 |
Σκηνοθεσία:Shûsuke Kaneko
Σενάριο:Kazunori Itô Παίζουν:Tsuyoshi Ihara,Akira Onodera, Shinobu Nakayama |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ένας τεράστιος όγκος, σαν μικρό νησί, εμφανίζεται στα ανοιχτά της Ιαπωνίας, ο οποίος μοιάζει να κινείται προς την ακτή. Παράλληλα, την εμφάνισή του κάνει ένα ζεύγος τεράστιων προϊστορικών σαρκοφάγων πτηνών, τα οποία σκορπούν τον τρόμο σε ένα μικρό νησί, πριν παγιδευτούν από επιστήμονες για να μελετηθούν. Τα πτηνά όμως, αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις, καθιστώντας δύσκολο τον έλεγχό τους, τόσο από τους επιστήμονες όσο και από τις στρατιωτικές δυνάμεις και στην πορεία δραπετεύουν. Η βοήθεια θα έρθει από εκεί που δεν το περιμένει κανείς, από τον τεράστιο όγκο που εμφανίστηκε λίγες ώρες πριν. Ένα άλλο τεράστιο πλάσμα, με την εμφάνιση χελώνας, ο μυθικός Γκάμερα, είναι εκεί για να αντιμετωπίσει τα σαρκοφάγα πτηνά.
ΑΠΟΨΗ: Η ενασχόλησή μου το τελευταίο διάστημα με τις ταινίες του Γκοτζίλα, με αφορμή την νέα ταινία που βγήκε στις αίθουσες πριν λίγες ημέρες, μου αποκάλυψε ένα άλλο είδος κινηματογράφου, ένα υπο-είδος στον τομέα της φαντασίας ή επιστημονικής φαντασίας, αν θέλετε, αυτό των kaiju. Η ακριβής μετάφραση του όρου kaiju, είναι "παράξενα πλάσματα" και έχει συνδεθεί με γιγαντιαία πλάσματα με χαρακτηριστικά ζώων συνήθως. Στο σινεμά των kaiju λοιπόν, η υπόθεση είναι πάντα απλή: ένα γιγαντιαίο πλάσμα επιτίθεται σε μια πόλη και την καταστρέφει ή, όπως είναι το πιο σύνηθες, δύο από αυτά τα πλάσματα μάχονται μεταξύ τους, με το ένα να είναι συνήθως με την πλευρά των ανθρώπων.
Το διασημότερο των kaiju παραμένει μέχρι σήμερα ο Γκοτζίλα, με δεκάδες ταινίες στο ενεργητικό του, σειρές κινουμένων σχεδίων, κόμιξ, action figures και οτιδήποτε άλλο μπορείς να φανταστείς. Κάπου στη δεκαετία του '90, ο Γκοτζίλα αποκτά έναν πανίσχυρο αντίπαλο, ο οποίος κάνει την επανεμφάνισή του στο σινεμά μετά από μία δεκαπενταετία και μετά από μια σειρά ταινιών στις δεκαετίες του '60 και του '70, όχι ιδιαίτερα επιτυχημένων. Το όνομα του kaiju που ήρθε να κλονίσει την παντοδυναμία του Γκοτζίλα, είναι Γκάμερα.
Ο Γκαμέρα είναι ένα πλάσμα με τη μορφή γιγάντιας χελώνας με χαυλιόδοντες, το οποίο (ετοιμαστείτε!) μπορεί να πετάξει με τη βοήθεια αεριωθούμενων προωθητήρων, που εμφανίζονται στη θέση των πίσω ποδιών του (κακεντρεχείς λένε ότι εκεί δεν είναι τα πόδια του...). Ο Γκάμερα δεν είχε ποτέ την αίγλη του Γκοτζίλα αλλά η τριλογία που απέκτησε στη δεκαετία του '90, είναι για πολλούς ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει το Ιαπωνικό σινεμά των kaiju. Έτσι λοιπόν αποφάσισα να ρίξω μία ματιά στην τριλογία του Γκάμερα, ξεκινώντας από το Gamera : Guardian Of The Universe.
Το πρώτο ενθαρρυντικό στοιχείο, πριν ακόμα ξεκινήσω την ταινία, ήταν το όνομα του σκηνοθέτη, Shusuke Kaneko, ο οποίος είναι ο άνθρωπος που σκηνοθέτησε το καλύτερο από τη σειρά ταινιών του Γκοτζίλα, που έχω παρακολουθήσει, το Giant Monsters All-Out Attack. Δεύτερο θετικό στοιχείο, το πολύ καλό μουσικό θέμα, που ακούμε από τους τίτλους έναρξης, το οποίο αναδίδει μια σοβαρότητα και σε "φτιάχνει" για κάτι ενδιαφέρον. Και η αλήθεια είναι πως το Gamera : Guardian Of The Universe, εξελίσσεται με ενδιαφέροντα και διασκεδαστικό τρόπο.
Καλογυρισμένες σκηνές δράσης, με προσεγμένα (για το 1995) οπτικά εφέ και ένα σενάριο, το οποίο είναι πάνω κάτω στα στάνταρ των ταινιών του είδους (δεν είναι ποτέ το δυνατό τους σημείο). Προσθέστε τις συγκρατημένες ερμηνείες (εκτός από μία-δύο εξαιρέσεις) και τις κλασικές μάχες των ανθρώπων με τις στολές τεράτων, το σήμα κατατεθέν των Ιαπωνικών ταινιών με kaiju μέχρι σήμερα, και έχετε ένα απίστευτα διασκεδαστικό φιλμ, που ναι μεν δεν παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά αλλά ποτέ δεν σε κάνει να αισθανθείς ότι αυτό που παρακολουθείς υποτιμά τη νοημοσύνη σου, χαρακτηριστικό των περισσότερων παρόμοιων ταινιών του Χόλιγουντ.
Η πρώτη ταινία της τριλογίας του Γκάμερα μπήκε δυναμικά στο στίβο της διεκδίκησης του στέμματος της καλύτερης kaiju ταινίας. Παραμένει λίγο κάτω από Giant Monsters All-Out Attack αλλά έχουμε δύο συνέχειες να παρακολουθήσουμε, οι οποίες μάλιστα έχουν αποσπάσει καλύτερες κριτικές από το πρώτο μέρος της τριλογίας.
Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου