Είδος : Βιογραφική
Σίγουρα το Unbroken έχει καλά στοιχεία και σίγουρα θα ήταν όλα πολύ καλύτερα για το φιλμ αν η διάρκεια του ήταν έστω είκοσι λεπτά μικρότερη. Μεγαλύτερο πλεονέκτημα του φιλμ μοιάζει να είναι η ερμηνεία του περιζήτητου πλέον Τζακ Ο' Κόνελ, στο ρόλο του Ζαμπερίνι. Ο Ο' Κόνελ βγάζει τεράστια δύναμη στην οθόνη και συγκινεί με τον τρόπο που προσεγγίζει τον Ζαμπερίνι από την αρχή μέχρι τη στιγμή που υψώνει το ανάστημά του απέναντι στον Ιάπωνα βασανιστή του, τον δεύτερο πιο αξιόλογο χαρακτήρα της ταινίας, που ερμηνεύει ιδανικά ο Τακαμάσα Ισιχάρα. Αυτό που μου προκαλεί εντύπωση με τον Ισιχάρα είναι πως είναι μόλις η δεύτερη εμφάνισή του ως ηθοποιός, με την πρώτη να σημειώνεται δέκα χρόνια πριν. Ο Ισιχάρα σύμφωνα με πληροφορίες που βρήκα στο διαδίκτυο είναι μουσικοσυνθέτης, όμως, αποδείχτηκε ιδανικός για το ρόλο του Γουατανάμπε.
 |
ΑΛΥΓΙΣΤΟΣ
Σκηνοθεσία:Angelina Jolie Σενάριο:Joel Coen,Ethan Coen, Richard LaGravenese,William Nicholson Παίζουν:Jack O'Connell, Takamasa Ishihara,Domhnall Gleeson |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ: Η ταινία αφηγείται την αληθινή ζωή του Ολυμπιονίκη δρομέα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936, Λούι Ζαμπερίνι. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου ο Ζαμπερίνι στρατολογήθηκε στην πολεμική αεροπορία και το αεροπλάνο του καταρρίφθηκε από τους Ιάπωνες. Μετά από 47 ημέρες στη θάλασσα και δύο χρόνια αιχμαλωσίας από τους Ιάπωνες, ο Ζαμπερίνι κατάφερε να επιζήσει και να επιστρέψει στην πατρίδα του μετά το τέλος του πολέμου.
ΑΠΟΨΗ: Οι αληθινές ιστορίες λειτουργούν πολλές φορές παραπλανητικά για τους θεατές. Μια πολύ καλή αληθινή ιστορία που θα μετατραπεί σε μια μέτρια ταινία μπορεί να μας ξεγελάσει εύκολα και να θεωρήσουμε την ταινία καλή μονό και μονό εντυπωσιασμένοι από την απίστευτη ιστορία που μπορεί να έζησε κάποιος συνάνθρωπος μας. Τα πράγματα με τη δεύτερη σκηνοθετική δουλειά της Αντζελίνα Τζολί δεν είναι ακριβώς έτσι αλλά "κλίνουν" προς αυτή την ερμηνεία.
Η Τζολί διαλέγει να μας παρουσιάσει μια πραγματικά συγκλονιστική ιστορία ανθρώπινης δύναμης και αφοσίωσης. Η ιστορία που ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας είναι από μόνη της πολύ δυνατή κάνοντας το έργο του σκηνοθέτη ελαφρώς πιο εύκολο, αρκεί ο σκηνοθέτης να έχει κάποια ψήγματα ταλέντου, κάτι που φαίνεται να υπάρχει στη Τζολί. Καθ' όλη τη διάρκεια του φιλμ υπάρχουν σκηνές εμπνευσμένες, άλλες συγκινητικές άλλες πιο σκληρές. Το πρόβλημα, όμως, με τον Αλύγιστο είναι ότι κάποια στιγμή "λυγίζει" τον θεατή του. Αναγνωρίζεις το μεγαλείο της ιστορίας του Ζαμπερίνι, όμως, θέλεις όλη αυτή η εξιστόρηση να αρχίσει να τελειώνει σιγά-σιγά. Νομίζω ότι ο Ρότζερ Έμπερτ είχε κάνει κάποτε ένα σχόλιο πάνω στη διάρκεια των ταινιών, το οποίο έλεγε περίπου ότι οι "μεγάλες" ταινίες είναι συνήθως μικρές (σε διάρκεια). Αυτό σκέφτηκα κατά την προβολή του Unbroken όταν έκανα την γνωστή κίνηση (μαχαιριά για τους δημιουργούς-καλλιτέχνες όταν αυτή γίνει πολύ πριν το τέλος του φιλμ-παράσταση) κοιτάγματος του ρολογιού, ενενήντα λεπτά μετά την έναρξη. Το φιλμ είχε ακόμα σαράντα λεπτά και είχα ήδη κουραστεί, ευτυχώς όχι σε υπερβολικό βαθμό αλλά σε τέτοιο βαθμό ούτως ώστε να μπορώ να σηκωθώ μερικές φορές απ' τη θέση μου χωρίς να ανησυχώ για την πορεία της ταινίας.
Σίγουρα το Unbroken έχει καλά στοιχεία και σίγουρα θα ήταν όλα πολύ καλύτερα για το φιλμ αν η διάρκεια του ήταν έστω είκοσι λεπτά μικρότερη. Μεγαλύτερο πλεονέκτημα του φιλμ μοιάζει να είναι η ερμηνεία του περιζήτητου πλέον Τζακ Ο' Κόνελ, στο ρόλο του Ζαμπερίνι. Ο Ο' Κόνελ βγάζει τεράστια δύναμη στην οθόνη και συγκινεί με τον τρόπο που προσεγγίζει τον Ζαμπερίνι από την αρχή μέχρι τη στιγμή που υψώνει το ανάστημά του απέναντι στον Ιάπωνα βασανιστή του, τον δεύτερο πιο αξιόλογο χαρακτήρα της ταινίας, που ερμηνεύει ιδανικά ο Τακαμάσα Ισιχάρα. Αυτό που μου προκαλεί εντύπωση με τον Ισιχάρα είναι πως είναι μόλις η δεύτερη εμφάνισή του ως ηθοποιός, με την πρώτη να σημειώνεται δέκα χρόνια πριν. Ο Ισιχάρα σύμφωνα με πληροφορίες που βρήκα στο διαδίκτυο είναι μουσικοσυνθέτης, όμως, αποδείχτηκε ιδανικός για το ρόλο του Γουατανάμπε.
Το Unbroken θα μπορούσε να είναι ένα πολύ δυνατό βιογραφικό φιλμ αλλά όλο αυτό το υπερβολικό άπλωμα της αφήγησης του κόστισε. Η πολύ καλή ερμηνεία του Ο'Κόνελ κρατάει το ενδιαφέρον μας αλλά δεν αρκεί. Το Unbroken παραμένει μια πολύ δυνατή αληθινή ιστορία που δε μεταμορφώθηκε σε μια πολύ δυνατή ταινία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου