 |
| Δράσης, αστυνομική, θρίλερ Διάρκεια:131' |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Λίγο άρωμα "πρώτου" Ράμπο αναμιγμένο με σταγονίτσες από τον πρόσφατα επιτυχημένο τηλεοπτικό Reacher, φέρει η τελευταία δημιουργία του Τζέρεμι Σόλνιε, ενός δημιουργού που με είχε κάνει σχετική αίσθηση με τα Blue Ruin και Green Room. Η νέα του ταινία, Rebel Ridge, δεν ακολούθησε κινηματογραφικά μονοπάτια αλλά βρέθηκε κατευθείαν στο Νέτφλιξ και αυτό θέτει αυτόματα κάποιες προδιαγραφές στο μυαλό μας, κάτι που όμως νιώθω ότι δεν υπάρχει λόγος να αναφέρουμε συνεχώς όταν μιλάμε για ταινίες της συγκεκριμένης πλατφόρμας. Υπάρχουν κάποια δεδομένα στην παραγωγή σε ότι έχει να κάνει με το τεχνικό κομμάτι κυρίως, με αποτέλεσμα οπτικά οι ταινίες να μοιάζουν αρκετά. Από εκεί και πέρα είναι στο χέρι του κάθε σκηνοθέτη πως θα χειριστεί τα τεχνικά μέσα που έχει στα χέρια του.
Το σενάριο που έγραψε ο ίδιος ο Σόλνιε, ακολουθεί τον Τέρι, έναν Αφροαμερικανό, ο οποίος πέφτει θύμα αστυνομικής βίας, την ημέρα που κουβαλά επάνω του τριάντα χιλιάδες δολάρια, τα οποία προορίζονται για την εγγύηση του αδερφού του. Αν το ποσό δεν κατατεθεί άμεσα, ο αδερφός του θα μετατεθεί σε μια πολύ επικίνδυνη για αυτόν φυλακή. Ο Τέρι ενώ βρίσκεται πάνω στο ποδήλατό του, θα χτυπηθεί από περιπολικό και στη συνέχεια θα του απαγγελθεί αβάσιμο κατηγορητήριο και φυσικά τα τριάντα χιλιάρικά του θα κατασχεθούν. Σύντομα ο ίδιος αφήνεται ελεύθερος αλλά δεν σκοπεύει να αφήσει τα χρήματα να χαθούν έτσι και θα κάνει ότι μπορεί-αρχικά με νόμιμα μέσα- για να τα διεκδικήσει πίσω. Η διαφθορά όμως στην τοπική αστυνομία και η μη διάθεση συνεργασίας θα τον αναγκάσουν να χρησιμοποιήσει άλλα μέσα. Είπαμε ότι ο Τέρι είναι πρώην βετεράνος, ένας από τους ελάχιστους εξειδικευμένους εκπαιδευτές στη μάχη σώμα με σώμα και άλλα τέτοια όμορφα; Όχι, ε; Μπορείτε να φανταστείτε λοιπόν τη συνέχεια
Ο Σόλνιε, που υπογράφει ο ίδιος και το σενάριο της ταινίας, μπαίνει από την πρώτη σκηνή στο ψητό. Μέσα σε λίγα λεπτά έχουμε κατανοήσει πλήρως το χαρακτήρα του Τέρι και βλέπουμε ξεκάθαρα τη διαφθορά στην τοπική αστυνομία αλλά και τα θέματα γραφειοκρατίας του συστήματος. Ο αρχηγός της αστυνομίας και τα τσιράκια του, δεν αργούν να γίνουν αντιπαθητικοί στο θεατή, ενώ ο Τέρι μας έχει στο πλευρό του από την πρώτη στιγμή.
Οι ερμηνεία του πρωταγωνιστή, Άαρον Πίερ, είναι ιδανική και ο ίδιος έχει μια αρκετά επιβλητική παρουσία. Ο σωματότυπος του Πίερ μας πείθει για όσα γνωρίζουμε για το χαρακτήρα του αλλά το βλέμμα του είναι αυτό που οριστικά σφραγίζει τον ψυχισμό του Τέρι. Απέναντί του, ο Σόλνιε τοποθετεί τον Ντον Τζόνσον, από τον οποίο παίρνει μια πάρα πολύ καλή ερμηνεία, φτιάχνοντας έναν χαρακτήρα από αυτούς που γουστάρεις να μισείς.
Χαρακτηριστικό των δύο ταινιών του Σόλνιε, που αναφέραμε στην αρχή του κειμένου, ήταν η εξαιρετική φωτογραφία τους. Εδώ, υπεύθυνος για τη φωτογραφία είναι ο Κολομβιανός, Νταβίντ Γκαγιέγκο, ο οποίος προσπαθεί να φτιάξει κάτι πιο κινηματογραφικό αλλά νομίζω ότι το Νέτφλιξ και η "υφή" που επιβάλει στις παραγωγές του, δεν τον αφήνουν να κάνει αυτό που εκατό τοις εκατό θέλει.
Συνολικά το Rebel Ridge είναι μια αρκετά αξιόλογη ταινία. Δεν είναι τόσο ταινία δράσης αλλά περισσότερο αυτό που θα ονομάζαμε παλιότερα "αστυνομική ταινία". Έχει καλές ερμηνείες, έχει ενδιαφέρον σενάριο (με μερικές ενστάσεις εδώ) και είναι ικανό να σε κρατήσει εκεί για δύο ώρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου