Είδος: Επιστημονικής Φαντασίας, Θρίλερ, Τρόμου
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
"Η εξαιρετική καθοδήγηση του Σκοτ, η υπομονή του να μη δείξει το τέρας ολόκληρο παρά μόνο λίγο πριν το τέλος αλλά να το αφήσει να τριγυρνά στα σκοτάδια και στη σιωπή λειτουργεί απόλυτα και στοιχειώνει το θεατή. Η περιπλάνηση στα εκπληκτικά σκηνικά που έφτιαξε το μυαλό του Χ.Ρ. Γίγκερ μένει αξέχαστη και η στιγμές που βλέπουμε τα εξωγήινα πλάσματα είναι χαρακτηριστικές."
 |
ΑΛΙΕΝ,
Ο ΕΠΙΒΑΤΗΣ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ
Σκηνοθεσία:Ridley Scott
Σενάριο:Dan O'Bannon
Παίζουν:Sigourney Weaver,
Tom Skerritt,John Hurt |
Την εποχή που το Alien κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους, οι μεγαλοπαραγωγοί των στούντιο είχαν ανθρώπους που διάβαζαν τα σενάρια και τους μετέφεραν μια σύνοψη. Ένας από αυτούς περιέγραψε το σενάριο του Νταν Ο'Μπάνον στον μετέπειτα παραγωγό του φιλμ "σαν τα Σαγόνια του Καρχαρία αλλά στο διάστημα". Δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα αυτή η περιγραφή, εδώ που τα λέμε, καθώς ο Ρίντλεϊ Σκοτ ακολουθεί ευλαβικά τον σημαντικότερο κανόνα του Σπίλμπεργκ: Μην δείξεις το πλάσμα αλλά παίξε όσο περισσότερο μπορείς χωρίς αυτό.
Προφανώς δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν έχουν ειπωθεί για ένα από τα φιλμ που επηρέασαν μια ολόκληρη κινηματογραφική γενιά και όχι μόνο. Το Alien του Ρίντλεϊ Σκοτ εκτός από αρκετές συνέχειες γνώρισε και αρκετούς μιμητές, άλλους διακριτικούς, άλλους πιο "ξεδιάντροπους". Ο Σκοτ χωρίς να κάνει κάτι πρωτότυπο σε ό,τι έχει να κάνει με την βασική πλοκή της ταινίας, που δεν είναι παρά μια βασική ιδέα τέρατος που κυνηγά τους άμοιρους ανθρώπους, βρίσκει, όμως, τους κατάλληλους συνεργάτες και εκμεταλλεύεται το διάστημα, που τόσο της μόδας είχε γίνει εκείνη την εποχή, μετά την επιτυχία του Star Wars. Το σενάριο του Νταν Ο'Μπάνον λοιπόν μας μεταφέρει στο διάστημα και σε ένα επιβατηγό σκάφος, που ο κεντρικός υπολογιστής του λαμβάνει ένα σήμα για βοήθεια από άγνωστο πλανήτη. Το πλήρωμα ξυπνά από τους κρυογονικούς θαλάμους του και χαράζει πορεία προς τον πλανήτη. Προσγειώνονται, ερευνούν, βρίσκουν ένα εξωγήινο διαστημόπλοιο που φαίνεται να έπεσε στον πλανήτη κι εκεί υπάρχει ένα "θερμοκήπιο" με εκατοντάδες, περίεργα, μεγάλα αυγά. Ένα πλάσμα βγαίνει από το αυγό, κολλάει στη μούρη ενός μέλους του πληρώματος, οι υπόλοιποι τον επιστρέφουν στο σκάφος τους για βοήθεια και σύντομα συνειδητοποιούν ότι η κλήση για βοήθεια ήταν στην ουσία προειδοποίηση για να μην πλησιάσουν τον πλανήτη, εμείς γινόμαστε μάρτυρες της πιο κλασικής τερατογένεσης στην κινημαοτγραφική ιστορία και το πλήρωμα βρίσκεται παγιδευμένο μέσα στο σκάφος με ένα εξωγήινο αιμοβόρο πλάσμα, που παραφυλάει στα σκοτάδια και περιμένει τη στιγμή να χτυπήσει.
"Δεν έκλεψα το Alien από κανένα. Το έκλεψα από τους πάντες", δηλώνει ο σεναριογράφος Νταν Ο'Μπάνον, φανερώνοντας την επιρροή που είχε από κλασικά φιλμς, χωρίς ενδοιασμούς. Το The Thing From Another World, το The Forbidden Planet αλλά και το Jaws είναι σίγουρα τα φιλμς που θα σας έρθουν στο μυαλό. Κι όμως το Alien έμοιαζε και μοιάζει τόσο φρέσκο φιλμ για εκείνη την εποχή. Η εξαιρετική καθοδήγηση του Σκοτ, η υπομονή του να μη δείξει το τέρας ολόκληρο παρά μόνο λίγο πριν το τέλος αλλά να το αφήσει να τριγυρνά στα σκοτάδια και στη σιωπή λειτουργεί απόλυτα και στοιχειώνει το θεατή. Η περιπλάνηση στα εκπληκτικά σκηνικά που έφτιαξε το μυαλό του Χ.Ρ. Γίγκερ μένει αξέχαστη και η στιγμές που βλέπουμε τα εξωγήινα πλάσματα είναι χαρακτηριστικές. Από το πρώτο πλάσμα που επιτίθεται στον Τζον Χαρτ και βεντουζώνει στο πρόσωπό του, το αμέσως επόμενο που βγαίνει από το στομάχι του, μέχρι το τελικό μεγαλύτερο πλάσμα, βιώνουμε κλασικές στιγμές για το σινεμά τρόμου και επιστημονικής φαντασίας.
Ο Ρίντλεϊ Σκοτ αφήνει τα επιβλητικά σκηνικά και τη σιωπή να κάνουν τη δουλειά τους και ο Τζέρι Γκόλντσμιθ αποδίδει με εξαιρετικό μουσικό τρόπο αυτή τη σιωπή, κάνοντας το φιλμ ακόμα πιο επιβλητικό. Ίσως από τις πιο ιδιοφυείς δουλειές του Γκόλντσμιθ, από τις στιγμές που πραγματικά ο ήχος βοηθά το τελικό οπτικό αποτέλεσμα να γίνει ακόμα καλύτερο.
Φαλλικά σύμβολα και γενικότεροι σεξουαλικοί υπαινιγμοί υπάρχουν ήδη από αυτό το πρώτο φιλμ και διατηρούνται γενικότερα στη σειρά ταινιών που ακολουθεί, ενώ τη μέρα δεν τη σώζει ο σκληροτράχηλος τύπος, που δε μασάει και δε βγάζει το πούρο από το στόμα, αλλά μια γυναίκα και η Σιγκούρνι Γουίβερ γίνεται είδωλο σε μια νύχτα και η πρώτη γυναίκα η οποία θα μπορούσε άνετα μελλοντικά να στηρίξει περιπετειώδες φιλμ! Η Γουίβερ γίνεται ένα με το franchise και ο ρόλος της Ρίπλεϊ τη σημαδεύει για πάντα.
Φιλμ που πρέπει να δεις οπωσδήποτε μια φορά στη ζωή σου, από τη μία γιατί είναι όντως ένα από τα σημαντικότερα που έχουν γυριστεί ποτέ, με εκπληκτική σκηνοθεσία και άρτια καλλιτεχνική διεύθυνση, αλλά και για να δεις πόσο σημαντική επιρροή είχε και έχει μέχρι σήμερα στα φιλμ του είδους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου