Είδος : Δραματική, Θρίλερ
Το φιλμ επικεντρώνεται στον παράξενο χαρακτήρα του Λούις Μπλουμ και μας δείχνει τη διαδικασία του κυνηγιού της είδησης μέσα από τα μάτια του. Ο Μπλουμ είναι διαβολεμένα έξυπνος αλλά και εξαιρετικά προβληματικός χαρακτήρας. Δεν τον νοιάζει τίποτα άλλο πέρα από τον εαυτό του και την καριέρα του και δεν έχει κανένα πρόβλημα να το δείξει στους ανθρώπους που συναναστρέφεται. Δεν δίνει δεκάρα για αυτούς και τους χρησιμοποιεί είτε για συντροφιά είτε για να πετύχει αυτό που θέλει επαγγελματικά. Είναι ίσως ένα από τα μεγαλύτερα καθίκια που έχει δει ο κινηματογράφος τα τελευταία χρόνια και όλα αύτα με το πρόσωπο του Γκίλενχααλ, ο οποίος μοιάζει να έχει μεταμορφωθεί στον χαρακτήρα του Μπλουμ. Η ερμηνεία του Γκίλενχααλ τα έχει όλα. Παίζει με το σώμα, με τα μάτια, με τα λόγια, καταπατά όλο του το είναι και γίνεται ένα διαφορετικό πρόσωπο αποδεικνύοντας κάθε χρονιά ότι είναι ένας ηθοποιός που "ψάχνεται" και που όλο αυτό το ψάξιμο αποδίδει καρπούς.
 |
ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗΣ
Σκηνοθεσία:Dan Gilroy Σενάριο:Dan Gilroy Παίζουν:Jake Gyllenhaal,Rene Russo, Bill Paxton |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο Λούις Μπλουμ είναι ένας περίεργος, εγωκεντρικός, πανέξυπνος μισάνθρωπος. Αναζητώντας ένα επάγγελμα που του ταιριάζει ο Λούις σύντομα θα βρεθεί με μια κάμερα και ένα ασύρματο της αστυνομίας και θα καταγράφει περιστατικά στέλνοντάς τα σε ένα τηλεοπτικό δίκτυο. Ο Λούις εκμεταλλεύεται ανθρώπους και γεγονότα προσπαθώντας να γίνει ο καλύτερος νυχτερινός ανταποκριτής.
ΑΠΟΨΗ: Ίσως στο Nightcrawler έχουμε μια από τις μεγάλες αδικίες των φετινών όσκαρ, καθώς η ερμηνεία του Τζέηκ Γκίλενχααλ είναι μια από τις κορυφαίες που είδαμε φέτος.
Το φιλμ αποτελεί ένα έξυπνο σχόλιο, στα όρια της σάτιρας, για τον κόσμο των ΜΜΕ και του τρόπου που πουλάν την είδηση και χειραγωγούν το κοινό τους. Σχεδόν ποτέ η είδηση δεν είναι αυτό που βλέπουμε αλλά αυτό που θέλουν κάποιοι να δούμε. Το φιλμ μας δίνει μια ιδέα για το πως κινούνται τα κανάλια και το πως πουλιέται η σημαντική είδηση, δείχνοντάς μας ολόκληρη τη διαδικασία. Οι νυχτερινοί ανταποκριτές τρέχουν να προλάβουν την είδηση και ανάλογα με το πόσο μεγάλη είναι (όσο περισσότερο αίμα και νεκροί τόσο καλύτερα) τη μοσχοπουλάνε στο κανάλι, μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις και στο αμέσως επόμενο βήμα, μετά το κατάλληλο μοντάζ, η είδηση προβάλλεται, με τον απαραίτητο σχολιασμό από τους δημοσιογράφους και τον υπεύθυνο προγράμματος να καθοδηγεί τη φρασεολογία τους. Η λέξεις "βία" και "τρόμος" είναι αυτές που είναι απαραίτητες στο λεξιλόγιο της τηλεόρασης και χρησιμοποιούνται όσο πιο συχνά γίνεται και με όλα τα παράγωγά τους..
Το φιλμ επικεντρώνεται στον παράξενο χαρακτήρα του Λούις Μπλουμ και μας δείχνει τη διαδικασία του κυνηγιού της είδησης μέσα από τα μάτια του. Ο Μπλουμ είναι διαβολεμένα έξυπνος αλλά και εξαιρετικά προβληματικός χαρακτήρας. Δεν τον νοιάζει τίποτα άλλο πέρα από τον εαυτό του και την καριέρα του και δεν έχει κανένα πρόβλημα να το δείξει στους ανθρώπους που συναναστρέφεται. Δεν δίνει δεκάρα για αυτούς και τους χρησιμοποιεί είτε για συντροφιά είτε για να πετύχει αυτό που θέλει επαγγελματικά. Είναι ίσως ένα από τα μεγαλύτερα καθίκια που έχει δει ο κινηματογράφος τα τελευταία χρόνια και όλα αύτα με το πρόσωπο του Γκίλενχααλ, ο οποίος μοιάζει να έχει μεταμορφωθεί στον χαρακτήρα του Μπλουμ. Η ερμηνεία του Γκίλενχααλ τα έχει όλα. Παίζει με το σώμα, με τα μάτια, με τα λόγια, καταπατά όλο του το είναι και γίνεται ένα διαφορετικό πρόσωπο αποδεικνύοντας κάθε χρονιά ότι είναι ένας ηθοποιός που "ψάχνεται" και που όλο αυτό το ψάξιμο αποδίδει καρπούς.
Το Nightcrawler είναι μια πολύ καλή ταινία που καταφέρνει να προβληματίσει και να πάρει μαζί της το θεατή χωρίς να εντυπωσιάσει ιδιαίτερα. Καλογυρισμένο είναι, πολύ καλή φωτογραφία έχει, καλογραμμένο είναι αλλά εάν δεν είχε την εξαιρετική ερμηνεία του πρωταγωνιστή της δε θα είχαμε αρκετό ντόρο γύρω από το όνομά της. Πάντως σε περίπτωση που θέλετε να ξοδέψετε λεφτά για κινηματογράφο, το Nightcrawler τα αξίζει χωρίς καμία αμφιβολία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου