ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ
 |
| Επιστημονικής Φαντασίας, Δράσης, Πολεμικές Τέχνες Διάρκεια: 87' |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Ο Τζετ Λι έχοντας ήδη στην πλάτη του μεγάλη καριέρα στο Κινεζικό σινεμά δράσης, προσπαθεί στα τέλη της δεκαετίας του 1990 να κάνει το πέρασμά του στο Χόλιγουντ ή αν θέλετε το Χόλιγουντ προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την αύρα του Κινέζου. Το ντεμπούτο του έρχεται με το Φονικό Όπλο 4 και ακολουθεί μια σειρά από ταινίες που, το καλύτερο πράγμα που έχουν να επιδείξουν οι περισσότερες, είναι η παρουσία του Λι, όταν τον αφήνουν να κάνει τα δικά του στην οθόνη.
Το The One έρχεται το 2001, ένα χρόνο μετά το Romeo Must Die, που ήταν η πρώτη ταινία που ο Λι κουβάλησε πάνω του σαν πρωταγωνιστής πια και τα πήγε αρκετά καλά από άποψη εσόδων αλλά και κριτικής αποδοχής. Εδώ βλέπουμε τον Λι να τα βάζει με τον εαυτό του, σε μια ιστορία που μπλέκει παράλληλα σύμπαντα και κάτι από Χαϊλάντερ καθώς ένας τύπος από κάποιο διαφορετικό σύμπαν, εκεί όπου έχουν ανακαλύψει τον τρόπο να ταξιδεύουν στο πολυσύμπαν, πετάγεται σε κάθε γωνιά αυτού, με σκοπό να εξοντώσει κάθε εκδοχή του εαυτού και να γίνει ο "Ένας και Μοναδικός", κάτι που απ' ότι φαίνεται του χαρίζει υπερδυνάμεις. Αυτός ο τύπος είναι ο Τζετ Λι και αυτός που πρέπει να τον σταματήσει είναι πάλι ο Τζετ Λι, έχοντας στο πλευρό του δύο πράκτορες που εργάζονται για την ισορροπία του πολυσύμπαντος και τους υποδύονται ο Ντελρόϊ Λίντο και ο Τζέισον Στέιθαμ.
Την σκηνοθεσία εδώ αναλαμβάνει ο Τζέιμς Γουόνγκ, που κουβαλά στις αποσκευές του την επιτυχία του Final Destination, μόλις ένα χρόνο πριν. Ο Γουόνγκ γεννήθηκε στο Χονγκ Κονγκ και στα δέκα του χρόνια μετακόμισε στην Αμερική. Σκέφτεσαι όμως ότι υπάρχει η αντίστοιχη κουλτούρα μέσα του, οπότε το αντάμωμα του με τον Τζετ Λι, έχει πιθανότητες να δουλέψει ικανοποιητικά. Έλα όμως που ο Γουόνγκ κατέχει καλύτερα το κομμάτι της επιστημονικής φαντασίας και της συγγραφής παρά το κομμάτι πολεμικές τέχνες και σκηνοθεσία. Ο Γουόνγκ είναι έξαλλου ένας από τους σημαντικούς σεναριογράφους/ παραγωγούς του X-Files, οπότε έχει ήδη κάποια σημαντικά γαλόνια στον τομέα επιστημονική φαντασία. Το σενάριο του The One, που έγραψε ο ίδιος με τον συνεργάτη του, Γκλεν Μόργκαν (ένας ακόμα σημαντικός εργάτης των X-Files), δεν προοριζόταν για αυτού του τύπου την ταινία δράσης. Κάπου στην πορεία μπήκε στην κουβέντα το όνομα του Τζετ Λι για τον πρωταγωνιστικό ρόλο κι εκεί φαίνεται ότι η μορφή της ταινίας θα έπρεπε να προσαρμοστεί στις ικανότητες του πρωταγωνιστή της. Το αποτέλεσμα είναι λοιπόν μια ταινία που άλλο ήθελε να είναι πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα και άλλο κατέληξε να γίνει.
Έχουμε λοιπόν ένα μείγμα επιστημονικής φαντασίας και δράσης με πολεμικές τέχνες, που δεν μπορείς να πεις ότι δουλεύει πολύ καλά. Ο Τζετ Λι χρησιμοποιεί διαφορετικά είδη πολεμικών τεχνών για τους δύο χαρακτήρες που υποδύεται ενώ τη σκηνοθεσία των σκηνών που έχουμε χρήση πολεμικών τεχνών αναλαμβάνει ο έμπειρος στο είδος Κόρεϊ Γιούεν (ένα χρόνο μετά έκανε το The Transporter, που καθιέρωσε σε παγκόσμιο σταρ τον Στέιθαμ). Το επίπεδο αυτών των σκηνών δεν φτάνει δυστυχώς το αντίστοιχο επίπεδο των κινεζικών ταινιών καθώς έχουμε υπερβολική χρήση ψηφιακών εφέ, σκοινιών για να κρέμονται οι πρωταγωνιστές και το υπερβολικά γρήγορα μοντάζ, που αντί να κάνει πιο θεαματική τη σκηνή, στην ουσία την καταστρέφει, παρά τις όποιες ικανότητες του εκάστοτε πρωταγωνιστή.
Από την άλλη, οι ιδέες που έχουν ο Γουόνγκ και ο Μόργκαν στο κομμάτι του πολυσύμπαντος δεν είναι κακές και μπορούν να γίνουν κινηματογραφικά ενδιαφέρουσες αλλά κι αυτές χάνονται μέσα στην προσπάθεια δημιουργίας μιας ταινίας με περισσότερη δράση. Καταλήγουμε έτσι σε μια ταινία που ούτε στην εποχή της κατάφερε να κερδίσει το κοινό αλλά ούτε και σήμερα τη μνημονεύει κανείς έστω και με διάθεση νοσταλγίας. Δεν περνάς άσχημα κατά την προβολή της αλλά αν έχεις δει τις Κινεζικές παραγωγές του Λι ή ακόμα και κάποιες άλλες από τις εκτός Ασίας παραγωγές, το The One μοιάζει αρκετά αδύναμο μπροστά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου