 |
Σκηνοθεσία:John V. Soto
Σενάριο:John V. Soto Παίζουν:Jonathan LaPaglia, Viva Bianca,Luke Hemsworth |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο συνεργάτης και φίλος του ντετέκτιβ Ρόμπι Γκριν δολοφονείται. Η έρευνα οδηγεί τον Γκριν σε ένα ζευγάρι εφήβων, που το έχουν σκάσει από τα σπίτια τους και οι οποίοι μοιάζει να βιντεοσκόπησαν τυχαία τον κύριο ύποπτο της δολοφονίας του αστυνομικού.
ΑΠΟΨΗ: Στην Αυστραλία ταξιδεύουμε με το Reckoning, για να παρακολουθήσουμε ένα χαμηλών τόνων αστυνομικό θρίλερ, αρκετά μακρυά σε νοοτροπία από τα αντίστοιχα Αμερικάνικα. Το μόνο πράγμα στο Reckoning που παραπέμπει στο Χόλιγουντ, είναι η αφίσα του, η οποία είναι η κλασικού τύπου "πρωταγωνιστής με πιστόλι στο χέρι" αλλά το φιλμ δεν είναι αυτό που δείχνει η αφίσα του.
Πρωταγωνιστής και παραγωγός σε αυτό το σκοτεινό, απαισιόδοξο θρίλερ είναι ο αρκετά καλός Τζόναθαν Λαπάλια, στην ερμηνεία του οποίου βασίζεται κυρίως το φιλμ. Αστυνομικός με πρόβλημα αλκοολισμού και με ένα ερωτικό εξωσυζυγικό παραστράτημα, που προσπαθεί να φέρει ισορροπία στη ζωή του, βρίσκεται υπό πίεση προσπαθώντας να διαλευκάνει το φόνο συνεργάτη του. Ο Λαπάλια είναι καλός στον πρωταγωνιστικό ρόλο και κρατά την ερμηνεία του σε ανθρώπινα επίπεδα, χωρίς υπερβολές, καταφέρνοντας να μεταδώσει αρκετή από την άσχημη ψυχολογία του στο θεατή. Το βασικό επίτευγμα του Λαπάλια είναι ότι ενώ καταφέρνει να κάνει συμπαθή το χαρακτήρα του, παράλληλα δημιουργεί ένα τείχος αμφιβολιών σε ό,τι έχει να κάνει με την ακεραιότητά του, πράγμα που λειτουργεί υπέρ του φιλμ όσο αυτό εξελίσσεται.
Το Reckoning είναι ταινία του σκηνοθέτη(και σεναριογράφου) της κατά κύριο λόγο. Αυτός μοιάζει να έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο σε όλη τη διαδρομή. Η ατμόσφαιρα και η ροή του φιλμ είναι συγχρόνως το πλεονέκτημα και το μειονέκτημα του δημιουργήματός του. Η αργή εξέλιξη και η υποτονική ατμόσφαιρα δίνουν τη σοβαρότητα και την αληθοφάνεια που αρμόζει σε τέτοιου είδους φιλμ αλλά από την άλλη σε ένα κοινό που πλέον είναι αμερικανοποιημένο κινηματογραφικά, είναι δύσκολο να απευθυνθείς με επιτυχία, με αργούς ρυθμούς που ανεβαίνουν μόνο λίγα λεπτά πριν το φινάλε. Ωστόσο, ο Τζον Β. Σότο παίρνει το ρίσκο της επιλογής του και το στηρίζει μέχρι τέλους αξιοπρεπώς, γνωρίζοντας, ίσως, ότι μπορεί εύκολα να χάσει μεγάλο μέρος του κοινού κατά τη διάρκεια του φιλμ.
Σχόλιο πάνω στη θρησκευτική πίστη, στις λάθος επιλογές και τη διαφθορά που προκαλεί η εξουσία, σε καμία περίπτωση το Reckoning δεν είναι το αστυνομικό θρίλερ που απευθύνεται στο ευρύ κοινό και κυρίως στις νεαρές ηλικίες. Τα θετικά του μπορεί να αναγνωριστούν από το μεγαλύτερο ηλικιακά κοινό, που δεν αναζητά μόνο ασταμάτητη δράση(δεν έχει σχεδόν καθόλου) και εντυπωσιακούς ανίκητους "μπάτσους", που τα βάζουν με όλους και με όλα με χαρακτηριστική ευκολία, χάνοντας έτσι μεγάλο κομμάτι της ανθρώπινης υπόστασής τους. Υπάρχει δράμα μέσα στο Reckoning, υπάρχει αστυνομικό μυστήριο, υπάρχει και ανατροπή αλλά πάντα μέσα σε μια άκρως πεσιμιστική ατμόσφαιρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου