Είδος : Δράμα
Γράφει ο Γιάννης Τζώρτζης
 |
ΚΑΤΣΕ ΦΡΟΝΙΜΑ
Σκηνοθεσία:Craig Zisk
Σενάριο:Dan Chariton,
Stacy Chariton
Παίζουν:Julianne Moore,
Michael Angarano,
Greg Kinnear
|
ΥΠΟΘΕΣΗ: Η Λίντα Σινκλέρ είναι μια 40χρονη κι ανύπαντρη δασκάλα γυμνασίου σε μια μικρή πόλη, το Κίνγκστον στη Πενσυλβανία. Μιράζεται το μικρό της διαμέρισμα με δύο σιαμαίες γάτες και μια πλούσια συλλογή λογοτεχνίας. Οι μόνες της στενές σχέσεις είναι αυτές με τους μεγάλους κλασικούς συγγραφείς και τις ιστορίες τους. Η ζωή της, δε, μπορεί να είναι ελάχιστα πολύπλοκη σε σχέση με αυτές τις ιστορίες, αλλά αυτό δεν είναι κάτι που δεν προτιμάει. Όλα αλλάζουν με την επιστροφή στην πόλη του Τζέισον Σέργουντ, ενός παλιού της μαθητή που είχε πάει στη Νέα Υόρκη, προσπαθώντας να πετύχει ως θεατρικός συγγραφέας. Είναι στα πρόθυρα να εγκαταλείψει κάθε φιλοδοξία περί τέχνης και να ακολουθήσει τη νομική, όπως επιθυμεί κι ο πατέρας του, ο πιεστικός Δρ Τομ Σέργουντ. Για τη Λίντα, όμως, αυτό είναι απαράδεκτο και για να τον βοηθήσει να αποφασίσει σωστά, αποφασίζει να ανεβάσει ένα θεατρικό του στο σχολείο.(Cine.gr)
ΑΠΟΨΗ : Η Linda (Julianne Moore), μια μοναχική, αλλά ρομαντική, καθηγήτρια θεάτρου συναντά έναν παλιό της μαθητή, ο οποίος έχει γίνει συγγραφέας θεατρικών έργων. Εντυπωσιασμένη από τις ικανότητές του, τον πείθει να παραχωρήσει στο σχολείο το τελευταίο έργο του για να το ανεβάσουν. Παράλληλα με τις πρόβες και τις προετοιμασίες για την παράσταση, οι χαρακτήρες εμπλέκονται σε καταστάσεις που τους φέρνουν αντιμέτωπους με τις αδυναμίες τους και τα απωθημένα τους.
Είναι πολύ ενδιαφέρον εδώ το μήνυμα που περνά στο θεατή. Τα μικρά ψεγάδια του χαρακτήρα μας και της προσωπικότητάς μας είναι αυτά που μας κάνουν διαφορετικούς. Στην αρχή της ταινίας τίθεται ως βάση η απόλυτη "ταμπελοποίηση" προσώπων και καταστάσεων, για να γκρεμιστούν όλες αυτές οι ταμπέλες στο τέλος και να απελευθερωθούν οι ήρωες. Το "δίδαγμα" της ταινίας είναι ότι οι άνθρωποι, όταν αποδέχονται τον εαυτό τους με τα ελαττώματά τους, τότε μόνο μπορούν να είναι πραγματικά ευτυχισμένοι, μακριά από την ρουτίνα, τις ταμπέλες και τον καθωσπρεπισμό.
ΑΠΟΨΗ : Η Linda (Julianne Moore), μια μοναχική, αλλά ρομαντική, καθηγήτρια θεάτρου συναντά έναν παλιό της μαθητή, ο οποίος έχει γίνει συγγραφέας θεατρικών έργων. Εντυπωσιασμένη από τις ικανότητές του, τον πείθει να παραχωρήσει στο σχολείο το τελευταίο έργο του για να το ανεβάσουν. Παράλληλα με τις πρόβες και τις προετοιμασίες για την παράσταση, οι χαρακτήρες εμπλέκονται σε καταστάσεις που τους φέρνουν αντιμέτωπους με τις αδυναμίες τους και τα απωθημένα τους.
Είναι πολύ ενδιαφέρον εδώ το μήνυμα που περνά στο θεατή. Τα μικρά ψεγάδια του χαρακτήρα μας και της προσωπικότητάς μας είναι αυτά που μας κάνουν διαφορετικούς. Στην αρχή της ταινίας τίθεται ως βάση η απόλυτη "ταμπελοποίηση" προσώπων και καταστάσεων, για να γκρεμιστούν όλες αυτές οι ταμπέλες στο τέλος και να απελευθερωθούν οι ήρωες. Το "δίδαγμα" της ταινίας είναι ότι οι άνθρωποι, όταν αποδέχονται τον εαυτό τους με τα ελαττώματά τους, τότε μόνο μπορούν να είναι πραγματικά ευτυχισμένοι, μακριά από την ρουτίνα, τις ταμπέλες και τον καθωσπρεπισμό.
Βαθμολογίες άλλων ιστοσελίδων:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου