Είδος : Κωμωδία
Ένας αστυνομικός που διακινεί χόρτο μέσα σε πτώματα αρουραίων για "ξεκάρφωμα", ένας μαύρος μονόφθαλμος αστυνομικός με εξόγκωμα πάνω από το μάτι του που γράφει ηλεκτρονική μουσική και μαζί με έναν ετοιμοθάνατο αιματοβαμμένο τύπο κάνει ακρόαση μπροστά στον διευθυντή μιας δισκογραφικής εταιρείας, ένας συνάδελφός τους που έχει κάνει φωτογράφηση για gay περιοδικό και ένας ακόμα τύπος που παρενοχλεί σεξουαλικά όσες γυναίκες μπορεί κάνοντας συνεχώς κατάχρηση εξουσίας, είναι μερικοί από τους παράξενους χαρακτήρες που θα συναντήσετε στην ταινία. Προσθέστε και την εμφάνιση του Μέριλιν Μάνσον σε όλα αυτά αλλά και μια από τις πιο ασεβείς κηδείες που έχει δει ο κινηματογράφος και ίσως καταλάβετε τα πλαίσια που κινείται του φιλμ.
 |
Σκηνοθεσία:Quentin Dupieux
Σενάριο:Quentin Dupieux Παίζουν:Mark Burnham,Eric Judor, Steve Little |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ένας αστυνομικός που διακινεί ναρκωτικά με έναν αρκετά παράδοξο τρόπο πυροβολεί κατά λάθος έναν πεζό και προσπαθεί να ξεφορτωθεί το πτώμα. Έλα όμως που το "πτώμα" είναι ακόμα ζωντανό και θα αλλάζει συνεχώς χέρια αστυνομικών μέχρι να καταλήξει.
ΑΠΟΨΗ: Το Wrong Cops αποτελεί μια από τις πιο περίεργες, στα όρια του προσβλητικού πολλές φορές, κωμωδίες που έχω παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια. Είχα ακουστά την ταινία Rubber του σκηνοθέτη Κουέντιν Ντυπιέ, η οποία είχε ως θέμα ένα φονικό λάστιχο αυτοκινήτου(ναι, καλά διαβάσατε) που αναπτύσσει εμμονές με μια γυναίκα, οπότε όταν είδα το όνομά του στο πόστερ του Wrong Cops ήμουν υποψιασμένος ότι είναι πολύ πιθανό να παρακολουθήσω κάτι αρκετά διαφορετικό από τα συνηθισμένα.
Δε μπορώ να πω ότι το διασκέδασα απόλυτα αλλά ομολογώ ότι υπάρχουν σημεία στο φιλμ που τα βρήκα αρκετά καυστικά σε σχέση με τη λειτουργία της αστυνομίας. Ο Ντυπιέ σατιρίζει τη διαφθορά στους κόλπους της αστυνομίας με το ιδιαίτερο χιούμορ του. Το χιούμορ αυτό αλλά και η παράδοξη εξέλιξη των πραγμάτων νομίζω ότι την πλειοψηφία του κοινού θα την ξενίσει. Μερικές φορές το χιούμορ είναι στα όρια της καφρίλας αλλά όχι αυτής της γνωστής Αμερικανικής mainstream καφρίλας. Έχει ένα πιο ανεξάρτητο ύφος και χρώμα που παραπέμπει πολλές φορές σε ευρωπαϊκό κινηματογράφο και πιο σινεφίλ καταστάσεις.
Ένας αστυνομικός που διακινεί χόρτο μέσα σε πτώματα αρουραίων για "ξεκάρφωμα", ένας μαύρος μονόφθαλμος αστυνομικός με εξόγκωμα πάνω από το μάτι του που γράφει ηλεκτρονική μουσική και μαζί με έναν ετοιμοθάνατο αιματοβαμμένο τύπο κάνει ακρόαση μπροστά στον διευθυντή μιας δισκογραφικής εταιρείας, ένας συνάδελφός τους που έχει κάνει φωτογράφηση για gay περιοδικό και ένας ακόμα τύπος που παρενοχλεί σεξουαλικά όσες γυναίκες μπορεί κάνοντας συνεχώς κατάχρηση εξουσίας, είναι μερικοί από τους παράξενους χαρακτήρες που θα συναντήσετε στην ταινία. Προσθέστε και την εμφάνιση του Μέριλιν Μάνσον σε όλα αυτά αλλά και μια από τις πιο ασεβείς κηδείες που έχει δει ο κινηματογράφος και ίσως καταλάβετε τα πλαίσια που κινείται του φιλμ.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι μια ομάδα ανθρώπων δεν πρέπει να δει το φιλμ και μιλάω φυσικά για τους αστυνομικούς. Δεν υπάρχει ούτε μία στιγμή μέσα στην ταινία που να υπονοείται έστω κάτι θετικό για αυτούς. Οι υπόλοιποι θα είναι καλό να δείτε το Wrong Cops μην περιμένοντας μια κλασική αμερικανική κωμωδία, ούτε γενικότερα μια κλασική κωμωδία. Είναι σουρεαλιστικό, είναι σατιρικό, είναι καυστικό, είναι προσβλητικό, είναι παράδοξο, είναι όμως και υποτονικό κάποιες φορές. Είναι αστείο με την ευρύτερη έννοια της λέξης σε αρκετά σημεία αλλά είναι συνήθως αστείο με διαφορετικό τρόπο, με τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα ο σκηνοθέτης του, απ' ότι μπόρεσα να καταλάβω. Οπότε είτε θα το δεχθείς από τα πρώτα λεπτά είτε όχι. Και τις δύο περιπτώσεις μπορώ να τις καταλάβω γιατί κι εγώ ένιωσα να διχάζομαι αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του φιλμ. Give it a try, που λένε κι οι Αμερικανοί και...ποιος ξέρει...
Μου αρεσουν ολες οι ταινίες του Ντουπεουξ αλλα δεν εχω καταλαβει γιατι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις προαλες ποσταρα το Wrong, την προηγουμενη ταινια απο το Wrong Cops που είναι το ιδιο καμμενη, και εμφανιζεται ο μπατσος του WC (!) στον ιδιο ρολο.