Cinenoxos: Kong: Skull Island (2017)

KONG:
Η ΝΗΣΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΝΙΟΥ

Σκηνοθεσία:Jordan Vogt-Roberts

Σενάριο:Dan Gilroy,
Max Borenstein,Derek Connolly

Παίζουν:Tom Hiddleston,
Samuel L. Jackson,Brie Larson

Γράφει ο Νίκος Ρέντζος

ΥΠΟΘΕΣΗ: Το 1971 ο ερευνητής της εταιρείας "Μονάρχης", Μπιλ Ράντα, προσπαθεί να πάρει την κρατική επιδότηση για να εξερευνήσει ένα αχαρτογράφητο νησί του Ειρηνικού Ωκεανού. Αφού το καταφέρνει παίρνει μαζί του μια ομάδα που αποτελείται από δύο γεωλόγους, έναν πρώην ανιχνευτή του Βρετανικού στρατού, μια ομάδα Αμερικανών στρατιωτών, η οποία θα τους οδηγήσει αεροπορικώς στο νησί, και μια φωτογράφο. Αυτό που κανείς πέρα από τον Ράντα δε γνωρίζει, είναι ότι η αληθινή επίσκεψη στο νησί έχει να κάνει με τις φήμες για τεραστίων διαστάσεων ζώων που ζουν εκεί. Δε θα αργήσουν να δουν με τα μάτια τους την αλήθεια.

ΑΠΟΨΗ: Το δεύτερο κεφάλαιο στο περίφημο MonsterVerse της Warner Bros, το κινηματογραφικό σύμπαν όπου τα διάσημα κινηματογραφικά τέρατα Γκοτζίλα και Κινγκ Κονγκ (και όχι μόνο...) θα συναντηθούν, έρχεται με το Kong: Η Νήσος Του Κρανίου. Ογδόντα τέσσερα χρόνια μετά τη γέννησή του και δώδεκα μετά την τελευταία του εμφάνιση, ο τεράστιος πίθηκος επιστρέφει και δεν αφήνει κανένα να ταράξει την ησυχία στο νησί του.

Ο Μέριαν Κ. Κούπερ έκανε πολλά και σημαντικά πράγματα στη ζωή του, όμως, αυτό για το οποίο έχει γίνει γνωστό το όνομά του, είναι η δημιουργία του Κινγκ Κονγκ. Από την ηλικία των έξι, ο Κούπερ είχε πάθος με τους γορίλες και με το πέρασμα των χρόνων αυτό μεγάλωνε. Ο Κούπερ υπηρέτησε στην πολεμική αεροπορία της Πολωνίας και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και πήρε μέρος στον Πρώτο και Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μελετούσε την άγρια φύση και έκανε αρκετά ταξίδια, στα οποία είδε από κοντά άγρια ζώα. Μετά τον πρώτο Παγκόσμιο ασχολήθηκε ως παραγωγός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης, με τη βιομηχανία του κινηματογράφου. Γύρω στο 1931 συλλαμβάνει την ιδέα του Κονγκ, ενός τεράστιου γορίλα. Η ιδέα ζυμώνεται στο μυαλό του Μέριαν και δύο χρόνια μετά η ιδέα μετατρέπεται σε ταινία και κάπου εκεί ξεκινά ο θρύλος του Κινγκ Κονγκ. Αμέτρητες επιρροές στην κινηματογραφική κουλτούρα, κινούμενα σχέδια, κόμικ, βιβλία, βίντεο παιχνίδια, μια θεατρική μεταφορά και επτά κινηματογραφικές ταινίες, με τελευταία το Kong: Skull Island, του Τζόρνταν Βογκ- Ρόμπερτς.

Έχοντας μόνο μια μεγάλου μήκους ταινία στο βιογραφικό του, ο Ρόμπερτς αναλαμβάνει ένα επικών διαστάσεων μπλοκμπάστερ, όπως συνέβη και με τον Γκάρεθ Έντουαρντς, σκηνοθέτη του Γκοτζίλα, πριν τρία χρόνια. Από τις ανεξάρτητες παραγωγές κατευθείαν στα βαθιά, υπεύθυνοι για την αναγέννηση των δύο διασημότερων κινηματογραφικών τεράτων. Η προσέγγιση του Ρόμπερτς είναι διαφορετική από του Έντουαρτς. Δεν φτιάχνει ένα σκοτεινό φιλμ αλλά μια καθαρά διασκεδαστική περιπέτεια, που ναι μεν κάνει τα σχόλιά της πάνω στην επέμβαση του ανθρώπου στη φύση, τον πόλεμο και τα δεινά που έφερε το είδος μας στον πλανήτη, αλλά περισσότερο επικεντρώνεται στις γροθιές του Κονγκ και τη διαμάχη του με τα υπόλοιπα γιγάντια πλάσματα της Νήσου του Κρανίου. Γκρίνιαζε το κοινό τρία χρόνια πριν για τη μικρή διάρκεια που είδε τον Γκοτζίλα στην οθόνη, το έλαβε το μήνυμα ο Ρόμπερτς και δίνει στον Κονγκ άφθονο χρόνο να δείξει τις υποκριτικές του ικανότητες. Ως προς αυτό το κομμάτι λοιπόν, μια χαρά τα πάει το φιλμ, καθώς και μάχες σώμα με σώμα βλέπεις σε όλη τη διάρκεια της ταινίας και μερικά καλοφτιαγμένα εφέ, με εξαιρετικό ήχο. Ειδικά ο Κονγκ είναι σχεδιασμένος με ιδιαίτερη λεπτομέρεια, θυμίζοντας αρκετά το γορίλα του 1933. Βάλτε μέσα στα θετικά και την πολύ καλή φωτογραφία και το φίλτρο που χρησιμοποιεί ο Ρόμπερτς για να μας μεταφέρει στα '70ς, κάνοντας την αναφορά του στο Αποκάλυψη Τώρα, και οπτικά έχεις ένα αρκετά προσεγμένο φιλμ.

Υπάρχουν, όμως, αρκετά πραγματάκια που δεν έχουν προσεχθεί και μειώνουν αισθητά το τελικό αποτέλεσμα. Τα τόσο καλοφτιαγμένα εφέ στη μεγαλύτερη διάρκεια του φιλμ έρχονται σε αντιπαράθεση με μερικές στιγμές κακού CGI, για τις οποίες όμως θα είμαι επιεικής, θεωρώντας ότι ο Ρόμπερτς θέλει να υπάρχουν μικρές ατέλειες ώστε να παραμένει η αίσθηση του 1970. Κουραστικό είναι σε σημεία και το άκομψα γρήγορο μοντάζ των σκηνών δράσης αλλά και η υπερβολική κίνηση της κάμερας, συνδυασμός που ειδικά στην πρώτη σκηνή της επίθεσης των ελικοπτέρων σε εξουθενώνει.

Το χειρότερο κομμάτι του φιλμ δεν είναι άλλο από αυτό που οι περισσότεροι θα περιμένανε από ένα μπλοκμπαστερ. Χαρακτήρες και ανάλυση αυτών. Αν εξαιρέσουμε τον Τζον Σι Ράιλι, ο οποίος κλέβει εύκολα την παράσταση, άντε και τον Σάμιουελ Τζάκσον, τον στρατιωτικό που είναι αποφασισμένος να μη χάσει κι αυτό τον πόλεμο, όλοι οι υπόλοιποι χαρακτήρες είναι παντελώς αδιάφοροι και υπάρχουν μόνο ως τροφή για τα τέρατα. Χίντλεστον και Λάρσον είναι λες και κατάπιαν χάπι που εξαφανίζει το ταλέντο ενώ ακόμα και ο πολύπειρος Τζον Γκούντμαν χάνεται μέσα στα δάση της Νήσου του Κρανίου. Σαφώς δε φταίνε μόνο οι ηθοποιοί, καθώς το σενάριο δεν τους τροφοδοτεί με ατάκες και δεν ασχολείται με κανέναν τους ιδιαίτερα αλλά οι δικές τους μουτσούνες προβάλλονται, αυτοί εκτίθενται.

Αν αυτό που ζητάς από το φιλμ είναι να δεις τον Κινγκ Κονγκ να πλακώνεται στο ξύλο με άλλα τερατόμορφα, γιγάντια πλάσματα, θεαματικά εφέ και ανεγκέφαλη δράση, τότε το Kong: Η Νήσος Του Κρανίου θα σου προσφέρει ένα ικανοποιητικό δίωρο. Αν ανήκεις σε αυτούς που άρεσε περισσότερο η λογική του Γκοτζίλα, του 2014, τότε λίγο αδιάφορα θα δεις τον Κονγκ να περνά από μπροστά σου. Ίσως αυτό να είναι και το ζητούμενο αφού καλούμαστε σιγά σιγά να διαλέξουμε στρατόπεδο πριν τη μεγάλη μάχη του 2020! Οι φίλοι των kaiju μην βιαστείτε να αποχωρήσετε μετά το τέλος της ταινίας. Μετά τους τίτλους τέλους, έρχεται μια σκηνή που θα σας ενθουσιάσει στην ιδέα του τι θα ακολουθήσει σε αυτό το MonsterVerse!

Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων
Cine.gr
PopCorn

Σελίδες

3.3.17

Kong: Skull Island (2017)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου