σκηνές, το Bleeding Steel, δεν έχει πραγματικά τίποτα να προσφέρει, πέρα από πονοκέφαλο και ζαλάδα. Δεν ξέρει τι ακριβώς θέλει να κάνει με την ιστορία του, δεν ξέρει καν τι ιστορία θέλει να πει."
 |
Σκηνοθεσία: Leo Zhang
Σενάριο:Siwei Cui,
Erica Xia-Hou,Leo Zhang
Παίζουν:Jackie Chan,
Callan Mulvey,Tess Haubrich |
Είμαι ένας από τους μεγαλύτερους θαυμαστές του Τζάκι Τσαν. Ειλικρινά τον θεωρώ μια απίστευτα χαρισματική κινηματογραφική προσωπικότητα και είναι μέσα στα πλάνα μου να γράψω κάποια στιγμή μερικά κείμενα για κάποιες από τις ταινίες του που έχω αγαπήσει. Δυστυχώς, όμως, το νέο φιλμ που πρωταγωνιστεί είναι ένα από τα χειρότερα που έχω δει τα τελευταία χρόνια και η συμπάθειά μου για τον Κινέζο δε βοήθησε να βρω παρά ελάχιστα θετικά πράγματα μέσα σε αυτόν τον αχταρμά επιστημονικής φαντασίας, δράσης, κωμωδίας και θρίλερ που λέγεται Bleeding Steel.
Ακόμα και η περιγραφή της ταινίας μοιάζει δύσκολη καθώς δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρο αυτό που συμβαίνει, οπότε θα μείνω στα πολύ βασικά. Αστυνομικός, αξιωματικός των ειδικών δυνάμεων, αντί να βρίσκεται δίπλα στην ανήλικη κόρη του που χαροπαλεύει στο χειρουργείο, πρέπει να ηγηθεί της ασφαλούς μεταφοράς ενός επιστήμονα, που φαίνεται να απειλείται από μια περίεργη τρομοκρατική ομάδα. Ακολουθεί συμπλοκή, ο Τζάκι Τσαν τα βάζει με τον αρχηγό της ομάδας και φαίνεται να τον εξολοθρεύει ενώ η μικρή στο νοσοκομείο, φαίνεται να μην τα καταφέρνει. Μεταφερόμαστε δέκα τρία χρόνια μετά και βλέπουμε τον Τσαν να έχει αποσυρθεί και να βρίσκεται συνέχεια στη σκιά ενός κοριτσιού, το οποίο φαίνεται να κουβαλάει τις μνήμες της κόρης του (ή να είναι η κόρη του...). Ο Τσαν προστατεύει αθόρυβα το κορίτσι, μέχρι που η ίδια ομάδα που επιτέθηκε πριν χρόνια στον επιστήμονα, επιστρέφει και κυνηγά το κορίτσι καθώς φαίνεται να έχει κάτι που θέλουν. Ο Τσαν πρέπει να βγει από τις σκιές και να τα βάλει ξανά με τους περίεργους αυτούς τύπους.
Πέρα από μία δύο θεαματικές σκηνές, το Bleeding Steel, δεν έχει πραγματικά τίποτα να προσφέρει, πέρα από πονοκέφαλο και ζαλάδα. Δεν ξέρει τι ακριβώς θέλει να κάνει με την ιστορία του, δεν ξέρει καν τι ιστορία θέλει να πει. Ανεξήγητη επιστημονική φαντασία, ένας κακός βγαλμένος από άλλη ταινία, κάποια από αυτές τις "εξωγήινης εισβολής" τύπου, που γυρίζει με ένα τεράστιο "διαστημικού" τύπου αεροσκάφος κι έχει έναν ολόκληρο στρατό μαζί του, σαν άλλος Νταρθ Βέιντερ. Εξηγείται η προέλευσή του αλλά δε γίνεται ποτέ κατανοητό γιατί γυρίζει με αυτό το τεχνολογικά εξελιγμένο σκάφος και πως στον άνεμο έχει δημιουργήσει όλο αυτό το στρατό!
Τίποτα! Προσωπικά αποφεύγω συνήθως να πω ξεκάθαρα "μην δείτε αυτή την ταινία" αλλά εδώ δε σηκώνει τύψεις. Μπορώ να σας προτρέψω να μη χάσετε χρόνο με ετούτο το άψυχο πράγμα, χωρίς να νιώθω καθόλου άσχημα γι αυτό. Έχει τόσες ταινίες ο Τζάκι Τσαν που ακόμα και η χειρότερη από τη δεκαετία του 1990, είναι πολύ πιο ψυχαγωγική και θεαματική από αυτή εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου