Είδος: Θρίλερ
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
 |
ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ
Σκηνοθεσία:Jorge Dorado Σενάριο:Guy Holmes,Martha Holmes Παίζουν:Mark Strong, Taissa Farmiga,Brian Cox |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο Τζον είναι μνημονικός ντετέκτιβ. Διεισδύει στις αναμνήσεις των ανθρώπων και ξεδιαλύνει υποθέσεις, που υπό άλλες προϋποθέσεις θα παρέμεναν ανεξιχνίαστες. Όταν προσληφθεί από μια πλούσια οικογένεια, για να ανακαλύψει τι συμβαίνει στην έφηβη κόρη τους, η οποία εμφανίζει επιθετικότητα και κάνει απεργία πείνας, τα πράγματα θα πάρουν παράξενη τροπή για τον Τζον. Η φαινομενικά εύκολη περίπτωση της νεαρής, εξελίσσεται αρκετά περίπλοκα για τον ντετέκτιβ καθώς η μικρή μοιάζει να μπορεί να παίξει με το μυαλό του.
ΑΠΟΨΗ: Μετά την 6η Αίσθηση άρχισαν να βγαίνουν ένα σωρό φιλμ, που επεδίωκαν την ανατροπή με παρόμοιο τρόπο: το twist της τελευταίας στιγμής, που κανείς δεν "είδε να έρχεται". Το Mindscape ανήκει σε αυτήν την κατηγορία, με επιρροές από το Inception αλλά και από αρκετά φιλμ που ασχολούνται με τα ταξίδια στο χρόνο και στα όνειρα. Η διαφορά είναι ότι το Mindscape χρησιμοποιεί τις αναμνήσεις, στη θέση των ονείρων και του ταξιδιού στο χρόνο. Μια άλλη, επίσης σημαντική, διαφορά είναι πως η απάντηση στη λύση του μυστηρίου δεν φτάνει σε μεταφυσικά όρια, ούτε είναι όσο περίπλοκη περιμένεις.
Κι εδώ είναι το σημείο που χάνει πόντους το φιλμ. Όχι γιατί δεν είναι περίπλοκο και μεταφυσικό αλλά γιατί ενώ σε προετοιμάζει για ένα φινάλε υψηλών απαιτήσεων, με μια αποκάλυψη που θα έρθει να σε αιφνιδιάσει, χαμηλώνει τον πήχη και δίνει μια απάντηση πιο κοντά στα πλαίσια του αστυνομικού θρίλερ, ξεσκεπάζοντας μια πλεκτάνη που στήθηκε γύρω από τον ήρωα. "Ε, και;", θα μου πεις. "Είναι κακό αυτό;" Όχι, βέβαια, όμως το αστυνομικό μυστήριο χρειάζεται πολύ καλύτερη προετοιμασία και πολύ πιο πειστικές εξηγήσεις, από αυτές που δίνει το φιλμ. Ναι μεν, εξηγούνται κάποια πράγματα αλλά πολλά μένουν μετέωρα. Έτσι, οι μεγάλες προσδοκίες που δημιουργεί το Mindscape σε όλη τη διάρκειά του, δεν εκπληρώνονται πλήρως στο τέλος.
Οι προσδοκίες που δημιουργεί το φιλμ, οφείλονται στο προσεγμένο σε ότι έχει να κάνει με τους χαρακτήρες σενάριο, στην εξαιρετική, σκοτεινή, μελαγχολική του ατμόσφαιρα και κυρίως στις ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών, Mark Strong και της μικρής Taissa Farmiga. Ο Strong, μοιάζει ηθοποιός υψηλών απαιτήσεων, που μπορεί να σηκώσει μια ταινία στις πλάτες του, έστω κι αν δεν είναι σταρ πρώτου μεγέθους. Τείνει να τυποποιηθεί δυστυχώς σε ρόλους κακών, μοχθηρών τύπων, όμως δείχνει, όταν έχει την ευκαιρία, ότι μπορεί να παίξει πολλά διαφορετικά πράγματα. Η συμπρωταγωνίστριά του, απ' την άλλη, δείχνει αρκετή ωριμότητα και είναι απόλυτα πειστική σε ένα ρόλο με ιδιαίτερες απαιτήσεις, δημιουργώντας έτσι ένα πολύ καλό δίδυμο με ισχυρή χημεία.
Δεν έχω λόγο να μην προτείνω σε κάποιον το Mindscape, ως μια πολύ καλή ταινία, από αυτές που σε παρασύρουν στον δικό τους κόσμο. Πρέπει όμως να σας προετοιμάσω, υπενθυμίζοντάς σας αυτό που έγραψα παραπάνω. Οι προσδοκίες που δημιουργεί το φιλμ μέχρι τα μισά της διάρκειάς του, είναι μεγάλες και η ανταμοιβή στο τέλος μοιάζει "λίγη", σε σχέση με αυτό που παρακολούθησες, φανερώνοντας σεναριακά κενά, που μέχρι πριν λίγο δεν ήταν εμφανή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου