Είδος : Επιστημονικής Φαντασίας, Τρόμου
Μπορεί και το φιλμ του Κάρπεντερ να ήταν διασκευή ενός ακόμα κλασικού φιλμ επιστημονικής φαντασίας αλλά τελείως διαφορετική είναι η αίσθηση που σου αφήνει το φιλμ του 1982 από αυτό του 1951, που σκηνοθέτησε ο Χάουαρντ Χοκς. Ήταν δηλαδή ένα ριμέικ ουσιαστικό, που προσπάθησε και κατάφερε να προσεγγίσει με άλλο τρόπο το αρχικό υλικό που προσφέρει το διήγημα του Τζον Γ. Κάμπελ. Το 2011 έρχεται λοιπόν το πρίκουελ της ταινίας του Κάρπεντερ, όμως τα συναισθήματα είναι ανάμικτα κατά τη θέαση του φιλμ. Ναι μεν σέβεται το πρωτότυπο φιλμ (όπου πρωτότυπο, εννοώ το φιλμ του Κάρπεντερ, δηλαδή το ριμέικ του πρωτότυπου φιλμ του Χάουαρντ Χοκς!) και καταφέρνει να συνδέσει τα γεγονότα, όμως όσα συμβαίνουν μέσα στο φιλμ, θυμίζουν τόσο την εξέλιξη του φιλμ του Κάρπεντερ όσο και αρκετά ακόμα φιλμς επιστημονικής φαντασίας και τρόμου. Κι εδώ βέβαια δε μπορείς να θάψεις τελείως την ταινία του Βαν Χάινινγκεν, γιατί παρότι πρωτοτυπία δεν υπάρχει, είναι ωστόσο καλογυρισμένο και διατηρεί αρκετά καλή ροή. Ίσως η νεότερη γενιά που μπορεί να μην έχει δει το φιλμ του Κάρπεντερ να καταφέρει να το απολαύσει περισσότερο, για όποιον όμως θυμάται το φιλμ του 1982 θα υπάρχει μια συνεχόμενη αίσθηση deja vu.
 |
Η ΑΠΕΙΛΗ
Σκηνοθεσία:Matthijs van Heijningen
Σενάριο:Eric Heisserer
Παίζουν:Mary Elizabeth Winstead,
Joel Edgerton,Ulrich Thomsen |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ: Μια Νορβηγική ερευνητική αποστολή στην Ανταρκτική ανακαλύπτει παγιδευμένο στους πάγους ένα διαστημόπλοιο και ένα περίεργο πλάσμα. Μια παλαιοντολόγος θα κληθεί να εξετάσει το πλάσμα, όμως κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εξαγωγής του πλάσματος από την παγωμένη φυλακή του, τα μέλη της αποστολής ανακαλύπτουν πολύ αργά ότι είναι ζωντανό. Το πλάσμα είναι πια ελεύθερο και με την ιδιότητα να μιμείται οποιαδήποτε μορφή "ζωντανής" ΄ύλης, κινείται ανάμεσα στα μέλη της αποστολής, σκοτώνοντας.
ΑΠΟΨΗ: Είναι γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια ζούμε την εποχή των διασκευών παλιότερων φιλμ (remakes). Το Χόλιγουντ ή δεν έχει διάθεση να ασχοληθεί με νέες ιδέες ή οι νέες ιδέες είναι όλο και λιγότερες. Οπότε η επιστροφή σε παλιά, ακόμα και κλασικά φιλμς, είναι κάτι το οποίο μπορεί να φέρει εύκολα χρήματα στα μεγάλα στούντιο, άσχετα με την καλλιτεχνική-κριτική αποδοχή και επιτυχία τους. Μια τέτοια εύκολη λύση ήταν και η επιστροφή στο κλασικό πλέον φιλμ του Τζον Κάρπεντερ, με τους χιλιάδες φανατικούς φίλους ανά τον κόσμο, The Thing! Οι δύο ταινίες μοιράζονται ακριβώς τον ίδιο τίτλο, όμως το νέο φιλμ φέρει τον υπότιτλο του πρίκουελ, θέλοντας να διηγηθεί τα γεγονότα πριν από το φιλμ του Κάρπεντερ. Όχι και τόσο εύκολη η δουλειά του...
Μπορεί και το φιλμ του Κάρπεντερ να ήταν διασκευή ενός ακόμα κλασικού φιλμ επιστημονικής φαντασίας αλλά τελείως διαφορετική είναι η αίσθηση που σου αφήνει το φιλμ του 1982 από αυτό του 1951, που σκηνοθέτησε ο Χάουαρντ Χοκς. Ήταν δηλαδή ένα ριμέικ ουσιαστικό, που προσπάθησε και κατάφερε να προσεγγίσει με άλλο τρόπο το αρχικό υλικό που προσφέρει το διήγημα του Τζον Γ. Κάμπελ. Το 2011 έρχεται λοιπόν το πρίκουελ της ταινίας του Κάρπεντερ, όμως τα συναισθήματα είναι ανάμικτα κατά τη θέαση του φιλμ. Ναι μεν σέβεται το πρωτότυπο φιλμ (όπου πρωτότυπο, εννοώ το φιλμ του Κάρπεντερ, δηλαδή το ριμέικ του πρωτότυπου φιλμ του Χάουαρντ Χοκς!) και καταφέρνει να συνδέσει τα γεγονότα, όμως όσα συμβαίνουν μέσα στο φιλμ, θυμίζουν τόσο την εξέλιξη του φιλμ του Κάρπεντερ όσο και αρκετά ακόμα φιλμς επιστημονικής φαντασίας και τρόμου. Κι εδώ βέβαια δε μπορείς να θάψεις τελείως την ταινία του Βαν Χάινινγκεν, γιατί παρότι πρωτοτυπία δεν υπάρχει, είναι ωστόσο καλογυρισμένο και διατηρεί αρκετά καλή ροή. Ίσως η νεότερη γενιά που μπορεί να μην έχει δει το φιλμ του Κάρπεντερ να καταφέρει να το απολαύσει περισσότερο, για όποιον όμως θυμάται το φιλμ του 1982 θα υπάρχει μια συνεχόμενη αίσθηση deja vu.
Κάτι ιδιαίτερο στις ερμηνείες δε θα βρείτε εδώ, ούτε κάτι διαφορετικό στο σενάριο. Όλα είναι σε ανεκτό -το λες και συμπαθητικό- επίπεδο, κάνοντας ακόμα πιο δύσκολη τη δουλειά των επαγγελματιών "γκρινιάρηδων", που αρέσκονται στο θάψιμο ταινιών μόνο και μόνο στο άκουσμα των λέξεων ριμέικ, πρίκουελ, σίκουελ.
Αν σας αρέσουν τα monster movies τότε το The Thing θεωρώ ότι θα σας αφήσει ικανοποιημένους. Όλα όσα θα δείτε στο φιλμ τα έχετε ξαναδεί -ειδικά εάν έχετε δει το φιλμ του Κάρπεντερ- όμως η προσεκτική δουλειά στην παραγωγή (μελανό σημείο ίσως τα όχι και τόσο ικανοποιητικά ψηφιακά εφέ) και η συμπαθής σκηνοθετική ματιά του Βαν Χάινινγκεν καθιστούν το φιλμ ευχάριστο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου