2.1.17

Genius (2016)

Είδος: Βιογραφική, Δραματική

ΕΝΑΣ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Σκηνοθεσία:Michael Grandage
Σενάριο:John Logan,
A. Scott Berg(βιβλίο)
Παίζουν:Colin Firth,Jude Law,
Nicole Kidman
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ: Το 1929 ο νεαρός συγγραφέας Τόμας Γουλφ συναντιέται με τον περίφημο εκδότη Μάξγουελ Πέρκινς, τον άνθρωπο που ανακάλυψε το συγγραφικό ταλέντο των Έρνεστ Χέμινγουεϊ και Σκοτ Φιτζέραλντ, έτοιμος να δεχτεί μια ακόμη απογοήτευση σχετικά με την έκδοση ή όχι του έργου του. Ο Πέρκινς εμπιστεύεται τον Γουλφ, τον βοηθά να μαζέψει τον τεράστιο όγκο λέξεων του βιβλίου του και επιμελείται την έκδοση του πρώτου αυτοβιογραφικού μυθιστορήματος του συγγραφέα, Γύρνα Σπίτι Άγγελε Μου. Από εκεί και μετά δημιουργείται μια δυνατή και περίεργη σχέση ανάμεσα στους δύο άντρες, επαγγελματική και φιλική, η οποία με τα χρόνια επιδεινώνεται, λόγω του ασταθούς χαρακτήρα του συγγραφέα.


ΑΠΟΨΗ: Το ταλέντο είναι μια περίεργη υπόθεση. Δεν αρκεί ένας άνθρωπος να είναι ταλαντούχος και να δουλεύει πάνω σε αυτό. Χρειάζεται πάντα κι ένας ακόμα που θα διακρίνει το ταλέντο, που θα δώσει χώρο, χρόνο, καθοδήγηση κι ένα γερό "σπρώξιμο" πολλές φορές και αυτός πρέπει να είναι εξίσου χαρισματικός. Μια τέτοια ιστορία μας διηγείται το Genius. Τη συνάντηση δύο εξαιρετικά χαρισματικών ανθρώπων και την ιδιότυπη σχέση μεταξύ τους.
  Πρώτη σκηνοθετική δουλειά του Μάικλ Γκράντεϊτζ, το Genius μας μεταφέρει στην Αμερική του 1930 και συγκεκριμένα στη Νέα Υόρκη και στα γραφεία των εκδόσεων Σκρίμπνερς, όπου εργάζεται ως εκδότης ο Μαξ Πέρκινς, ο άνθρωπος που έχει ήδη ανακαλύψει την προηγούμενη δεκαετία το συγγραφικό ταλέντο των Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ και Έρνεστ Χέμινγουεϊ. Το φιλμ του Γκράντεϊτζ εστιάζει στη σχέση του Πέρκινς με τον Τόμας Γουλφ, έναν από τους κορυφαίους συγγραφείς της Αμερικής και για πολλούς το μεγαλύτερο συγγραφικό ταλέντο της γενιάς του, και μας διηγείται τη σχέση μεταξύ τους. Ο χειμαρρώδης Γουλφ, η τεράστια ικανότητα του να "βγάζει" ποταμούς λέξεων από μέσα του και η προσπάθεια του Πέρκινς να κυριαρχήσει πάνω σε αυτό το φαινόμενο αλλά και η μετέπειτα σχέση τους εξετάζονται εδώ. Δεν υπάρχουν εξάρσεις στην ταινία, δεν υπάρχει χρώμα, όλα κινούνται σε ένα ήρεμο ρυθμό και επικρατεί στην ατμόσφαιρα μια παγωνιά, ένα μουντό τοπίο, που αποδίδει την πενιχρή εποχή για την Αμερική. Όλα αυτά βοηθούν το φιλμ μέχρι ένα σημείο αλλά απ' την άλλη λειτουργούν σαν τροχοπέδη στη δημιουργία συναισθημάτων στο κοινό. Η εμπειρία μιας κινηματογραφικής προβολής (ή έστω μιας προβολής στο σπίτι) απαιτεί τη γέννηση συναισθημάτων και αυτό γίνεται μέσα από την αφήγηση, τις εικόνες, τις ερμηνείες, τη μουσική αλλά και το μοντάζ. Στο Genius έχουμε μια ψυχρή προσέγγιση μιας ενδιαφέρουσας ιστορίας, που θα μπορούσε σε άλλα σκηνοθετικά χέρια να έχει πάρει οσκαρικές προδιαγραφές αλλά ο Γκράντεϊτζ δεν καταφέρνει πολλά. Βασίζεται περισσότερο στη φήμη των ηθοποιών του και των προσώπων που υποδύονται αλλά δεν καταφέρνει να πάρει πολλά από αυτούς.
  Οι Φερθ και Λο κρατούν τους δύο βασικούς ρόλους, με τον πρώτο να έχει την πιο ενδιαφέρουσα προσέγγιση του ρόλου, παίζοντας με έναν ατάραχο, αφαιρετικό τρόπο τον Πέρκινς, ενώ στον αντίποδα έχουμε την υπερβολική- σε σημεία- ερμηνεία του έτερου πρωταγωνιστή. Οι Νικόλ Κίντμαν υποδύεται την ερωμένη του Γουλφ και η Λόρα Λίνεϊ τη σύζυγο του Πέρκινς αλλά ο τρόπος που τις χειρίζεται ο σκηνοθέτης δεν είναι αντάξιος των ικανοτήτων τους.
  Που καταλήγουμε;
  Μια περίπτωση βιογραφικής ταινίας με το γνώριμο σύμπτωμα της ελλιπούς σκηνοθετικής καθοδήγησης. Υπάρχουν δυνατοί χαρακτήρες και μια καλή ιστορία να ακούσεις αλλά λείπει το κάτι παραπάνω που θα μας κρατήσει αδιάσπαστα την προσοχή στην οθόνη.




Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων
Cine.gr
PopCorn
IMDb



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου